The Marriage Deal

Chapter 11

Chapter 11

Three weeks had passed after that day. At halos one week din akong nilagnat. Sa three weeks na 'yun, marami na ang nangyari- marami na ang nagbago.

Simula kasi 'nun, mas lumala si Zach. Halos araw- araw niya akong bugbugin. At sa araw- araw ding 'yun, palaging tumatawag sa akin si Ate Jane- his secretary, just to tell me that Yza is in his office again.

She visited me here in the house 6 days after that day. Nagkwentuhan kami until she told me na palagi daw may kasamang babae si Zach and what she heard, the name of the girl was Yza. I knew it! She also told me na buong magdamag daw si Yza na nasa office ni Zach. At aalis lang daw ito kapag gabi na.

I still remember our conversation that day...

"Fvck Sandra! Just fvck it! Bakit hindi mo na lang hiwalayan yang asawa mo?! Look! Look at your fvckin body! Look at yourself! Are you insane?! There's a goddamn bruises over your body! Are you really trying to kill yourself?!!" Ate Jane said hysterically. She's here in the house kasi pinag- day off daw siya ni Zach kaya binisita niya na lang ako.

Ate Jane's right. Puro pasa nga ang aking katawan. Zach almost killed me every day or night by hitting me. It is like I am his punching bag.

"A-ate... I'm fine naman eh" I said controlling myself not to cry.

"Fine?! Tangnang fine 'yan! Kung sa kalagayan mo na 'yan eh fine ka pa, so ako hindi?! Fine pa ba kung halos magmukha ka ng talong dahil sa pasa?! Sandra naman!" kitang- kita ko kung gaano namumula ang mukha ni Ate Jane sa sobrang inis at galit.

I sighed. Alam ko namang nag- aalala lang siya sa akin. Even myself, nag- aalala na ko para sa sarili ko. Natatakot ako na baka isang araw, halos mapatay na talaga ako ni Zach.

"Ate, I'm fine, really" I flashed a fake smile on my face.

Pero sa totoo lang, pagod na ako. Pagod na pagod. I want to give up, but my heart doesn't let me. Yung tipong hurting by him isn't still enough reason for me to give up.

Nakakapagod pa lang magmahal sa taong alam mong kahit kailan hindi ka mamahalin.

Mula nang ikasal ako, puro sakit na lang ang nararanasan ko.

Pagod na pagod na ko. Pagod na pagod na kong magmahal sa isang tulad niya.

Hindi nakakapagod magmahal. Ang nakakapagod ay yung paulit- ulit na sakit.

Tulad ngayon, kausap ko si Ate Jane through call at nag- aalburuto na naman siya sa galit dahil kay Zach.

"Tangna niya talaga, Sandra! Mapapatay ko na ang asawa mo ah! Grabe! Ang kapal ng mukha! At yung Yza the bitch naman, kung maka- utos akala mo kanya ang company!" ramdam ko ang sobrang galit ni Ate Jane. And I am sure na namumula na naman 'yan.

"Ate, chill. Baka marinig ka niyan" sabi ko. Okay lang mag- utos basta siguraduhin niya lang na wala siyang sasaktang empleyado kundi-

"What the fvck!" I heard Ate hissed. "Chill? How do I chill if that bitch fired some of your employees and your bastard husband doesn't do anything?! Fvckin tell me!"

Doon nag- init ang ulo ko. I love my people. I love my employees. I never treated them na iba. I treat like my family.

"What?!" I exclaimed. Gosh! Ang kapal ng mukha ni Yza!

"You heard me, right?! Now, fvckin go here and stop that bitch. Baka hindi ako makapagtimpi at mapatay ko pa siya! Damn it!" I ended the call.

Nag- ayos agad ako ng sarili at dumiretso sa company.

Pagkapasok na pagkapasok ko pa lang ng company, marami na akong nakitang nag- aalsabalutan ng kani- kanilang gamit.

Napatingin sila sa akin at kitang- kita ko ang malulungkot nilang tingin.

