Save The Best For Last

chapter 22: Meeting her

dedicated kay fabifabi since hindi na kami nagkikita. oy bakla! basa basa din. :))

Christine's POV

The Desserts. maaga ata ako ah. 10am pa lang. pero di ba dapat maaga siya kasi palagi naman siyang maaga dito? sa tagal tagal ko nagmamatyag sa kanya e ngayon lang ata siya nalate.

"sige kita na lang tayo maya ha? bye! ingat ka. text mo ko."

"sige. matatagalan practice namin mamaya e. basta dadaanan kita dito ha? I love you sunshine."

"ingat! ^_______^"

"wala bang 'i love you too' dyan?"

"ahhh... wala e. haha! sige na ingat ka. "

"FAIL. (_._)"

ayan na, dumating na siya. dapat ko ba siyang lapitan? baka makita na naman niya ko. tss. ano ba yan. natatakot na naman ako sakanya..

"ah miss..."

"yes?"

aba?! hindi yata siya natakot sakin..

ay nako..

oo nga pala..

nakatakip nga pala yung mukha ko.. (__.__)7

"ah miss kung wala ka ng itatanong papasok nako sa loob ha."- Jessie

"sandali lang!"

hala nagulat ko ata siya ah. patay! baka magalit to...

"uh.. ano?"- Jessie

"Jessie ba pangalan mo?"

"oo bakit? kilala ba kita?"

"ah hinde hinde... SWOOOOSSSHHHHH!" bigla na lang ako tumakbo. nakakaasar. pagkakataon ko na yun e. haay.

*** sa loob ng The desserts***

Jessie's POV

"huy! Jess! anong nangyayari sayo?"

"wala. parang nagkaroon lang ako ng weird feeling."

"nyek! bakit naman?"

"haay. kasi kanina may nakausap akong babae. kilala nya ko e. pero bigla siyang tumakbo. hindi ko alam kung bakit."

"eeh. baka naman tinitrip ka lang."

"pero bakit niya ko kilala? saka familiar yung mga mata niya sakin e. parang nakita ko na siya."

"nako, gutom ka ba?"

"uh, medyo. di pako nakain ng breakfast e."

"tara libre ko na, alis na muna tayo dito. baka naman nasestresss ka lang e."

hindi ko maintindihan pero parang nakita ko na talaga siya. hindi ko lang maalala at kung pano kami nagkita. tapos yung mata nya. nakatakip lang siya pero parang mata ko na din. something tells me na I'm being haunted. parang may ka- dopple ako. pero hindi pako nakaka encounter ng ganon e. siguro ngayon pa lang. kung magppahula kaya ako? hayy. kung anu ano na pumapasok sa isip ko aba. para tuloy akong wala sa sarili ko nung kasama ko si Jen. nawalan nako ng gana ng dahil na din sa nangyari kanina. nang matapos kami kuamin, sinabi ko na lang kay Jen na ihatid ako pauwi dahil masama na ang pakiramdam ko.

"uh sige Jen kita na lang tayo bukas ha? salamat sa pagsama."- Jessie

"sige pahinga ka na ha? ako na muna bahala sa shop. ingat ka dyan."- Jen

papasok na sana ko. kaso...

nakita ko na naman siya..

same outfit..

with a blue scarf covering his face..

"Jessie...

oh my god. halos magkaboses pa kami. sino ba siya? at bakit ba niya ko kilala?

"bakit mo ba ako kilala? sino ka ba? show yourself to me.."

tatanggalin ba niya yung scarf niya? kinakabahan ako. bakit ganito..

dug dug.. dug dug.. dug dug..

"sige na. magpapakilala na ako..

ako si Christine...

ako ang kakambal mo.."

AUTHORS NOTE

okay okay. irereveal ko na ang itsura nilang dalawa. paalala lang, wag mawiwindang. :DD

sorry medyo pabitin, haha! napapadalas na naman kasi ang 'no classes' kaya sana makapag update ulet. :DD

I believe medyo boring ang chapter na to, pero babawia ko promise. naiinis lang kasi ako today kaya di ko masyadong napaghandaan ang chapter na to. sana nagustuhan nyo pa din ha?

vote, comment, add to reading list and don't forget to fan me. thank you! :))

- NAJ