(Venice's POV)
---------------- ?
Sumasabay sa pagkanta si Jerwin dun sa music sa radio.. Usually, naaliw ako pag naririnig kong kumakanta si Jerwin habang nagdrrive.. Feeling ko may singing-driver ako. :D
Pero dahil nababagabag ang kaluluwa ko ngayon, masyado akong absent-minded para i-mind ung pagkanta nya.. Pinapanood ko ang ung mga nag-sswoosh by dun sa bintana as we drive through the late night streets.
Bigla lang akong natauhan nang nakita kong nag-swoosh din ung kalye papunta sa bahay ko. @_@
Ako:Sunshine.. lumagpas ka na.
Jerwin:No, I didn't.
Ako:Anong "no I didn't"? Eh ahyun na nga ung kalye pauwi oh! O_O
Jerwin:Who said anything about going to your house?
Ako:Eh san tayo pupunta?
He suddenly turned to glance at me, and then he winked. He winked at me. O_O
Jerwin:It's a surprise. ;)
Ay si kuya! Pa-cute! ;D
Dahil mukhang nasa good mood si kuya, pinagbigyan ko na.. Baka ma-offend, itapon akong bigla sa ilog.. :P
We drove for about 20 more minutes, until finally, nag-park na si Jerwin dun sa curb. I looked around. It's dark and quiet... and di ko alam kung anong ginagawa namin dito.
Jerwin:C'mon. Let's go.
He jumped out of the truck, and sumunod naman ako. Tinignan ko ung building na nasa harap namin.. Light blue gate.. white walls.. decent-looking yard..
It's a house.
o_O
Ako:May binibisita tayo?? Nang ganitong oras??
Jerwin just laughed. Anoh naman kaya katawa-tawa sa tanong ko? -.-
Jerwin:Just follow me.
He grabbed my hand and naglakad kami papunta dun sa gate. He punched some numbers dun sa numeric keypad na nakadikit sa poste nung gate. Siguro.. close friend nya ung nakatira dun kaya alam nya pati ung security code nung gate... -__-
The gate opened and we walked in. Madilim. Isang porch light na nandun sa may front door ang automatic na nag-turn on. Naglagay pa ng ilaw, ung pinto lang pala ang iilawan.
Jerwin led me sa narrow path papunta sa door. When we got there, he let go of my hand and fished something out of his pocket.
Susi. May susi pa si kuya nung pinto. o_O
Pinasok nya ung susi, but before opening the door, he turned around and looked at me.
Jerwin:Close your eyes.
Ako:Eh?!
Jerwin:I told you, it's a surprise. Now, close your eyes.
Ako:Psh. Ang drama naman nito. Buksan mo na lang kaya.
Jerwin:Do you really want to ruin this for me?
Ay ma-drama. Anoh bang nakain nito ngayong araw na toh at sagad-sagad ang topak?!?
Ako:Fine.
I shut my eyes closed.
Jerwin:You sure wala ka nang nakikita?
Ako:Yes, I'm sure. Can we just get this done and over with? Some kind of malamig ang wind noh.
