VOLG DIT BOEK'S PLAYLIST OP SPOTIFY: 'I DIDN'T KNOW' VAN 'Brent De Boeck'
Liefde kan soms wel eens een akelig monster zijn. Het dringt zomaar je huid binnen en voor je het weet neemt het je hele lichaam over. Vele zeggen dan: "Niets aan te doen!". M...
"Goeie morgend.." hoor ik Brandon zijn stem in mijn oor fluisteren als ik stilletjes mijn ogen open en merk dat ik zowat half bovenop hem lig.
"Hey" klink ik wat hees als ik met mijn hand door zijn haar begin te kammen. "Doet je voet nog pijn?" Vraag ik dan maar na een paar minuten stilte.
"Valt wel mee.. De verzorging van vannacht heeft geholpen" grijnst hij schuin als hij wat lacht met zijn hese ochtendstem.
"Dat is wel raar, want volgens mij heb ik toch niet echt iets met je voet gedaan hoor" grinnik ik dan op mijn beurt, waarna ik van hem afkruip en uit bed stap.
"Is het goed als ik al wat vroeger vertrek? Dan kan ik Nathan gaan zoeken en kan ik met hem gaan praten" stelt hij voor.
"Geen probleem.." zeg ik dan als ik de kast opentrek en schrik van Brandon zijn handen die plots rond mijn kont liggen. "Welke pull vind je mooier?" Vraag ik hem om advies als ik twee verschillende in de lucht houdt.
"Die.." wijst hij de grijze aan als ik vervolgens met mijn outfit richting de badkamer ga en Grayson, onze hond, me op de hielen achtervolgt.
Ik draai de badkamerdeur op slot en spring meteen de douche in, waarvan de stralen, zalig, warm aanvoelen.
"Alex! Ik vertrek al hè! Ik neem jou rugzak ook al mee!" Hoor ik Brandon dan na een paar minuten.
"Je bent een schat!" Klink ik vrolijk.
"Weet ik! Ik zie je straks.." hoor ik hem nog terugroepen.
"Bye!" Roep ik dan ook nog waarna ik de deur van onze kamer hoor dichtslaan.
Ik was me nog wat en loop na een paar minuten de douche weer uit, waarop ik me afdroog en me vervolgens ook weer aankleed.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik begin een liedje van Emili Sandé te neuriën als ik mijn make-up nog doe en mijn haar wat fatsoeneer.
"Next to me! Oehoe! Next to m- Oh my god! Ik schrik me rot!" Krijg ik bijna een hartaanval als ik de badkamerdeur weer opensla en Cane daar dan plots in onze kamer staat.
"Oww.. Sorry, ik wou je niet doen schrikken" verontschuldigt hij zich meteen als in gewoon weer verder doe met mijn dagelijkse ochtendroutine. "Ik kwam eens horen hoe het nog met Brandon verder gegaan is?" Vraagt hij dan.
"Ik ben vergeven, maar ik denk niet dat voor jou hetzelfde geldt" grinnik ik eens als ik voel dat hij me in elke beweging volgt die ik maak. "Hij is nu net wat vroeger naar school vertrokken om met Nathan te gaan praten, in de hoop dat die wilt zwijgen in de ruil voor iets of zo" leg ik hem dan maar uit als ik me neer zet aan tafel met men cornflakes.
"Dat kan misschien wel werken ja, maar ik zal je wel gewoon laten verder doen, ik zie je nog wel" is het eigenlijk best awkward tussen ons beiden als ik hem dan weer hoor wegstappen naar zijn kamer.
Ik geniet rustig verder van mijn ontbijt en loop richting de lavabo om mijn kommetje af te spoelen als ik klaar ben.
"Was het lekker?" Laat iemand me opnieuw schrikken als ik de kom bijna laat vallen en me met een ruk omdraai.
"Wat doe jij hier?" Klink ik meteen bot als ik Nathan, waarvan ik moet toegeven dat hij best een leuke outfit aanheeft, daar op ons bed ziet zitten.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Justin 😍)
'Wat een creep! Zit hij me daar letterlijk al heel de tijd te bekijken vanop mijn eigen bed?' Denk ik bij mezelf.
"Jullie hebben best wel een leuke kamer" begint hij al meteen rond te kijken in alle kasten en lades als hij mijn vraag simpelweg negeert. "Oh Alex een hond! Foei foei! Dat weet je toch dat dat niet mag.. Je bent nog altijd datzelfde stoute meisje" krijg ik echt rillingen van deze jongen als hij voorbij Grayson loopt.
Hij wilt opnieuw een lade opentrekken, maar die zit raar genoeg op slot waarop gij zich met een ruk naar me toedraait.
"Wat houden jullie nog meer geheim?" Kijkt hij me uitdagend aan. "Waar is die sleutel?" Wilt hij die blijkbaar nu meteen hebben.
"Geen idee.." hef ik mijn schouder eens simpelweg op.
"Lieg niet tegen mij schatje.." komt hij al op me afgestapt als ik ook naar achteren deins maar al snel tegen het aanrecht geplet sta. "Je weet goed genoeg waar die sleutel is.. Alleen wil je die waarschijnlijk niet geven omdat ik dan weer eens een geheim over je Brandontje te weten kom in die schuif" komt hij helemaal tegen me staan. "En als hij dat dan te weten komt wordt hij weer eens boos op jou.. Dan miet je toch wel toegeven dat ik je beter behandelde hè? Zo vaak werd ik nu toch niet boos op jou hoor.." fluistert hij in men oor waarop hij een zoen op mijn wang drukt. "Is het niet beter als wij terug samen gaan?" Grijnst hij gemeen.
"Geen denken aan! Daar haalt echt niemand in deze wereld mij nog voor over!" Kaats ik hem toe.
"Misschien haalt dit je wel over?" Hoor ik hem nog maar zeggen als hij voor ik het maar al te goed kan beseffen zijn lippen op de mijne drukt..
