Chapter 46

8.1K 110 74
                                    

Thank you sa mga nagmemessage sa akin sa Facebook at nagmemention sa akin sa twitter. Love you guise! :)

Dedicated to NikkiFontanilla :) Hello Thank you rin Idol! :D Adik sayo :* ♥ Hahaha

Yung soft copy eh yung parang pdf copy not as in Book. Hahaha. Pero pwede niyong i-print but don't claim as your own story. Yun. Ineedit ko palang kaya di pa ako sure kung kelan ko ibibigay :D So dito nalang muna kayo magabasa. Enjoy while it last :)

--

46.

The next day.

Lumabas ako at around 9am para magjogging. Makulimlim naman ngayon kaya okay lang. Hindi gaano kainit. Namiss ko narin maglibot dito sa subdivision namin.

Marami naring bagong bahay dito. Ayos. Hindi ko na masyadong kilala mga tao dito. Nagjog nalang ako hanggang may isang lugar na nakakuha ng attention ko.

"Saan mo ba gustong pumunta?" Kinakausap niya yung batang kasama niya.

"Malling tayo. Please."

"Ang aga pa kaya. Pumasok ka na muna sa loob."

"Promise mo pupunta tayo mamaya pleaseee!"

"Sige na nga." Tapos pumasok na yung bata. Naglilinis lang siya ng Kotse niya. Tinitignan ko parin siya.

Does he have a family already? A baby? Nakakasakit naman. Biglang nadapa ako. Amp. Amp. Amp. Ang tanda tanda ko na ang lampa ko parin. 

"Okay ka lang Miss?"

"Oo." Pinilit kong tumayo pero natumba lang ako sakanya. Nanlaki yung mata ko. Si Ranz pala yung kumausap sa akin.

"Rai? Anong ginagawa mo dito?" Inalalayan niya akong tumayo.

"Jogging."

"Tara sa loob."

"Huh? Hindi okay lang.." Bigla niya akong binuhat nalang. Nagulat ako. Anong sumapi kay Ranz? -.-

"Upo ka lang diyan." Kumuha siya ng kit at agad bumalik sa sala. He squatted at ginamot yung sugat ko.

"Aa-ww." Hinipan niya pa ito.

"Paano ka napunta sa subdivision namin? Hinahanap mo ako noh?" He smiled. Hanging parin niya eh. Ang tanda tanda na.

"Hindi ah! Dito ako nakatira."

"Weh? Yung totoo?"

"Viray's Residence."

"Ahh. Sa kabilang street lang yun diba?" I nodded.

"Sige. Alis na ako." Ang awkward na kasi. Mababaliw na ako. Bigla niyang hinawakan yung kamay ko. Napatigil ako. Kinabahan.

"Ikaw ba si Raine? Yung tinutukoy ni Trisha?"

"Oo."

"Kaano-ano kita?" Napatigil ako sa sinabi niya. Inalis ko yung tingin ko sakanya.

"I was your Girlfriend before." Kayanin mo Raine. Huwag kang iiyak. Huwag.

"Before? What happened?" Umupo siya sa tabi ko. Willing to listen.

"We broke up."

"Why did we broke up?"

"I broke up with you."

"Masama ba ako sayo nuon?"

"No. I gave way." Iniisip ko palang yung mga nangyari sumasakit na naman puso ko.

"Why would you do that?"

"Because you’re getting engage and I don't want to ruin it that's why I have to leave the Philippines. My Mom locked me up in NYC. Removed all my connection will all of you." My tears are about to flow. I don't want to be weak again.

"Can we go to the Mall now?" The little girl went to us. She was looking at me. "Who is she?"

"She's a visitor. Now go back to your room well go out later. Promise."

"Fine." She hugged Ranz and ran.

"Is she your daughter?" He laughed.

"Daughter? No. She's my sister’s daughter. I am not even married."

It shocks me. He and Gabby didn't even have married? They're engage for a very long time right? Maybe they're not yet married but soon will be.

"Engage ka diba?.." Ano bang tinatanong ko? Mamaya may malaman pa akong hindi kanaisnais. "Thanks pala. Aalis narin ako."

Tumayo na ako pero hinawakan na naman niya yung kamay ko.

"Gusto kitang maalala Rai."

Laglag na naman ako sa sinabi ni Ranz. Seryoso ba siya duon? Sana nga. Nagkaroon ako kahit konting pag-asa.  

I HATE HIM BUT I LOVE HIM (FIN)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon