Chapter 20

8.7K 93 21
                                    

ANG TARAY NAMAN 5K READS AGAD =)))

ADIK KAYO MASYADO? Sino yung nag-aanon sa tumblr (ranzkyleofficial) PAKILALA NA YOUUUU! XD

Dedicated to sofiavllanueva =))

Sorry kung magulo story ko huhu :((

--

 20.

Nandoon lang kami nakaupo sa shore for like ten minutes. Walang imikan. Wala naman kasi akong dapat sabihin pero nakakabingi yung katahimikan.

"Raine.." Sinasabi niya palang pangalan ko hindi ko alam kung ano na ang nararamdaman ko. Ano bang tawag dito? >.< "Bukas na dance club ng ganitong oras, gusto mong sumama?"

"Sige." Ano raw? Bigla nalang akong nag-oo? May sumaping kung ano na talaga sa akin. Hindi na ito normal.

Sumunod nalang ako kay Ranz. Nauna siyang naglakad. Ang bilis niya. Hmm. Bahala siya! Bigla nalang siyang nawala na parang bula umupo nalang ako sa may bar na part.

"One drink for this lady." He smiled at me. UGH. Ganito ba lahat ng lalaki dito?! Hindi ko nga siya kilala eh.

"It's fine. I don't want to drink."

"Take it. Wait, hey you look familiar. You’re the great dancer yesterday night." I just smiled at him. "I am Dan. Raine right?" Wow. Kilala na agad ako dito kararting ko palang kahapon.

"That's me."

Dan was a nice guy. He was also a tourist here and he also love dancing. Nagkwentuhan lang kami at nagtawanan nang nakita ko na tinititigan ako ni Ranz. Inirapan ko siya. Iniwan iwan niya ako tapos ngayon kung makatingin siya.

"Sayaw tayo?" Dan asked. I nodded. Then pumunta na kami sa dancefloor sakto andun din si Ranz may kasayaw na babae. Inirapan ko siya at binunggo. Binunggo niya rin ako at napayakap ako kay Dan.

"Sorry."

"Okay lang." Tapos sumayaw ulit kami. He was good at telling a joke and I was giggling then suddenly, someone pulled me away. 

"Hey!" I heard the girl who was dancing with Ranz. She was calling Ranz's attention.

"Ano nanamang problema mo?" Si Ranz pala yung humila sakin.

"Bakit hindi mo ako sinundan?" Ang bilis niya kaya maglakad.

"Bakit kasi kita susundan?"

"Ang kulit mo no."

"Mas makulit ka."

"Huwag ka nga kung sino-sino sumasama hindi mo kilala yung mga yun."

"Bakit ikaw? Atsaka, pake mo ba?"

"Basta, hindi mo nga kilala yung mga yun."

"Hindi mo rin naman sila kilala eh."

"Paano kung matuloy yung muntik mangyari kay Vince?"

"Hindi ako tanga! Kaya ko sarili ko. Hindi na ako bata!"

"Ang sungit mo."

"Bakit kasi pinapakealaman mo ako?"

"Bawal ba?" Hindi ako nakasagot. Nakakabaliw na ah.

"Hinahanap ka na nung kasayaw mo oh."

"Sino ba yun?"

"Ewan ko sayo!" Ang gulo mo lang kausap eh. Makaalis na nga lang. Aalis na sana ako nang hinila niya ako at napadikit ako sakanya at sobrang lapit ng mukha namin.

Dugdugdugdug. Parang nagsalita yung puso ko kaso hindi ko naintindihan.

He smiled at me. I can feel his breathe. Waah. Sobrang close na namin. Then he let go of me. Inirapan ko lang siya at tinalikuran.

"Ingat ka. Baka madapa ka." Bigla akong nadulas ng onti. He giggled then after a split second I giggled also. Waaaaah. What is happening with me?

Naglakad na ako at umalis. Ano nang mangyayari sa akin ngayon? Ilang araw pa kami dito? At palagi kong makikita si Ranz?

I HATE HIM BUT I LOVE HIM (FIN)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon