And Then I Fell

And Then I Fell [6]

Author's Note:

Sorry for the very late upload. I've got a lot of things to do, and to fix, and I keep on losing time to type an update. I actually tried so hard to finish all my assignments today just to have time for this, and I'm sorry if this turns out to be a disaster since my mind is all messed-up and I got a terrible headache. So I hope you do understand me.

Anyway, here's the next chapter.

~~

Chapter 6: Math Varsity

Lauren Margaret's POV

in ni Renzo. 'Di ko na s'ya nakita after n'un. Busy siguro kasi s'yempre Math Varsity tapos ngayon ay nag-hahanap pa sila ng mga bagong members. Lahat ng sections sa batch namin ay pinag-exam tapos 'yung 3 highest scorers ay 'yung mapapasama. At hindi na talaga ako umaaasa na mapapasama pa ako d'un kahit na 'di naman ako gan'on ka-dumb pagdating sa Math.

"Lauren! Ngayon daw i-aannounce kung may nakapasok sa section natin sa Math Varsity ah?" sabi sa'kin ni Shena habang inaantay namin 'yung MAth teacher na pumasok sa room.

"Oh?" 'yun nalang naisagot ko since pumasok na si Miss sa room.

After ng mahigit one hour ay 'di pa rin s'ya nag-aannounce at inassume na ng utak ko na walang nakasama sa'min. N'ung time na at wala pa ring ina-announce eh sure na talaga akong walang nakasama sa'min. Paalis na sana si Miss nung bigla n'yang kinausap 'yung secretary namin.

Chismosa ako kaya nakita ko n'ung may inabot na papel na pink 'yung teacher ko sa secretary namin.

Matapos 'yun ay wala 'yung next subject teahcer namin dahil sumama daw sa something activity ng school, so ibig sabihin ay early dismissal dahil last subject na namin 'yun. Nag-aayos na ako ng gamit at lalabas na para mag-locker nung tinawag ako ni Karla, 'yung secretary namin.

"Lauren, eto oh. Pinabibigay ni Miss. Punta ka daw sa office n'ya mamayang 4, ge una na ako ha," tapos kinuha ko 'yung papel at binulsa. Tapos nagpunta sa locker area.

Pagbukas ko ng locker ko, may nahulog na isang papel. Agad kong nilimot tapos nilagay sa bulsa ko, then pinasok ko na 'yung mga gamit sa locker.

Bumalik ako sa room tapos kinuha ko 'yung bag ko, at lumabas. Si Shena ay may pupuntahan daw kaya umuwi agad, that's why mag-isa ako ngayon. Pinapatawag ako ni Ms. Castro ng 4 at 3:30 pa lang kaya kakain muna ako.

Naglakad ako papunta cafeteria at bumili ng bake mac. Aba, paborito ko 'to eh. Pake mo ba? Bigla ko tuloy naalala si Renzo. Nung magbabayad na ako, nadukot ko sa bulsa ko 'yung papel na nahulog sa locker ko.

Habang kumakain, naisipan kong buksan at basahin 'yung letter.

Dear Lauren,

Magkikita tayo mamaya. :)

-Secret Admirer.

Tapos may drawing na ek-ek na hindi ko maintindihan.

At paano nya nalaman na magkikita kami mamaya? CREEPY GUY!

Dumeretso na ako sa office ni Miss. Pag pasok ko, merong dalawang lalaki dun na kinakausap din ni Miss.

"There you are, Ms. Verana!" sabi n'ya pagkapansin na pumasok ako.

Tapos may sinasabi s'ya d'un sa dalawa na hindi ko maintindihan.

"Miss? Bakit n'yo po ako pinatawag?" curious kong tanong.

"I believe may pinabigay akong note for you. Haven't you read it?" tapos bigla kong naalala ko 'yung note sa bulsa ko.

Ms. Verana,

Congratulations! You ar enow part of the Math Varsity! We'll have a meeting at four in the afternoon.

-Ms. Castro

Di ko alam ang ma-fefeel ko sa nabasa ko. Sobrang nakakagulat lang.

"Oh my gosh," mahina akong sabi.

Bigla akong hinila ni Miss at tinabi dun sa dalawa pa. Tapos pinakilala kami sa isa't-isa. Then, pinakilala kami sa iba pang old members ng varsity sa batch namin and as expected, andun si Renzo.

"Simula ngayon, mag-sstart na ang daily review natin. So every afternoon, after lunch, dito na kayo dumeretso. Don't worry, informed na ang teachers n'yo. Dapat na kasi tayong mag-ready para sa competitions and quiz bees. Tapos kailangan nating malaman kung sino isasali sa MTAP, sa Super Quiz Bee, sa Math Camp at sa kung anu-ano pa."

Bigla akong nakaramdam ng kaba and insecurity. Aba syempre. Ang tatalino kaya nila. Pero at the same time, masaya rin. Walang klase pag hapon.

After n'ung meeting ay nag-decide akong umuwi na agad. Nung nasa may gate na ako, lumapit si Renzo sa'kin.

"Sabay na tayo," sabi n'ya.

Med'yo naguluhan ako sa sinabi n'ya kaya di ako agad nakasagot. Nakatingin lang ako sakanya.

"Parehas lang naman tayo ng way eh," sabi n'ya na lalong nakapagpagulo sakin.

PAANO NYA NALAMAN NA SAME WAY LANG ANG BAHAY NAMIN?!?!?! ALAM NYA ANG BAHAY KO?!??!?!

Tumango nalang ako. Baka may masabi pa akong kakaiba. -.-

Nag-start na kami maglakad. Pero super tahimik lang. As in walang umiimik. Hanggang sa nagsalita s'ya...

"Sabi sa'yo magkikita tayo ngayon eh."

~~

A/N: Thank you for reading.

Don't forget to vote.

Leave your comments.

Be a fan.

-iammissred.

And then I Fell.