CHAPTER 42 : Meet the 3rd Year

2.8K 72 18
  • Dedicated to Sa lahat ng nag babasa ng story na ito.
                                    

Papayag ba akong si magkaka POV si Art? Siya yung matunog sa readers eh. So let's see. Enjoy reading guys! 20k na ang reads 3 days lang yun! thankyouuu! :*

- Janellysison19

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Art's P.O.V

Kakatapos ko lang sumayaw ng iprepresent ko sa Golden Anniversary ng MU. Patong pato nga eh. Yung basketball pa. Ang hirap talaga pag talented. Sweat all the way! Kinuha ko naman yung bottled water ko at umupo. Andito ako ngayon sa mirror room, yung tatlo? hindi ko alam. Naubos ko yung tubig ko, tsk nabitin ako. Lumabas ako ng mirror room at patungo sa canteen.

Kinuha ko yung Ipod ko at yung earphones ko. Im wearing a black V-neck shirt, loose pants and black vans. Padaan na ako ng Music Room kung saan nagjajaming yung banda ni Gab. Napansin ko namang may batang maliit na sumisilip sa bintana ng pintuan ng Music Room. Ang liit niya, ang cute. Nacurious ako sa ginawa niya kaya pumunta ako sa tabi niya at tinitignan yung tinitignan din niya. "Ay kabayong kalabaw!," Wika niya. Hahaha, kung maka kalabaw naman parang siyang nasa bukid. "Hindi ako kabayo at mas lalong hindi ako kalabaw," Masungit kong tungo sakanya. "Tsss sungit," Sabi niya at inirapan ako. Like what?!! "Bakit ba? Bakit ka ba nangugulat mamang stranger?," Sabi niya at hinarap ako, kaya humarap narin ako sakanya. Ang cute niya talaga, yung ulo niya hanggang sa baba ng kili kili ko. "Hindi kita ginulat, OA ka lang magreact, anung ginagawa mo dito?, bawal ang 3rd year dito." Sabi ko naman sakanya at cross arms pa. Nakita ko yung kulay ng logo niya kaya naidentify ko agad na 3rd year siya. May color coding kasi. Every year may sariling kulay ang logo nila, para madaling makilala yung year nila. Class hours palang, at talagang bawal ang mga lower years dito.

Namula naman siya, may gusto siguro to kay Gab. "A-aah, kuya sorry po. tinitignan ko lang po si Ate Fern," Sabi naman niya and this time nakayuko na siya. "O bakit? alipores ka din ni Meg?," Tinaas ko yung isang kilay ko. "Hindi po. Idol ko po kasi si Ate Fern," Sabi niya. Tignan  mo pati siya napansin niya yung talent ni Fern, kahit 3rd lang siya. "Galing niya no?," Nginitian ko naman siya. Pero tinignan niya lang ako ng pagtataka. "Bakit?," tanong ko naman. "KUYA! KAYO PO BA SI KUYA ART YIN? YUNG BASKETBALL PLAYER? YUNG MAGALING SUMAYAW?," Sabi niya at the top of her voice. Natawa nalang ako sa reaction niya, "Oo ako nga. Bakit?" Tanong ko. "KUYA! ALAM MO BANG IDOL DIN KITA! LALO NA PAG SUMASAYAW KA! ANG HOT MONG TIGNAN!," Okay okay medyo lumaki ulo ko sa sinabi niyang hot ako. Hahah lokong bata. "KUYA! AKO NGA PALA SI CHARMAINE LEIGH ABRANICA IN SHORT CHARRY. MAYAMAN." Sabu ulit niya on the top of her voice again. Natawa pa ako sa sinabi niyang mayaman haha. Proud e no? "Hahaha mayaman? Hello nice to meet you Charry," Sabi ko sabay lahad ng kamay ko at agad naman niyang hinawakan  ito.

"Kyaaaaaaaaaaaaaaah! Hindi na ako maghuhugas ng kamay!," Sabi niya. Ang kulit niya. Grabe, 'Thankyou kuya, this is so great! I just met one of the hottest guys in this University!," Sabi niya tumalon talon pa. Baliw na ata, na-Alala kong bibili pa pala ako ng tubig. "Charry, nice meeting you again. Pero may pupuntahan pa ako eh," I said at mukhang nakuha naman siya sa isang usapan. "Sige kuya. Kuya you won't snob me right? and can I watched you dance?," May pahabol pa eh. "Oo naman hindi naman ako ganun. Yeah, punta ka sa practice ko. BUT don't disturbed, I might eat you," Sabi ko sakanya at nginitian siya, I tapped her head at ginulo yung buhok niya atsaka umalis.

*

Sabi ko sa sarili ko, nyek! hindi na kami magkikita ng batang yan, Last na yun. Pero ilusyon ko lang pala. Pinagsisihan kong sabihin sakanya na pumunta siya ng practice ko. Nitong mga araw, wala siyang pinalagpas na practice ko. Palagi siyang present. Yung bang may attendance siya? Hindi ako makasayaw sayaw kasi bawat kilos ko papalakpakan niya ako. Kaya nawawala ako sa konsentrasyon ko. Hindi ko naman kayang magalit kasi nga bata. "GO KUYA ART!," Sigaw nanaman niya, eto nanaman. Nawala ulit ako sa konsentrasyon ko. Kaya itinigil ko muna, magpapahinga nalang muna ako. Pumunta ako sa tabi niya, kasi katabi lang niya yung bag ko. "Kuya! okay ka lang?," Tanong niya habang tinitignan ako na naka upo. Ang cute cute talaga niya. Tinapped ko yung ulo niya atsaka nagsalita. "Oo naman, ako pa." Sabi ko. Proud pa ako niyan pero yung mukha niya parang hindi satisfied sa sagot ko. "You sure?," Tanong niya na parang naninigurado. "Yeahh?," Sagot ko naman, may pagka aning din pala tong batang to.

Would you LOVE a NERD like me? (COMPLETED)Where stories live. Discover now