Chapter 20: Invitation to the Blues
(Venice's POV)
---------------- ?
"MMMOOOOOMMMMMMMMMMMMMMMM!!!!!!!"
I slammed the door behind me, binagsak ung book bag ko sa sahig, at tumakbo papunta sa kusina.. sa living room.. sa dining room.. and finally, I ran up the stairs papunta sa kwarto ng mother ko.
And there she is, nasa harap ng computer, nag-cchat....
Ako: MOM!!!
Mom: Ai, Venice! Anoh ba!? Indoor voice!
I slowly walked over to her and sinilip kung sinoh naman kaya ang ka-chat ng nanay ko.. annnddd I should have known.. Sinoh pa nga ba?
Ako: Oh.. Si Tito Remy?
I waved dun sa webcam, and Tito Remy waved back.
Mom: Hello raw. Kamustah raw ang engagement?
Ako: Very well, thank you. -__-
Sira ung mic, kaya hanggang type lang dun sa YM window sina mommy. I know, ang old-fashioned, pero bahket ba? Eh masaya na sila dun eh. :D
Umupo ako dun sa kama and watched as my mom eagerly talks to her boyfriend (buti pa nanay ko, may boyprend. nyahaha)
She looks so happy just talking to him.....
Ako: Hey, mom.
Mom: Oh?
Ako: Tito Ray booked you a flight two weeks from now.
Napatigil sa pag-ttype si mommy. Either guilt-trip sya dahil di nya sinabi sa'kin na lilipad na pala sya.. or natulala sya sa tuwa.
Ako: He got you a ticket. Tawagan mo na lang raw sya.
I stood up and kunwari pinagpag ung uniform ko. Then I started to walk papunta sa pinto. Drama-drama yan. :D I know my mom would call me back.
Mom: Venice.
Oh di vah?!
Mom: Gumaganda ka yata.
Anak ng tipaklong! Anong kinalaman nun sa usapan namen?!?!
