(Dutch story) jongens, bloed en eeuwige liefde

hoofdstuk 7

Alex zakte door haar benen en plofte op de grond. Ze kon nog steeds niet bevatten wat er nou allemaal was gebeurt. Door de deur die nog open stond dwarrelde het sneeuw naar binnen. De wind waaide door het huis. ‘’Noah…. NOAH…’’ riep Alex en barste in tranen uit. ‘’ nee ik moet naar buiten, ik moet ze zoeken!’’  zei Alex. Ze stond op en rende de deur uit. Ze rende en rende non stop. ‘’ik moet eerst naar huis’’ dacht ze. ‘’ik moet kijken waar Stefan is’’. bijna was ze bij de poort van het kerkhof. Het duurde nu niet lang meer voordat ze thuis was. Eenmaal aangekomen stormde ze de deur door, de trap op en naar de slaapkamer van Stefan. Ze deed de deur open en stond midden in een lege kamer. Negens een spoor van Stefan. In haar ooghoek zag een fotolijstje op het kastje staan. Ze liep er naar toe en pakte het op. In het lijstje zat een foto van hun vieren bij elkaar. Alex was nog maar net 2 jaar. Dat was de laatste foto die was genomen voor dat haar ouders om het leven kwamen. Het viel haar op dat het muis en muis stil was in huis. Ze liep naar het bed van Stefan en ging liggen. Het duurde niet lang en hoorde een dof gestommel. Ze ging recht op het bed zitten en bleef stil luisteren. En weer hoorde ze het doffe gestommel. Maar dit keer kon ze zeggen waar het weg kwam. Het vanuit de badkamer. Ze legde de foto weg en liep naar de badkamer. Toen ze er was wilde ze de deur open doen, maar de deur zat op slot. ‘’wie is daar’’ klonk er van uit de badkamer. ‘’Stefan ben jij dat?’’ vroeg Alex. ‘’als jij het bent wil je dan alsjeblieft de deur open doen’’. Het bleef even stil aan de andere kant. ‘’nee ik wil niet dat je mij zo ziet’’ zei Stefan. ‘’kom op Stefan’’ zei Alex die met tranen in haar ogen stond. ‘’alsjeblieft doe die deur open als jij het niet doet dan die ik het wel’’. Ze hoorde geluid aan de andere kant en de deur ging los. Stefan keek de andere kant op. Alex pakte het gezicht van Stefan en draaide het deze kant op. ‘’ik ben niet bang voor je Stefan’’ zei ze. ‘’je hoeft niet bang te zijn dat ik je haat’’. Stefan keek haar aan en deed haar armen om haar heen. Ze voelde warme druppels op haar schouder.

Na een tijdje gingen ze naar beneden en bleef het stil tussen hun twee. Ze zaten in de woonkamer en Alex deed de tv aan om de stilte een beetje te breken. Alex zat een beetje te zappen door de kanalen, maar kon geen leuk programma vinden om na te kijken. Ze legde de afstandsbediening weg en draaide zich naar Stefan. ‘’wat was dat nou zo net’’ vroeg ze. ‘’waarom leek het zo alsof je iemand anders was’’. Stefan stond op en liep naar het raam. Na een paar minuten liep hij richting de keuken en kwam terug met twee koppen thee. ‘’ hier’’ zei Stefan die de thee voor Alex neer zette. ‘’je zult wel dorst hebben’’. Alex pakte de kop thee en nam een slok. Stefan liep weer naar het raam. Het was weer stil tussen de twee. Alleen de tv was op achtergrond te horen. Stefan nam een slok van zijn thee en ging naast Alex zitten. hij zette zijn thee op tafel. Alex keek hem aan. ‘’ik denk dat het eerst belangrijk is om te weten wie je eigenlijk bent’’ zei Stefan. ‘’ik kan namelijk niet veel zeggen nu, maar ik denk met dat wat ik je allemaal vertel dat je een heel eind zult komen’’. Alex keek haar broer vragend aan. ‘’Alex, bent een slimme meid en je bent recht voor je raap. Maar kijk uit! Het kan ook de verkeerde kant op gaan. Elk obstakel dat op je pad komt moet je goed over nadenken met wat je doen’’ zei Stefan. ‘’ hoe bedoel je, Stefan’’ vroeg Alex. Stefan zuchtte eens diep. ‘’daar zul snel genoeg achter komen, Alex’’ zei Stefan. ‘’zou de vragen willen bewaren voor het eind’’. Alex knikte en Stefan begon te vertellen.