Dollhouse

H6

Pov Allison

5 minuten gaan voorbij. 10 minuten gaan voorbij. Een kwartier. 20 minuten. 25 minuten. 3 minuten. Over 2 minuten moet ik gaan. Jeetje... Ik weet niet wat ik ervan moet verwachten...

Oké oké oké! Rustig blijven ademen Ali! Niks aan de hand. Het is maar een of ander bal. Je loopt naar binnen, danst wat met Melissa en gaat weer weg.

Laat dat dansen maar. Hoe moet ik in deze kleren en op deze schoenen dansen. Niet dus. Zouden er nog anderen mensen zijn? Oké oké oké. Ik moet NU weg.

Ik loop over een pad van witte rozen... Aan het einde is een poort van zilveren slingers. Ik loop er langzaam doorheen. Ik eindig bovenaan een ijzeren trap.

Mijn ogen worden groot. Beneden aan de trap staat een hele zaal vol met wassen beelden. Er bewegen er maar twee. Melissa en een jongen in een zwart pak met een wit masker.

Hier is uw balkoningin!

Klinkt de vrouwenstem. Ik rol met mijn ogen. Ik loop langzaam ( door de hakken ) van de trap af. Melissa staat achter de kraam met roze cake en limonade.

Dans nu met je partner!

Aan de stem kan ik horen dat het de bedoeling is dat ik met de jongen met het witte masker moet dansen. Ik stap voorzichtig op hem af.

'Ik ga niet met jou dansen vieze ontvoerder' sis ik. En al helemaal niet op dit schuifelnummer, denk ik erachteraan. 'Ontvoerder? Ik zit hier net zo goed vast als jij hoor!' Zucht hij.

Melissa komt op ons af, terwijl we elkaar ongemakkelijk aankijken. 'Pssstttt... Dansen jullie twee! Of wil je soms weer gedrogeerd worden' ze kijkt de jongen aan.

'En wacht jij niet nog steeds op je medicijnen voor je migraine' nu kijkt ze mij veel betekenend aan. Ik knik en zucht.

Pov Jay

Het meisje tegenover me lijkt me nog steeds niet te vertrouwen. Onlangs dat ik het irritant vind hoe minachtend ze naar me kijkt, kan ik niet ontkennen dat ze erg knap is.

Het meisje dat me net heeft gewaarschuwd lijkt te weten dat het me al vaker is gebeurt. Ik weet niet waarvan, maar ik herken haar. De twee meiden lijken elkaar ook de kennen, want wanneer het meisje met de bruine haren weer naar het kraampje loopt krijgt het meisje tegenover me een knipoog.

Dat keert ze zich weer naar mij. 'Hi...' Mompelt ze. 'Hi' ik steek mijn hand ongemakkelijk uit en we beginnen te schuifelen. Ik merk dat ze zich net als ik ongemakkelijk voelt.

'Hoe heet je?' Vraag ik haar. 'Dat vertel ik je later misschien nog wel een keer' fluistert ze. Als het liedje afgelopen is, laat ze me los. 'Ik ga' zegt ze zacht en ze loopt de trap op.

Het lijkt een eeuwigheid te duren, maar dan verdwijnt ze eindelijk achter het zilveren gordijn. 'Wat sta jij te staren?' Hoor ik een stem naast me zeggen'

'Ow niks' mompel ik. 'Ik ben Melissa' stelt het meisje zich voor. 'Jay' mompel ik zacht. 'Je vind haar leuk' zegt Melissa. 'En dat komt goed uit, want dat is precies wat het wil' en nadat ze ook mij een knipoog heeft gegund, verdwijnt ze achter een metalen deur.

Pov Alison

Ik loop voorzichtig naar mijn kamer. Ik moet hier alles voorzichtig doen. Dat is waarom ik de jongen mijn naam niet heb verteld. Ik vertrouw het niet.

Verlaat je kamer en wacht op de gang, naast je deur.

Ik kleed me vlug weer om in mijn simpele witte jurkje en trek mijn hakken uit. Dan ga ik op de gang naast mijn deur staan.

Voor mijn deur zijn drie matrassen opgestapeld. Ik kijk er verbaasd naar. Waar zou dat voor dienen?

Mooi gedanst... We hebben een cadeautje voor je

Klinkt het. Ow jeetje. Ik kan alleen maar hopen op een leuk cadeau. Ik weet het hier nooit zeker. Er schuift een gat in het plafond open... Vlak boven de matrassen.

Er komt een zak uit vallen. Als de zak op de matrassen terecht komt, klinkt er een pijnlijke kreun uit. Ik twijfel niet en open de zak...
-------------------------------------------------

Wat zou er nou toch in die zak zitten? Wie denkt dat hij/zij het weet?
Muhahaha.... ( mijn hint: het leeft )
Goh, nee joh! Iets dat dood is maakt namelijk Eem kreunend geluid... Succes met uitvogelen... Tweet tweet

Byeeeeeeeeeee xxx moi