Accelerating Limits •BOOK 2 [COMPLETED]

Chapter 12: Rome

Zafrina's POV

Pagkadating na pagkadating namin sa Rome ay dumiretso kami sa isang pad kung saan kami pansamantalang mananatili hanggang sa matapos ang tournament.

Hindi sila masyadong familiar sa english kaya medyo nahirapan kami makipag communicate. Tulad ngayon.
"Milk! You know? Cow? Pinch the cow? Then boom. Milk! I want milk for my cereal" saad ni Dashel habang kunyari ay may pinipigang baka habang hawak-hawak ang bowl of cereal niya na walang gatas. Pfft.

"S-sorry signore. Uhm don't understand" nauutal na saad nung butler na mukhang hindi masyadong pamilyar sa english. Signore means sir, it's actually pronounced as sinyore.

"Punyeta anong hindi mo maintindihan sa gatas?! Milk! You know? Baby? Uwah uwah then you give milk!" saad ni Dashel at nagkunwari pang umiiyak na sanggol at kunyari may sinisipsip na gatas bago tinuro ang kanyang cereal. Hindi na namin napigilan nina Genevieve at Brent na humalagpak ng tawa. This is priceless. Para siyang nagcha-charades. It's like a comedy show, live.

"Dai questo stupido latte per favore" (Give this stupid guy milk please) wika ni Kein na mukhang marunong mag Italian. Woah. I didn't knew that.

"Ah! Sicuro signora, ci despiace per I'inconvenienza signore" (Ah! Sure madame, sorry for the inconvenienve sir)  The butler said at nagmamadaling umalis.

"What?! Marunong kang mag-italian at pinahirapan mo ako mag-explain kung ano ang gatas for the past five minutes?! Bakit may stupido akong narinig aber?!" inis na singhal ni Dashel kay Kein na ngumisi lang and shrugged.

"Let's go na Zafrina. Hayaan mo si Dashel dyan. Let's go shopping!" excited na wika ni Daniela kaya napangiti na rin ako. Shopping!

"Tara, see you later guys!" saad ko at nagmamadali naman kaming umalis ni Daniela. Balak namin mag-commute since di naman namin alam ang lugar dito.

"Ayun yung mall! Let's go shopping~" excited na wika ni Daniela at hinila ako papasok.

Agad kaming pumasok sa mga botiques and stores at namili na kami ng mga bagay na gusto namin. Si Daniela talaga ang partner ko kapag usapang shopping.

"Yan! Oh my gosh! That's so ganda!" saad ni Daniela habang hawak hawak ko ang isang top.

"Ay ayan bet ko" saad ko sa hawak niyang sapatos and she just smiled habang taas baba rin ang kilay niya.

That went on for hours at halos lahat na ata ng botique sa mall ay napasukan na namin. Andami na naming hawak na paper bags.

Habang naglilibot kami napatingin ako sa isang lalaki na mukhang pamilyar.

"Si Lance ba yun?" tanong ko once I squinted my eyes a bit more. Napatingin na rin si Daniela.

"Oo nga noh? May kausap ata" saad ni Daniela. Napataas naman ang kilay ko ng may inabot kay Lance yung kausap niya. I'm not sure kasi may kalayuan sila mula saamin. Ano naman yung inabot? Oh well, it's none of our business anyways.

"Tara. Hayaan na natin si Lance" saad ko at muli na kaming naglakad, but in the back of my mind a question still lingers. Sino yung kausap ni Lance?

"Gosh, shopping is so nakakagutom" saad ni Daniela habang nakahawak sa tiyan niya. I laughed and nodded.

"Tara kain muna tayo. Nandito yung sikat na restaurant na nakikita ko online eh" sagot ko at hinila ko naman siya papunta sa isang sikat na restaurant.

"Ang daming tao" sabay naming sabi habang nanlalaki ang mga mata dahil puno ang restaurant at walang bakanteng upuan.

"Sayang gusto ko pa naman mag eat dito" nakasimangot na sabi ni Daniela habang parehas kaming palinga-linga sa buong restaurant.