Chapter --- 25 ^Graduation Day

2K 46 0
                                    

Chapter --- 25 ^Graduation Day

*Rain's POV*

Pagkatapos namin mag foodtrip ni Jesse sa tabi ng isang school. Umuwi na ako.

Akala ko pa naman sa bahay nila. Eh kasi namn no! Ang laki kaya ng bahay nila! Sarap magtagutaguan doon.

Pero pagkauwi ko sa bahay. Di ko pinapansin sina Papa pati na rin mga kapatid ko.

Di ko pa rin makakalimutan na pinagtaguan nila ako at niloko sa loob ng 16years.

Ganito lagi ang routine ko. Everyday.

Gising-ayos-kain-aral-rehearsal sa graduation-uwi-tulog

Bago ako umuwi kumakain na ako sa labas. Ayokong kumain sa bahay. Gusto ko pagka uwi ko, papasok lang ako ng kwarto ko.

Hinahayaan din naman nila ako. Pero nag try din sila na kausapin ako. Pero isang mapait na ngiti

lang binibigay ko sakanila.

/Graduation Day

Graduation day na. Nag aayos na ako. Nag uniform lang ako. Tapos nilugay ko yung buhok ko. Buti may advantage yung pag pupusod ko araw araw. Kasi dahil sa sobrang haba. Nag wavy na. Libre kulot na kumbaga. Di nako nag make up. Nag pulbo nalang ako at pabango.

Nakita ko yung mga eye glasses ko. Napangiti ako.

"Kayo ang charm ko." Siguro baliw nako sa kakausap sa salamin ko diba?

Sinuot ko yung puti. Kinuha ko na yung toga ko at cap. Pagkalabas ko ng kwarto. Nakita ko si Papa at mga kapatid ko na nakapag ayos na at nakatingin saken.

"Congratulations anak." Nakangiti lang si Papa.

"Congrats ate." -Renzo

"Ate. Congratulations." -Rian

"Conggy!" -Ronald

Ngumiti lang ako.

"Ate. Pwede ba kahit ngayon lang ibalik mo yung dating pakikitungo samen? Kahit ngayong araw na to lang. Graduation mo to ate." -Renzo

"Oo nga ate." -Ronald

Ok lang ba? Kahit ngayong araw lang na to? Sabagay isang araw lang. Isang araw lang na magpapaloko ako sa mga tuwa ko.

Ngumiti lang ako at niyakap silang apat.

"Thankyou ate." -Rian

"Halina kayo! Baka malate pako hindi pako makapag martsa! Sayang ang pulbo." Tumawa lang sila at pumunta na kame ng school.

Kahit ngayon lang. Namimiss ko din eh. Pero sa tuwing nakikita ko kasi sila nasasaktan talaga ako.

Hinatid ko sila papa sa designated seats nila. At pumunta nako sa likod para magpila.

Naayos na kameng lahat at nagmartsa na. Ang daming flash ng mga camera. Ang daming magulang ang nakangiti. Nagpapalakpakan.

Salamat at tapos na ako. Wala ng bully.

Sa totoo lang..

Mister Manyak meets Miss NerdTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon