Chapter 17
We were staring at each other for about 5 minutes but it feels like forever. I was trying to find answers in his eyes but then he suddenly spoke.
“Im sorry. No.” He shook his head again and again na para bang maling mali yung sinabi ko.
Mali naman talaga eh.
Alam ko. Mali. But this is my last chance. Eto nalang yung pwede kong gawin para bumalik siya sakin. I told him I can handle being the mistress. I offer him my pride, my dignity and my heart. Pero di pala sapat.
“Bakit?” Nanginginig yung boses kong sinabi.
“You dont deserve to be just a mistress Lexi.” He paused and look at me straight in the eyes. “At mahal na mahal ko ang pamilya ko.”
That’s my cue.
Binuksan ko yung pintuan ng sasakyan niya. Hinawakan niya yung kamay ko para hilain ako pabalik pero hinila ko yung kamay ko at dali-daling naglakad papunta sa sasakyan ko. I opened my car but someone held my arms. Inikot niya ko at hinawakan ang magkabilang pisngi ko.
“Baby.” Sabi niya sabay pilit pinupunasan yung mga luhang lumalabas sa mata ko. Ayaw nilang magsitigil. Nakakasawa na.
Nung napansin niyang ayaw tumigil nung mga luha ko, bigla niya kong niyakap ng mahigpit. I cried in his arms. I buried my face to his chest.
“Ilayo mo ko please. Even just for the night. Take me away, Theo.”
Pinasok niya ko sa shotgun seat ng sasakyan niya tapos kinuha niya yung susi ng sasakyan ko sa kamay ko at nilock yun. Tabi pala yung sasakyan namin ni Theo at sa harap yung kay Liam.
Liam
(driveway)
Theo-Akin
I wont ask how Theo found me. Stalker ko ata siya. But Im thankful he was there. Really really thankful. I need a breather and I think Theo’s the one.
I looked at Liam’s car. Kahit medyo madilim nakita ko yung mata niyang nakatingin sakin dahil natatamaan ito ng ilaw na nanggagaling sa poste. I shifted my gaze to Theo who just entered the car tapos binalikan ko ulit ng tingin si Liam. If Im right I can see pain in his eyes, and anger if I may add.
Theo held my chin at pinatingin ako sakanya.
“Sleep baby. Akong bahala sayo. Ilalayo kita dito.” Sabi niya ng mahinahon sakin. I nodded and gently brushed my lips to his cheeks.
Tumalikod ako sakanya at humarap sa may bintana. Sinandal ko yung ulo ko sa upuan habang nakatingin sa labas.
Sobrang tanga mo!
Alam ko. Pero diba ganun naman talaga pag nagmamahal tayo, nagpapakatanga tayo. To the point na handa ka ng ialay ang lahat para sakanya. Pride man yan. Dignidad. O kahit buong mundo mo pa. Pero nakakasawa rin pala.
Nakakasawa na yung lahat ng kadramahan mo sa buhay mo!
Oo naman. Kung yung mga nangjujudge sakin nagsasawa na, ako pa ko diba? Simple lang naman kasi yung gusto ko. Bumalik na sakin yung mahal ko. Mahirap ba yun?
May mahal na ngang iba yung mahal mo bakit hinahabol mo pa?
Kasi nga mahal ko! MAHAL NA MAHAL! SOBRA SOBRA. AT KAHIT ANG SAKIT SAKIT NA HINDI PARIN MAWALA TONG LECHENG PAGMAMAHAL NA TO!
Ihinilig ko yung ulo ko sa may bintana. Pati sarili kong konsensya kinakausap na ko. Ganun na ba ko katanga? Na lahat ng tao sa paligid ko naggive up na.
But on the second thought, hindi naman pala. Theo’s here with me. He’s my knight in shining armor. And Im the damsel in distress.
Im not inlove with Theo. Kahit gano siya kabait, kasweet, kalambing, kaalaga at kahit gano niya iparamdam na mahal niya ko. I just cant bring myself to fall for him. Pero gusto ko siya.
I like him. I just wish I like him enough to forget Liam. I wish.
---------------------
Short chapter.
Shets guys, napanuod niyo na ba SDTG? Kung hindi pa, nood na! Its a must watch! Swear!
Sa mga oo, GRABEEEEE ANG GANDAAAAA DIBAAAAA!
<3 <3 <3
YOU ARE READING
Chasing Him
FanfictionAlmost Perfect Series III.2 Loving Him Book 2: 6 years ago, umalis siya. Umalis siya dahil akala niya pinili ko yung kakambal niya. But no, siya ang mahal ko. Siya at tanging siya lang. At sisiguraduhin kong pag bumalik siya, gagawin ko lahat bumali...
