Chapter 10 - Lance's Cousin

164 1 0
                                    

Maxine's POV

I couldn't imagine what would happen if Lance was not there to help me. I thought Sean was not like that. I was good to him. I treated him like a brother. He's even my crush for Pete's sake. Why did he do this to me? 

I am thankful because Lance found us. Pano nalang kung hindi? Hanggang ngayon, nanginginig pa rin sa takot ang kamay ko. Pilit akong kinakausap ni Lance pero wala akong ganang magsalita. Sa sandaling ito, gusto ko lang tumahimik o kundi umiyak. It's good to know that Sean was put in jail. I don't want to see him anymore. I don't want to see the person who tried to ruin my whole life. 

Again, Lance called me.

Maxine. I immediately looked at him.

Let's have a date. My heart beats so fast parang may namumuot na tensiyon sa dibdib ko. Nanginginig pa rin ako sa takot pero agad itong nawala nang sabihin ito ni Lance. Napaisip ako. Sean was a friend of mine before. Hindi ko nga lubos maisip na gagawin niya yon. Eh pano naman kay Lance? What if he will do the same thing? What if the thing he did just to help me was just a disguise? Pakitang tao lang ba yun? Ayoko ng maulit ang nangyari.

Lance held my right hand.

I know you are thinking of something but promise, I won't do that to you. Trust me. He said and smiled.

Gusto kong sumagot ng 'oo' pero baka magkamali ako. Tinignan ko siya at bakas sa mukha niya ang pananabik na marinig ang sagot ko sa kanya. Sumilip ako sa labas at hindi pa rin tumila ang ulan.

Eh pano yan, umuulan pa rin sa labas? Tanong ko sa kanya.

Agad naman siyang tumayo at tumingin sakin habang nakangiti. Ayaw mo ba?


Gusto ko siyempre pero...

Hinawakan niya yung braso ko at pinatayo ako. Huwag ka na ngang maangal. 

Eh, Ayoko nga sabi eh! Pagpupumiglas ko. Narinig ko naman siyang bumuntong-hininga.

Edi di tayo magde-date, sumama ka nalang sakin. Hindi na niya hinintay yung sasabihin ko dahil nauna na siyang naglakad. Napaka-gentleman talaga nito.

And that’s it, he won. When we were about to go outside, he borrowed an umbrella from one of the servers. He carefully wrapped his left arm around me like a luxurious glass trying not to fall from his arm. It’s still raining and I’ve no idea when will it end.

Where are we going?  I asked. I bit my lip while waiting for his answer.

He opened the passenger seat and signed me to go inside. I followed him and then he closed the door and went towards the other door. When he was already inside, he looked directly into my eyes.

In my house… He said. What did he just say? His house? Well, I thought we were going to have a date. Nah, Maxine you almost got raped a while ago and now, you still have the guts to be with someone else?

I wanna go home. I said in a cold way.

Well, what are you going to do if I protest? He asked. I didn’t answer. Alam kong matatalo pa rin ako pag nakipagtalo pako sa kanya.

Habang nasa biyahe kami ay nakatingin lang ako sa labas. Medyo malayo pa pala bahay nila. Napatingin lang ako sa kanya nang napansin kong patungo ito sa bahay namin.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 14, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

You Got MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon