Basketball Love Affair 4: Jump Ball

Chapter 6: I love you.

Chapter 6: I love you.

Dominique's POV:

We were both gasping for air when we climaxed. Nahulog ako sakanya at inilapat 'ko lang ang ulo 'ko sa dibdib niya. Rinig na rinig 'ko ang bilis ng pagtibok ng puso niya.

So this is how it feels like?

Hindi 'ko namalayan na bigla niyang naipagpalit ang pwesto namin at siya naman ang nasa ibabaw 'ko. I whimpered when he pull out, I watch him take off the c*ndom he used and put it in the trash.

Nahiga siya sa tabi 'ko at hinatak ako para mayakap niya. I rested my head on his chest and hugged him.

"Dominique, what are we?"

Nanigas ako dahil sa tinanong niya. Ano nga ba kami?

"I don't know."

Oo, hindi 'ko alam. I don't what I should call this. I don't even know why we're here, doing this. Basta nahanap 'ko na lang ang sarili 'kong hinahalikan siya.

**Few hours ago.

"H-h-huh?"

"Sleep with me again." Sabi niya habang titig na titig sakin.

Kumurap kurap ako sa kanya na para bang kinaklaro kung tama ang narinig 'ko. At hindi man lang nagbago ang expression niya. He's serious. He wanted to do it. Pero... Pero ayoko.

“A-ano,” Nag-iwas ako ng tingin at tumayo, “May naisip na akong gustong puntahan. Star City tayo.”

Kinuha ‘ko lang yung phone ‘ko at nag-martsa na sa pintuan. Narinig ‘ko siyang bumuntong hininga at itinabi lang sa refrigerator ang hindi namin naubos na pagkain at tahimik na naglakad palabas.

Tahimik na sinundan ‘ko lang siya hanggang sa makasakay na kami sa sasakyan ay wala pa ding nagsasalita, wala din akong balak magsalita dahil gaya nga ng sabi ni Toni Gonzaga sa PBB, ‘Very, very awkwardddd.’

Nagpatugtog na lang ako sa radio, buti walang awkward songs. Puro kanta ng Royalty ang kanta kaya nag-eenjoy ako. (Credits to MsButterfly for the band, galing BHO&CAMP yan eh. I love BHO&CAMP series. I love Fiere Roqas. <3)

Nang makarating kami sa star city ay saglit na nag-park lang siya at pumasok na kami. Medyo madami ang tao kaya natagalan kami sa pagpila para bumili ng ticket. Grabe, ang mahal pala dito, bakit ba dito ako nag-aya?

Si JP ang nagbayad ng ticket namin, hindi na ako nagsalit dahil una, I can’t talk to him and last, libre yun, tatanggi pa ba ako?

Pumasok na kami, nauuna lang siyang maglakad sakin. Ayoko ng ganito. Kaya naman ang ginawa ‘ko ay sinabayan ‘ko siyang maglakad at kumapit ako sa braso niya, naramdaman ‘kong tumingin siya sakin at ngumisi.

“Best, dun tayo sa Viking.” Tumango naman siya kaya naglakad na kami papunta doon.

Ang haba ng pila. Kinuha ‘ko ang phone ‘ko at nagpicture kami ni JP, agad na pinost ‘ko ito sa instagram at twitter. Ganon talaga, high tech na tayo. Hihihi!

Napansin ‘kong nagtitinginan ang mga babae kay JP, lalo na kanina nung ngumiti siya nung nag-picture kami. Tsk, vultures. Nakakita na ng pwedeng kainin kaya nagkukumpol. Those b—Naramdaman ‘kong hinawakan ni JP ang kamay ‘ko dahilan para umiwas ng tingin ang mga babae.

Yumuko ako at namula. Ewan ‘ko bas a sarili ‘ko, hindi ito ang first time na hinawakan ni JP ang kamay ‘ko, pero naging ganito na lagi ang reaksyon ‘ko simula last year, nung niligtas niya ako nung nalunod ako sa dagat dahil pinulikat ako. After that scene, iba na lagi ang reaction ng katawan ‘ko sakanya.