Chapter 42 – A Mother’s Sacrifice
Avia’s POV
“Avia…”
“Hmm?”
“Thank you for saying yes.” He said then beamed. I held his hand and squeeze it.
“I will always say yes, Kier.” I said.
And yes I accepted his proposal. It’s not just because I don’t have a choice or because he is dying. But because I wanted to be his. I wanted to spend my life with his limited time.
“But I’ll understand if you decline it. Ang isang tulad ko na—“
“Kier. I love you, ok? I have to marry you because I need you as much as you need me too.” I can see he blushed and it amuses me knowing I am the reason why his cheeks turned crimson.
“I love you more, Avia.”
‘Eh pa’no ‘yong wedding preperations? Kailan natin ‘yon aasikasuhin?” I asked. Ngumiti naman siya sa akin at hinaplos ang buhok ko.
“I’ll take care of it, Avia. You don’t have to worry anything.” He said. Tumango naman ako.
“I think we need a blessing from my parents.” I said.
“Pa’no nila malalaman?” he querried.
“Sasabihin ko kay Mommy. Magpapadala ako ng mensahe. “ sabi ko.
“Matatanggap kaya nila ako?”
“They will and they should.” Natatawa kong sabi.
“Eh kumusta na pala yung kaibigan mo? Si Wynner ba ‘yon?” nagulat naman akong banggitin niya si Wynner.
“Hindi ko alam eh. Umuwi ata sakanila. Bakit?”
“Wala naman. Gusto ko lang sana siyang makausap.”
“Close pala kayo?” biro ko sakanya. Nginitian niya lang ako saka ginulo buhok ko. Napasimangot tuloy ako. Ayaw ko pa namang ginugulo buhok ko.
“Akyat lang ako, Avia sa taas.” He said.
“Samahan na kita.” Nag-aalala kong sabi. Baka may mangyari nanaman sakanyang masama eh.
“Ok lang ako. Promise hindi ako magiging tulog mantika.” Ngumiti siya ng pilit.
“S-sige.” Sabi ko. Gusting-gusto ko siyang sundan. Pero may tiwala ako kay Kier na hindi niya ako iiwan nang hindi nag-papaalam.
-=-
Lorelei’s POV
My body is weak pero bukas ang isip ko. Alam kong dinala ako ni Aric sa Villa kasama yung magandang babae. Pinag-uusapan nila ang kaligtasan ko. Gusto kong isigaw na ok lang ako basta iligtas lang ang anak ko. Pero kulang ang lakas ko para ibuka ko bibig ko.
Narinig kong may umiiyak. Si Kyla. I bet she’s worried. I’m fine, Kyla. I’m sorry I didn’t have the chance to call you bestfriend.
I heard Tito’s cussing. Sinisisi niya sarili niya. Tito wala kang kasalanan. H’wag kang magalit sa sarili mo. Ikaw mag-aalaga sa anak ko. Papalakihin mo din siya kagaya ko.
“Gawin mo lahat, Tita Max. Just save Lorelei, please?” Aric’s begging voice. Parang nilulusaw ang puso ko. Unti-unti siya pinipiga dahil sa mga naririnig ko. Nasasaktan sila dahil sa akin. Was I born to hurt my love ones feelings?
BINABASA MO ANG
Vampire City 2: Black Rose
Vampire[Vampire City Series #2] "Your cold embrace is my sanctuary." -Lorelei. They say history repeat itself. Mauulit nga ba sa kambal ang nangyari sa kanilang magulang? Pero paano kung hindi na mga bampira ang makakaaway nila? Paano kung mortal na an...
