The Nerdy Girl and her Prince [Completed]

CHAPTER 30

Dedicated sa'yo 'to kasi kung 'di dahil sa'yo di ko na sana itututoy story ko. Natuwa kasi ako kasi one day mo lang ata binasa to? Hehe. Thanks much! Sana suportahan mo pa din to. =)

And sa ibang readers at sa mga nag-aadd sa RL nila, thanks! Sana support pa din 'til the end. Thanks and Enjoy Reading! :)

Updated! Ü

------------------------------------

Chapter 30

====

ALEX'S POV

"Calling... Zoe..."

O___O

Sh.t!! Nagkakatotoo na ba ang panaginip ko?! Wag please! Wag naman! >.< Nakatingin lang ako sa phone ko at kinakabahan. Natatakot ako sagutin! Baka kasi magkatotoo yung napanaginipan ko eh! Uwaa. Premonition dreams ba tawag dun? Waaa. Ayoko! Hindi ko talaga sinagot hanggang sa naging one missed call na lang.

Nakahinga naman ako ng maluwag. Hindi ko alam! Napaparanoid naman ata ako. Parang naguilty naman ata ako sa hindi pagsagot sa tawag ni Zoe. Baka mamaya emergency yun eh! 

**Love, you're so distracting
Am I overreacting, For feeling this way
And ever, since I met ya, I can't keep my attention
And you are to blame**

**Your love's a permanent distraction, a perfect interaction
a feeling so extreme
I lost my appetite to eat, and I barely get to sleep
Cause you're even in my dreams
And I thought that I was strong but I knew that all along, 
this was out of my control
So I fell into your hands, and i don't know where we'll land,
I'm just going with the flow**

Tumatawag na naman si Zoe! Uwaaaa. Sasagutin ko na ba? Oo na! Sige na! Sasagutin ko na! Hindi naman siguro magkakatotoo yun di ba? Tska mabait si Zoe! Hindi niya yun gagawin sa 'kin. Sa amin ni Nathan. We're friends, right?

DUGDUG DUGDUG

Sinagot ko ang tawag niya. Shet. Kinakabahan pa ako! "H-helo?"

"Alex! Bakit di mo sinasagot call ko?"

"Ah nasa cr kasi ako kanina. Bakit ka ba tumatawag?" Shet. Natatakot talaga ako sa sasabihin niya.

"Itatanong ko lang kasi sa'yo kung bukas na ba natin ipapasa yung project sa TLE. Kasi until now di ko pa siya nagagawa eh. Ang hirap kasi."