Nieuwe stad, nieuw leven?

99

De volgende morgen stond ik op en liep naar de badkamer. Ik deed mijn ochtendroutine en ging naar de woonkamer. Youssef sliep nog, dus maakte ik ontbijt voor mezelf. Ik ging voor de tv zitten en stak hem aan, maar alleen maar oninteressant dingen.

Youssef werd een halfuurtje later ook wakker. Hij kwam de woonkamer in met alleen maar een zwarte nike broekje. Ik schonk er niet veel aandacht aan, al was het wel moeilijk. Ik nam mijn gsm erbij en deed zehma dat ik bezig was, terwijl ik niet eens internet had maar mohim.

"Bedankt om ontbijt voor me te maken" riep hij vanuit de keuken. "Graag gedaan" "Doe maar stoer met je telefoon, phel je bent bussy "Uh ja?" "Ik heb je de internetcode niet eens gegeven, dus probeer maar niet" Ik rolde met mijn ogen. "Je krijgt hem als je mijn ontbijt maakt" "Laat die code maar lekker bij jou" zei ik en stond op. "Ben je zeker?" zei hij met een grijns. Ik zuchtte en maakte snel zijn ontbijt klaar. Hij ging liggen in de zetel, phel hij zit bij hem thuis.

"Je ontbijt is klaar" riep ik. "Breng het" "Moet ik het ook nog in je mond steken?" "Dat mag altijd" Ik zuchtte en liep naar mijn kamer. Als hij denkt dat ik zijn hond ben, dan is hij goed verkeerd. Ik zocht een outfitje voor vandaag, ook al blijf ik thuis, ik voel me ongemakkelijk in mijn truitje.

Ik trok mijn gescheurde grijze broek aan van gisteren met een oversized kaki trui. Heel mijn leven draag ik oversized shirts, weet ik, but i love it. Ik liet mijn haren los, maakte me heel lichtjes op (mascara en blush) en trok mijn zwarte enkelkousjes aan. Ik ging zitten op mijn bed en liet een beetje muziek afspelen, terwijl ik naar buiten keek.

De straat was leeg, geen kat die buiten loopt. Wel muizen, maar geen katten. Nee joke haha waarom ben ik zo droog. Ik deed het raam weer dicht en zag Youssef aan de deur staan. "OMGGGG!" riep ik. "Kan je niet kloppen ofso?!" "Waarom zou ik kloppen in mijn huis" "Omdat dit mijn kamer is?" "Het is mijn kamer, die ik aan jou heb gegeven" "Ok wat wil je" "Er moeten boodschappen gedaan worden" "Denk je dat ik je hond ben ofso?" "Nee mijn katje" Ik ging er niet op in en ging zitten op mijn bed. "Vasy doe je schoenen aan en kom mee" "Ik wil niet" "Ok dan heb je geen eten" zei hij en deed de deur dicht. Ik deed snel mijn witte adidas schoenen aan en liep naar de woonkamer.

"Dacht al" zei hij en liep naar buiten. Ik volgde hem. We liepen naar zijn auto. De enige auto die hier stond. We stapten in en gingen naar de supermarkt waar we grote aankopen deden voor zeker een week. Hij stak echt alles wat hij zag in de kar. Zelf katteneten en we hebben niet eens katten besef.

Mohim we rekenden af en keerden terug in de auto. We staken alles in de koffer en reden terug naar huis. Tijdens de hele rit, hebben we niet eens een woord gewisseld. Ik zie ook niet in waarom.

Thuis aangekomen, zette ik alles op zijn plek, terwijl meneertje voor de tv zat. Ik liep naar mijn kamer. "Wat maak je voor avondeten?" "Eh, maar jij denkt echt dat ik je hondje ben he" "Ik zei toch al mijn katje" "Wollah meh je bent grappig" "Vasy maak wat te eten, ik heb honger" "Ok chef" zei ik sarcastisch en liep naar mijn kamer. Gestoord deze man.

Ik hoorde de voordeur dichtklappen. Ik ging mijn kamer uit en zag dat hij weg was. HOME ALONEEEE! Ik ging naar de keuken en opende alle koeken die ik vond. Ik had zo'n honger goddamn! Daarna besloot ik om het avondeten klaar te maken. Voor mij, niet voor hem.

Die ezel heeft me nog steeds de code niet gegeven, dus mijn gsm heeft geen nut. Ik vraag me wel af waar hij blijft. Hij is al bijna 3 uurtjes weg. Ik ging voor de tv zitten en zocht naar iets leuks, toen ik de voordeur hoorde opengaan. Ik zag hem naar binnenkomen met een glimlach. Feshkel, hij lacht bijna nooit. "Je hebt gekookt he" zei hij. Ik negeerde hem. "Bedankt prinsesje" "Stop maar" zei ik met mijn blik gericht op de tv. "Doe niet alsof het je niks doet" zei hij en liep naar de keuken.

Ik stond op en liep naar mijn kamer. Ik ging weer op mijn bed liggen, want er valt niks anders te doen. Er werd geklopt, ik antwoordde niet. Hij duwde de deur open en gaf me een briefje met de code erop. Ik ga niet liegen, ik was kapot blij.

Youssef :

Hicham belde me, ik moest snel naar een afspraak voor mijn zaken, want zoals jullie weten ben ik van plan om een bedrijf op te starten en dat gebeurd niet zomaar, maar ik ben wel al op de goeie weg.

Toen ik thuis aankwam, reuk ik de heerlijke geur van eten. Ik glimlachte, ook al is dat niet van mijn gewoonte. "Je hebt gekookt he" zei ik. Ze gunde me niet eens een blik. "Bedankt prinsesje" zei ik om haar te irriteren. "Stop maar" zei ze. "Doe niet alsof het je niks doet" zei ik en liep naar de keuken. Ze stond op en liep naar haar kamer. Ik weet dat ze het niet aankan, ze is gek op me.

Het eten was heerlijk, ze verdient die code wel. Ik schreef het op een papiertje en liep naar haar kamer. Ik klopte, maar ze antwoordde niet. Daarom klop ik dus nooit, ik weet dat ze niet gaat antwoorden. Ik liep naar binnen, gaf haar het papiertje en liep terug naar buiten.

Ik ging voor de tv zitten, keek naar Real Madrid -  Barcelona en viel in slaap in de zetel.