Chapter 19

23.9K 260 3
                                    

I SLOWLY lifted his arm that was wrapped around me and got off the bed

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

I SLOWLY lifted his arm that was wrapped around me and got off the bed. I checked the time and it's already 9 PM!

Aalis na sana ako dahil may trabaho pa ako mamaya pero narinig kong nagsalita si Micko.

"Aalis ka?"

Napalingon ako sakaniya.

"May pasok pa ako, e." sagot ko at nakita kong nalungkot iyong expression sa mukha niya.

"I'll drive you."

"Huwag na, Micko. May lagnat ka pa. Magpahinga ka nalang diyan. Kaya ko namang bumyahe mag-isa," Pag-pigil ko sakaniya ng umalis siya sa kama niya.

"It's already dark outside. It's not safe."

Nagbuntong-hininga ako, "Kaya ko naman na. Sanay akong bumyahe kahit gabi na,"

"Not for me, Lindsey. I'm driving you back." sabi niya bago siya dumiretso palabas ng kwarto niya. Sumunod ako sakaniya at nakita kong kinuha niya iyong susi ng sasakyan niya.

"Micko naman... May lagnat ka, e." sabi ko. Naglakad siya palapit sakin at kinuha iyong kamay ko at inilagay sa noo nya.

"See?" sabi niya, dahil totoo nga na hindi na siya mainit, pero may sinat pa rin siya. Nakita niya na hindi pa rin ako palagay kaya hinawakan niya iyong magkabilang balikat ko at saka ako tinitigan sa mata.

"I'll just quickly drive you back home, then I will rest when I get back. I promise." he sincerely said while staring intently into my eyes.

Wala akong nagawa kaya hinayaan ko nalang siya dahil alam kong hindi rin naman magpapatalo si Micko.

Sa kanto lang ulit ako nagpahatid kay Micko. Kitang-kita ko kung paano isa-isang nagtinginan iyong mga tao sa labas sa sasakyan ni Micko.

"Salamat sa paghatid. Magpahinga ka pag-uwi mot apos iyong gamot mo huwag mong kalimutang inumin, ha." Paalala ko sakaniya, pero nakangiti lang si Micko sakin habang nakatingin.

Kinunotan ko siya ng noo. "I like it when you're bossing me around," sabi niya habang diretsong nakatingin sakin.

"Pagaling ka agad." sabi ko nalang bago ko tanggalin iyong seatbelt ko at saka bumaba ng sasakyan niya.

Akala ko aalis na siya pag-alis ko pero nagulat ako ng maramdaman kong niyakap niya ako sa likuran ko kaya napahinto ako sa paglalakad.

"Thank you for taking care of me, Lindsey. I really appreciate that you stayed," he whispered before I felt him kissing the top of my head.

Parang naestatwa ako sa kinatatayuan ko habang pabilis ng pabilis iyong pagtibok ng puso ko. Sigurado akong pinagpe-pyestahan na kami ng mga tao sa labas at siguradong kalat na naman 'to sa buong barangay namin bukas pero... mas nangingibabaw iyong saya na nararamdaman ko ngayon na wala akong pakialam kung magiging sentro na naman ako ng chismis bukas.

Dusk To Dawn (Published Under Immac PPH)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon