One Hundred Days - Short story (Completed)

Chapter 7: Musika

Chapter 7: Musika

Kinabukasan, dali-dali akong pumasok para pasalamatan siya. Tulad ng inaasahan ko, nandun na siya, nakaupo, nagbabasa ng libro at nakikinig sa kanyang earphones. Umupo agad ako sa tabi niya.

"Goodmorning!" masiglang bati ko..

"Goodmorning too." sagot niya..

"Thanks for the phone. and for the video too." pabirong sagot ko..

"Walang anuman!" sagot niya..

"You're improving!" sabi ko..

Tumawa kaming dalawa, nagi-improve na kasi ang pagsasalita niya ng Tagalog. Mabuti 'yun para sa kanya.

"Anyway. What's your favorite song?" tanong niya..

"Pagkakataon by Shamrock." sagot ko..

"I don't know that." sabi niya..

"Because, it's a Filipino song." sabi ko..

"Ohh. And what's yours?" dugtong ko..

"Here. Listen." inabot niya ang isa sa kanyang headset..

Pinakinggan ko pero hindi ko alam ang pamagat. Nagulat ako kase bigla niyang kinanta.

".. When you look me in the eyes and tell me that you love me, Everything's alright when you're right here by my side.."

Grabe. Ang ganda ng boses niya. Hindi ko inakalang ganun siya kagaling kumanta. Para bang tumigil ang mundo ko nung nakanta siya. Para bang ayoko ng matapos ang sandaling 'yon pero biglang dumating sina Rica at ang mga kaklase ko, at si Sir Albie.

"Come with me after the class." pabulong niyang sabi sakin..

Pagkatapos ng klase namin ay sumama ako sa kanya. Hindi pa ako nakakarating dun kaya medyo kinabahan ako. Nung una ay ayokong sumama pero napilit niya ako. Nanlaki ang mata ko sa nakita ko. Napakagandang botanical garden na may malaking puno sa gitna. Sa ilalim ng puno ay may isang malaking duyan.

"How did you discover this wonderful place?" tanong ko sa kanya..

"This is my sanctuary." sagot niya..

"I planned that I'll visit this place every 14th, 50th and 100th day." patuloy niya..

"But today was 13. Right?" tanong ko..

"I know. I'll be busy tomorrow so I decided to visit today." sabi niya..

"Ohh. Wait. You said this is your sanctuary. So why did you bring me here?" tanong ko..

"Because you're the one closest to my heart." sagot niya..

Natahimik ako sa narinig ko. Napatungo.

"I mean, you're my closest friend. Besides, you're helping me to learn Tagalog." patuloy niya..

"Like what I've said before, it's my dictionary not me." sabi ko..

"It's still you. Wag makulit." pabirong sabi niya..

Nagkatinginan kami at natawa sa isa't-isa. Habang pinagmamasdan ko ang napakagandang lugar ay napuno ang kapaligiran ng katahimikan habang nakatingin siya sa langit ay bigla siyang nagsalita.

"Why is that Pagkakataon is your favorite song?" tanong niya..

"Hmm? Because.." sagot ko..

"It's the soundtrack of my favorite TV series. And also, I'm hoping that one day, a brave guy can sing it in front of me." patuloy ko..

Hindi siya umimik. Para bang wala akong kausap. Makalipas ang ilang pang minuto ay bigla siyang tumayo at sinabing.

"I have to go. See you tomorrow."

Habang papalayo siya sakin ay minamasdan ko siya.

"Please, don't go." bulong ko sa sarili ko..