Nilapitan nila ako at bigla nila akong niyakap ng mahigpit. I hugged them back.

"Ma'am, s-salamat po sa lahat" rinig kong sabi ng iba.

"Just stay here, okay? Hindi kayo aalis" sabi ko at lumayo ng konti sa kanila para tingnan kung gaano karami ang pinalayas ng walang hiyang Yza na 'yun.

"Pero Ma'am..." some of them protested.

"Gonna talk to him" I smiled to them and turned my back on them at dumiretso sa taas kung nasaan ang office ni Zach.

Pagkalabas na pagkalabas ko pa lang ng elevator, bumungad na agad sa akin ang mga empleyadong nagkakagulo at nagliligpit ng kanilang mga gamit.

Damn it! Ang kapal talaga ng mukha ni Yza! Mas lalong nag- init ang ulo ko ng marinig ko ang kanilang pinag- uusapan habang naglalakad ako papunta sa office niya.

"Hindi ko naman siya kilala kaya hindi ko siya binati sa elevator tapos bigla niya kong sinisante"

"Ako nga hindi ko daw siya pinagtimpla ng kape eh"

"Ako naapakan ko lang ang paa niya at nag- sorry naman ako pero ano? Wala na agad ako sa trabaho ko"

Marami pa kong narinig tungkol sa kanila. Aarrrghhh!!!

Napansin ako ng nga employado kung kaya't nagyukuan sila para magbigay galang.

"Hello po, Ma'am" bati nila.

"Don't worry, no one will get fired" I assured them. "So just stay where you are. No one will leave this conpany"

Nakita ko si Ate Jane sa kanyang desk na namumula ang mukha sa galit at tinitingnan lang ang mga empleyadong pinapalis sa conpany.

"Ate" tawag ko sa kanya kaya napalingon siya sa akin.

Lumapit siya sa akin. She hugged me tightly.

"Damn it! Buti na lang at ang daddy mo ang may hawak sa akin, hindi si Zach, kundi wala na siguro akong trabaho ngayon!" she hissed habang hawak ako sa magkabilang balikat.

"Don't worry. No one will leave" sabi ko at tinanggal ang pagkakahawak niya sa balikat ko.

Iniwan ko siya dun at pumasok na ako sa office ni Zach.

At doon ko nakita si Yza na nakaupo sa couch tila akala mo isang reyna. Habang si Zach naman ay nakayuko at pumipirma.

"Damn you, bitch" I said through my gritted teeth. I caught their attention. Si Yza, napatingin sa akin. At si Zach naman ay napatigil sa pagsusulat at inangat ang kanyang ulo.

"Ang kapal ng mukha mong umasta rito na akala mo ikaw ang may- ari!" sigaw ko kay Yza at mabilis na pumunta sa harapan niya.

I grabbed her arm at pinatayo ko siya, "You dimwit bitch!"

SLAP!

"You fvckin bitch! How dare you!"

SLAP!

Yeah, I slapped her twice.

"A-aww! Z-zach, help me!" sigaw niya na akala mo isa siyang napakabait na tao.

"Ang kapal kapal ng mukha mo!" sigaw ko pabalik. Sasampalin ko na dapat siya ng biglang may humatak sa kanya mula sa akin at naramdaman ko ang sobrang sakit ng aking pisngi.

Zach slapped me hard.

I saw Yza crying like a baby habang nagtatago sa malapad na likod ni Zach. At si Zach naman ay nakatingin sa akin ang kanyang mga matang palagi kong kinatatakutan.

He grabbed my arm tightly at binalibag niya ko sa sofa.

"Aww!" impit ko.

Tiningnan ko si Yza ng masama. She's smirking. Damn her! What a good actress!

"Zach! Why you are letting her to fired our employees?! My employees?!!" I shouted at him not minding that he might hurt me again. But I don't care, ibang tao na ang pinag- uusapan dito.

And I hate the most is when you are hurting the people I love who loves me too. The thing that Zach cannot do.