Chapter 27 (New Year's Pains)

541 12 4
                                    

(MEL’s POV)

Magulo ang buong bahay pagka-gising ko pa lang ng umaga. Actually, hindi naman ganoon ka-gulo kasi yung mga katulog, panay ang linis dito, ayos dito, daan dito, lakad doon. Ang gulo, ang dami kasing katulog, super busy nila. Parang hindi nga nila ako napansing dumaan ,eh. Balak ko kasing pumunta ng kusina para mag-breakfast.

Pero bago pa ako makapasok ng dinning are ay may napansin akong sumusunod sa akin. Maagap akong lumingon patalikod.

There, it’s Ernesto with the perfect smile. Awww… bakit ba kasi ang cute niya!? Ang gwapo, ang HOTT!!!

I automatically smile back. Awtsu!

“Anon a naman ba ‘yang binabalak mo?” Tanong ko.

Binabantayan ka… ka po, Ma’am.” Wika nito.

“Diba, ‘di na kita, bodyguard, dahil boyfriend na kita! Tsk! Kaasar naman ‘to.” Parang batang reklamo ko.

He taps my head then, “Ikaw talaga, syempre kahit na boyfriend mo na po ako, pagsisilbihan parin kita.” Wika nito. Para naman akong kinikiliti sa sobrang cheesy ng sinbai nito.

Hayy, ganito ba talaga ang tinatawag na “True Love”?

“Tsaka, yun parin ang bilin ng lolo mo.” Wika nito at nagbago bigla ag ekspresyon ng mukha ko.

“Talaga naman ‘tong si Lolo, oh! Lolooooo!!!” Tawag ko at nagmamadaling umakyat ng hagdan.

Pero maagap naman akong pinigilan ni Ernesto.

“Ano ka ba naman. Hinay-hinay lang. Okay lang naman sa akin, eh.” Wika nito at kinulong ng mga kamay nito ang mukhako.

“Eh, kasi, eh. Ayoko ng ganoon.” Nagtatampong wika ko.

“Tsk! Okay lang, basta doon ako masaya eh. Ang bantayan ka palagi, asikasuhin, alagaan… mahalin.”

Ewan ko ba at bigla ko na lang itong niyakap, he hug back. Ang saya-saya naman!

AAAHWWW!!! Edi, siya na ang pinaka-sweet sa lahat.

“EHEMMMM!!! Ay aga-aga. Tsk! Mga teen-agers nga naman ngayon.” Wika ng kuya Liam niya habang pababa ng hagdan.

Nang magtagpo ang mga mata namin ni Kuya Liam ay dinilaan koi to. Epal!

Matapos ang umagahan ay agad kaming pumunta sa park, park ng subdivision namin. Well, HHWW kami noh! Wahahahahah… I’m the happiest na talaga!

Nang maka-upo kami sa bench ay niyakap niya ako. AWWW… Wgag ka ngang ganyan!

“Bakit ang sweet ng bodyguard ko?” Wika ko rito.

“Wala lang. Nakaka-inis kasi yung mga lalaking dumaan. Ang lagkit ng tingin sayo.” Sabi nito and I pinch him on his nose. He’s so cute.

“I don’t bother them. Ikaw parin ang nag-iisang gugma ko!” Sabi ko at inakbayan naman ako nito.

Actually, tuwing magkasama kasi kami nito parang lahat ng tao nakatingin sa amin. Ano bang masama sa mga taong nagmamahalan!

Pwe! Ang corny ko a! Pero, well, ganyan talaga ang in love! ^////^

May mga lalaking panay ang tingin sa akin, yung iba naman sa leg ko nakatingin. Tsk! Mga maniac!

Tapos yung mga girls naman kung makapag-beautiful eyes kay Ernesto, kala mo nga tuta! Sarp ilampaso ang mukha.

At ngayon, ayon, sanay na ata akong ganun ang tingiin nga tao sa amin. Perfect nga daw e, gwapo siya, maganda ako. (oy, walang aangal dyan kung ayaw niyong masipa!)

Oh! My Bodyguard (MARS Series #3)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن