Stay With Me #COMPLETED

Chapter 47 [The truth]

ZAKE'S POV

I don't know.......I don't know what to do. Bakit kailangan siya pa?
Bakit sa dinami daming tao sa mundo, isa pa siya sa mga tao na may brain tumor?
Why this innocent girl?
Ang babaeng mahal ko pa. Bakit??

Nakatayo lang ako sa harap niya at kanina ko pa siya gustong mayakap. Laking pasalamat ko dahil binigyan pa ako ulit ng pagkakataon na lumapit sa kanya at maghingi ng tawad sa lahat ng katangahan at kagaguhan kong ginawa sa kanya.
Hell. I'm really inlove with this girl infront of me. I can't leave without her and I can't forgive my ownself for what I have done to her. I hurt her feelings. I'm a jerk, a coward who hurt the feelings of the girl I loved.

I quickly hugged her tight like there's no tomorrow.

I'm so sorry Xia....

"I-I missed you, c-crazy girl..."

God!! I missed her so bad!!
I miss the way she smiles at me. Her smell, everything!

Sa loob ng tatlong weeks siyang nawala sa akin, para akong gago na di alam ang gagawin sa buhay. I really can't live without her. Gusto ko siyang sundan noon kung saan man sila pumunta pero di ko alam kung saan sila pumunta. I really don't know what to do.

Inom lang ako ng inom ng alak buong araw, and think about her.
Ilang beses na akong sinuntok ni Justin para matauhan, but I didn't stop drinking.
One day, I'm really out of my fvcking mind to think that I want to die. I can't live without her.
Wala na akong nakikitang Xia na nakahiga sa kama at mahimbing na natutulog, ang babaeng parang armalight ang bibig na hindi tumitigil sa kakasalita. Ang babaeng kasama ko palagi sa pagkain sa hapag-kainan. Ang kasama ko palagi papunta sa school. Aahh.. I missed her so bad.

Yeah, naisipan kong magpakamatay pero bigla kong nabalitaan na uuwi na ng pilipinas sina Xia.
Kaagad akong nagmaneho papunta sa mansion nila at hinintay ang pagdating nila.

Lumuhod ako, humingi ng patawad at nakiusap kay madame Francesca Clein.
Pinayagan niya akong makausap si Xia. Pero nag usap muna kaming dalawa. My heart was so much in pain when she said that Xia is in stage 4.
And then, my world turns upside down when she said that Xia only had few days to live.

And here I am now, hugging her tightly like there's no tomorrow.
I know, she can't forgive me because of what I did.
I hope that she'll remember me, the Zake who loved her so much. Her husband. Not the Zake who killed her parents....Sh*t...I can't forgive myself.

Nagawa kong magsinungaling na niloko ko siya, na di ko siya mahal, na mahal ko si Ellaine at hindi siya.
I did that for her own good. Gusto kong layuan niya ako dahil ayokong makita siyang nasasaktan. Ayaw ko ding mahalin niya ang lalakeng pumatay sa mga magulang niya.
Ayokong mahalin niya ang tulad ko. I don't deserve her love.

I'm here now infront of her to say sorry for what I did. Gusto kong bumawi sa kanya. Gusto kong iparamdam na mahal na mahal ko siya. I want to spend my time together with her......Her few days left....

"Xia...Do you, remember me?" Tanong ko.

Bumitaw ako sa yakap at nakita kong nakatingin siya sa akin. Parang pilit na inaalala ang mukha ko.

"Sino ka ba?" Nakakunot noo niyang tanong.

Umiling ako at hinalikan ang noo niya. Yinakap ko siya ulit ng mahigpit.God..Kanina pa akong parang bading na iyak ng iyak.

"It's okay..Don't push yourself to remember things. Baka sumakit ulit yang ulo mo."Sabi ko sabay napabuntong hininga.

"Z-zake..."

