Chapter 9 - Store

901 26 28

ni moodybiatch

ni moodybiatch

LANCE’s POV

“Sean, stop it! Err. Nakakadiri! Please!”

Napatigil ako. Gusto ko sanang ipagpatuloy ang paglalakad kaso may bumabagabag sa akin. May kung ano na nagsasabing kailangan akong huminto at puntahan ang kinaroroonan ng sigaw.

Wala pang isang minuto at may sumunod ulit na sigaw.

“Sean, please stop it!”

Sean? Tama ba yung pagkakadinig ko?

Bumilis ang pagtibok ng puso ko. Parang may mali sa mga sigaw. Hindi ko malaman kung bakit pero namalayan ko nalang na tumatakbo nako at pilit na binuksan ang isang abandonadong room.

BOOOGSH *Insert heavy sound here*

I was shocked by what I saw.

Sean was trying to unbutton Maxine’s blouse. Fvck!

Nagmadali akong lumapit sa kanila. Rinig na rinig ko ang sigaw ni Maxine.

Nang malapit nako kay Sean ay hinawakan ko yung kwelyo niya at sinuntok siya na naging dahilan na matumba siya sa sahig.

Mabuti nalang at isang butones pa ang natanggal niya sa blouse ni Maxine.

Lumapit ako sa kanya at pinagsusuntok siya habang si Maxine naman ay nakatayo lang at panay ang iyak.

Fast Forward…

Nandito kami ni Maxine ngayon sa isang store malapit sa Police Station. Kakagaling lang namin doon dahil sa nangyari kanina.

[Pagkatapos kong mabugbog si Sean ay nilapitan ko agad si Maxine. Magang magang maga na ang mata niya dahil sa pag-iyak.

Niyakap ko siya at hinimas himas ang likod niya sabay bulong sa kanya.

Please, stop crying Maxine. It will not happen again. I’m here to protect you from him.

She didn’t reply instead she responded me by hugging me back.

Agad ko namang kinuha yung phone ko at tinawag ang police hotline.”]

Inilagay ko yung order ko na dalawang coffee sa table namin na sa may sulok. Umuulan kasi sa labas kaya ito yung inorder ko.

Nakaupo lang si Maxine sa sulok ng upan at nakatingin lang sa labas.

Tumabi ako sa kanya at kinuha yung coffe niya at iniabot ito sa kanya.

Drink this. I’m sure it will help to relax yourself. I said and then I smiled to her.

Kinuha naman niya at nginitian ako.

Pagkatapos nun ay sobrang tahimik na.

Dahil sa ayaw ko yung hangin ngayon ay nag-iisip ako para naman gumanda ang araw niya hanggang sa naalala ko yung kanina.

Maxine.

Napatingin naman siya sa akin.

Let’s have a date.