Super salamat po sa lahat ng nag-eeffort pumansin sa akin sa twitter fb para sabihin yung mga reactions nila sa story ko. Nakakatuwa basahin :"""> at medyo hindi ko alam ang sasabihin and yes I do know the names of those people who gave some of their time just to tell me personally/privately what they love about me and my story. All the compliments and support. Much appreciated! I know that there are a lot of better writer than I am but I am glad that there are people who had appreciated my works here. Thank you so much. I don't know how I am suppose to tell or say how much I am glad with all the nice things you have said to me. I love you all guise! :* And thank you to all of my readers who had been my friends also. :) Thank you! I'll be pursuing my dreams as best as I can and yes maybe someday I'll tell how The Authors story went :) If you want to write also. if it is what you want, go for it. I recommend you to read and read :) It'll give you more ideas about anything then learn the right grammar blabla and create your own trademark. Hahaha. If that helps. Try reading novels. Not just wattpad stories :) That'll be fun (I mean, yes, that's fun for me) and you'll learn more ways of writing... blabla. :D
About the soft copy. It's not actually for sale. It's only a PDF file copy but Idk when will i'll be giving out copies. Sooner or later just stay tuned! :)
Dedicated to IrishValdehueza :) Hindi na ako inspired for a book 2. jk. busy na kasi for college but i'll try kung may maiisip na idea along the way :) yaaay! Hindi ko pinangarap maging director pero sige i'll see soon baka sakali :)
74K reads agad? Wow! You guise are addicted to it. :) Sorry late update! Nwei, happy reading :) Vote and comment would be higly appreciated :D yaaay!
--
53.
Anong oras na? Kanina pa ako hindi mapakali. Hindi pa kasi pumupunta si Ranz dito sa bahay. Maya maya aalis na kami. Hindi naman pwedeng kalimutan niya na aalis ako. Naiinis ako. Saan na ba siya? Matawagan nga.
Calling Viniel..
Walang sumasagot. Asan na ba yun? Ngayon pa ba siya hindi sisipot. Grabe naman eh. Mabubugbog ko na yun. -________-
“Raine, okay ka lang?” Tinanong ni Bryan. Nilalagay na niya yung luggage sa Van.
“Yup. Okay lang.”
Pati si Trisha cannot be reach. Saan ba napadpad itong babaeng ito. Si Clarence nalang ang huling pag-asa ko.
“Hello?”
Thank God sinagot niya.
“Cav, alam mo kung nasaan si Ranz?”
“Nasa bahay siguro. Bakit Raine?”
“Hindi niya sinasagot phone niya.”
“Baka tulog pa.”
“Sige, thank you nalang Cav. Bye.” I hung-up.
Naiinis na naman ako kay Ranz. Bakit hindi siya tumupad sa usapan? Sabi niya susunduin niya ako ngayong araw na ito at ihahatid sa airport. Nakakainis talaga siya.
“Raine, aalis na tayo.”
Napabugtong hininga nalang ako at sumakay na sa Van. Iniisip parin si Ranz. Naiinis at nalulungkot at the same time. Badtrip talaga si Ranz. Nakakainis! Bahala siya. Hindi na ako babalik ng pinas eh. Nakakainis. Hindi niya ba ako mamimiss? Erase erase na nga.
Nandito na kami sa airport at ni isang text galing kay Ranz wala parin. Iiwan niya nalang ba ako sa ere?
"Raine!" May narinig akong isang pamilyar na boses at pagkalingon ko nakita ko si Ranz. Hingal na hingal at pinagpapawisan.
"Sorry Traffic." Niyakap ko siya tapos pinunasan na yung pawis niya.
"Magpapakabait ka sa States ah."
"Yes Sir. Ikaw din. Behave ah."
"Ako pa."
"Suuus."
"I love you."
"I love you too."
"OMG! Ang sweet nila."
"Rainz! Rainz! Rainz!"
Tilian nilang lahat. Ang sweet naman hanggang dito suportado nila kami, ako :)
"Huwag ka masyadong magpamiss ah. Marami pa namang ibang dancer dun. Baka mainlove ka sakanila."
"Walang wala sila sayo."
"Bakit naman?"
"Ikaw yung gusto ko eh."
He leaned closer and gave me a kiss. Sabay pisit sa ilong ko. Niyakap ko siya.
"Mag-ingat ka Patpat." Bigla akong natawa. Naaalala niya parin yun.
"Oo Panpan. Ikaw rin." Naglakad na ako then nagwave siya.
Habang nasa eroplano marami akong naisip. Matagal tagal din ako dito sa states. Mamimiss ko ng sobra si Ranz.
Napag-usapan na kasi namin na tapusin na muna namin ang aming mga nasimulan sa aming career. May contract pa kasi ako kaya hindi pa ako pwedeng umalis sa states. Siguro isang taon pa ako dito. Ang tagal nun. Pero naisip ko nakaya naman namin ng 10 years ngayon pa pero kasi miss ko na siya eh. Kung pwede lang tumalon dito kanina ko pa ginawa.
After ng ilang araw
Nagpatuloy na ulit kami sa dance class at dance rehearsals. Namiss ko rin itong gawin lalo na turuan yung mga students ko. Ang cute kasi nila. Lalo na si Kyle. Naalala ko kasi sakanya si Ranz.
Nagtuturo ako ng bigla akong nahilo at nasuka. Nagmadali akong pumunta sa CR.
That's weird? Unusual. Tama lang naman yung kinain ko ah. Bigla akong may naalala.
"Rai, okay ka lang ba?"
"Yup. Nahihilo lang ng konti."
"Di ka siguro nagbreakfast."
"Oo eh. Sige, susunod nalang ako." Umalis na siya at ako ito nakaupo.
Inaalala ko kung ano ba yung nangyari nung gabi na sobrang lasing ko. Gahd. Ganun na ba ako kalasing at hindi ko na maalala.
Ang naaalala ko lang ay yung kinausap ako ni Ranz then I kissed him. I kissed him so passionate and so deep then everything went black. As in. Wala na.
Bigla na naman akong nagsuka. Baka may sakit lang ako. Magpapacheck-up nalang ako bukas.
--
I'll dedicate the last chapter to someone who'll comment will actually get my attention or anything touchy no bola thing & i might gave her the first copy yaaaay :)
THIS IS NOT THE LAST CHAPTER OR THE NEXT ONE. =)))