Parang tumigil ang mundo ko ng marinig ko siyang binanggit ang pangalan ko. Parang musika na gusto kong marinig na sabihin niya paulit ulit. Nung bumitaw ako sa yakap niya ay nakita ko siyang umiiyak. Umatras siya kaagad at umiling iling.

''Xia'' akmang lalapitan ko siya at hahawakan sa braso ng bigla siyang umatras ulit.

"W-wag....Wag kang lumapit!!" Sigaw niya at humagulhol sa iyak at napayakap sa sarili niya.

"Look..." napabuntong hininga ako bago ituloy ang sasabihin."Im so sorry Xia..."
Tumayo siya at kaagad na sinampal ako.

I deserve that slap sh*t.

"Gago ka Zake!! Bakit ka nandito? Bakit ka pa nagpakita sa akin ulit? Noong pumunta ako sa condo mo diba pinaalis mo ako? Hindi ba't sinabi mo na si alien yung mahal mo? Hindi ba't sinabi mo na, hindi mo ako minahal at ginamit mo lang ako, para di mawala sayo ang nga ari arian mo? Alam mo, di ko nga alam kung bakit pa ako nagpaloko sayo. Alam ko namang babaero kang hinayupak ka at kailan man ay manloloko! Oo nga't tanga ako dahil naniwala ako at minahal kita. Pero sana nakita mo din ang pagmamahal ko sayo na tunay. Minahal kita Zake. First time kong masaktan ng ganito. First time kong magkaboyfriend. First time kong magpakatanga sa isang lalake na tulad mo. Bakit ko nga ba minahal ang lalakeng pumatay sa mga magulang ko?? Bakit?? Bakit kailangan ikaw pa?? Sinaktan mo ako, Zake...S-sinaktan mo ako''

Seeing her crying makes my heart turn into pieces.
I can't say something....sinaktan ko siya...Hell yeah!! Sht...I really want to hug her.

"Sinaktan kita...Pero mahal kita. Sh*t I'm such a coward, right?"Napangisi ako. "I did that for your own good. I did that so, you'll hate me. Natakot ako kasi baka lumala pa ang nararamdaman mo dahil sa akin. Gusto kong layuan mo ako. Because I think, I don't deserve your love because I killed your parents..Xia, I love you.." Naramdaman kong may luhang pumatak na naman mula sa mga mata ko. Napayuko ako at napabuntong hininga.

"I know you can't forgive me. But please....." Lumuhod ako sa harapan niya.

"Please let me see you everyday. Let me love you eventhough you don't love. Because I can't live without you. "

Pinahidan niya ang luha niyang tumutulo sa pisngi at tinignan ako ng seryoso.

''Then love me, I don't care... Basta ako, ayoko na. Ayoko nang magpakatanga sayo. Ayoko na dahil pagod na pagod na ako!!" Sabi niya at akmang aalis na ng kaagad ko siyang hawakan sa pulsuhan kaya napahinto siya.

''Let me go!!" Sigaw niya habang pilit na tinatanggal ang kamay ko sa pulsuhan niya.

"Ahhh!! Lola!!" Sigaw niya.
Kaagad akong tumayo at hinalikan siya.Nanlaki ang mga mata niya at di pumalag. Kinulong ko ang katawan niya gamit ang mga braso ko para di siya makaalis.
Nakita kong pumikit nalang siya at sa pagpikit niya ay may lumabas na luha sa gilid ng mata niya.
And she responded to me....

She responded....Hell!!

"I love you. Please stay with me"
I said. Magkadikit ang noo namin at sobrang lapit ng mukha sa isa't isa. Napatingin siya sa ilalim at di sumagot.

"It's okay if you can't forgive me but please stay with me ,forever"

Nagulat ako ng bigla niya akong hinalikan sa labi. God....May naituro na naman ako sa kanyang mali.
She's too innocent for this.
Pero ang mahalaga ngayon ay unti unti na niya akong naiintindihan at sana man ay mapatawad na niya ako.