Richard Warren's POV
no....
Kasalanan ko to!!
lumabas muna ako sa labas at doon ko inilabas ang galit ko...
galit ako sa sarili ko..
pinagsusuntok ko ung pader... .
naalala ko pa ung pagtulak ko kanina kay sam...
Nung nalaman ko ang kondisyon ni sam, nawala lahat ng galit ko at sakit...
pero nagagalit ako sa sarili ko.. .
Sana pwede kong ibalik ang oras...
Sana nung iniwan niya ko, Hinde ako tumigil sa paghahanap sa kanya...
Sana hinde ako sumuko..
edi sana alam ko ang tunay na kalagayan niya..
Kung hinde lang ako nagpadala sa galit at sakit na naramdaman ko dahil sa pag-iwan niya sa kin, hinde sana aabot sa ganito.
na nasaktan ko siya at pinahirapan pa..
"Warren.. tama na yan... wala naman mangyayari kung magagalit ka sa sarili mo.."--josh
lumapit siya sa kin at pinigilan niya ko sa pagsuntok..
"Nung pinuntahan ka namin ni sam, alam niya kung ano ang pwedeng mangyari.. pinagsabihan namin siya na galit ka sa kanya. Pero ayaw niyang magpapigil, dahil gusto niyang makapagpaliwanag sayo" --josh
hinde ko alam ang isasagot ko sa kanya...
Nahihiya ako dahil sa inakto ko kanina..
"Hinahanap ka ni sam ngayon. Gising na siya.. Puntahan mo na siya.." --josh
agad na kong pumunta sa kwarto ni sam...
nakita ko siya doon na nakaupo at umiiyak...
pilit siyang pinapatahan nila tita sandra..
"R-reign..."
tumingin silang lahat sa akin...
"W-warren... m-mag-usap n-na t-tayo.. p-please?" ---sam
lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya...
"Sorry.. Sorry reign.... Alam ko na.. Sorry... Hinde ako nakinig.. Sorry Reign..."
niyakap na din ako ni sam ng mahigpit...
"Reign.. tama na... wag ka ng umiyak.. Masama yan sayo.. SShhh..."
Nang tumigil ng umiyak si sam, agad ko siyang pinainom ng tubig...
tumingin ako kay sam nang hawakan niya ang kamay ko..
"Warren, sorry... sorry kung nasaktan kita... sorry kung iniwan kita. Noong panahon na yon, nalilito ako, hinde ko alam kung paano sasabihin sa yo ang lagay ko." --sam
tahimik lang akong nakikinig sa kanya..
"Naisip ko, pag nalaman mo ang kondisyon ko, baka mahirapan ka lang. Akala ko din, mamamatay na ako. Nalilito ako... Pagkatapos kong malaman ang kondisyon ko, nagpropose ka sa akin, hinde ako makapag-isip ng maayos dahil magulo na talaga ang isip ko nang oras na yon" -sam
lumapit ako kay sam...
"Sorry, warren... ayokong saktan ka... Sorry... sorry" --sam
"tama na, love, naiintindihan ko na.. ako nga din ang dapat magsorry sayo. Andami kong sinabing masasakit na salita sayo. Tska ung pagtulak ko sa yo. Sorry.."
"naiintindihan ko naman un, nasaktan kita kaya mo lang nagawa yon.. Love, pwede ba tayong magsimula ulit? alam kong mahirap tong gusto ko, lalo na sa lagay ko.. pero love," --sam
di ko na pinatapos si sam at hinalikan siya sa labi..
"Oo, magsisimula ulit tayo love.. Mahal na mahal pa rin kita.."
Luisa Nicole's POV
"Sam, may gusto ka bang ipabili?"
"wala naman.. si warren?" --sam
"papunta na iyon dito."
"akala ko, hinde na ko mapapatawad ni warren. akala ko, hinde na niya ko kakausapin pa.." --sam
"Hinde ka nun matitiis. Kahit nung wala ka pa, alam namin na mahal ka pa rin niya. Kaya nga nagalit siya sayo"
hinawakan ni sam ang kamay ko.
"luisa, pwedeng ikuwento mo sa kin lahat ng nangyari kay warren nung wala ako?": --sam
napatingin ako kay josh.
Anong sasabihin ko sa kanya?
Na andami niyang sinaktan na babae?
eh ung kay cassy pa?
"Sam, ang mabuti pa, magpahinga ka na. darating na niyan si warren" --josh
"ang tagal kasi niya.. Paano kung nagbago ung isip niya?" -sam
umiiyak na naman si sam...
lumapit ako sa kanya..
"sam, tama na, hinde un nagbago ng isip. Mahal na mahal ka ni warren. baka na-traffic lang un"
niyakap lang ako ni sam...
biglang bumukas ang pinto, si warren..
agad siyang lumapit sa amin nung nakita niyang umiiyak si sam.
"Love, bakit ka umiiyak? anong nangyari?" --warren
tumingin si sam kay warren, tapos niyakap niya agad si warren..
"Akala ko, hinde ka na babalik" --sam
"Love naman, babalik ako.. na-traffic lang ako kaya hinde ako agad dumating.." --warren
"Don't leave me, love..." --sam
"I won't, I promise" -warren
