Chapter 38

18K 202 8
                                    

BUONG MAGHAPON na walang tigil sa pagsabi sakin si Micko kung gaano siya nagpapasalamat sakin

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

BUONG MAGHAPON na walang tigil sa pagsabi sakin si Micko kung gaano siya nagpapasalamat sakin. Wala rin siyang tigil sa pagpapakilig sakin. Maya't-maya niya ako kino-compliment at sinasabihan ng mga sweet words.

At syempre, hindi ko naman maiwasang hindi kiligin sa mga sinasabi niya sakin. Kahit na apat na taon na ang nakalipas, hindi pa rin siya nagbabago. Kung sino iyong Micko na minahal ko noon ay ganon pa rin siya hanggang ngayon. Kung may nag-iba man sakaniya, iyon ay mas lalo lang siyang naging mas sweet sakin pati na rin sa anak namin.

"Tulog na?" tanong ko sakaniya pagbalik niya. Ibinaba niya kasi si Chale dahil nakatulog kanina habang buhat niya.

He smiled at me and nodded his head. "Oo. Napagod yata masyado," sabi niya.

"Maghapon ba naman kayong mag-swimming. Kung hindi ko pa kayo tinawag para kumain ng dinner e hindi kayo babalik," natatawang sabi ko.

After we ate lunch this afternoon ay nagpahinga lang silang mag-ama sandali bago naglaro ulit. Nag build sila ng sandcastles sa beach kanina habang tinulungan ko naman si Manang Lourdes sa paghanda ng dinner naman namin.

Kaya pala sinabihan ako ni Micko na huwag nang mag-abala sa pagkain dahil binayaran niya sila Manang Lourdes na caretaker ng villa na 'to para ipagluto kami sa lahat ng mga kakainin namin.

Natawa lang si Micko dahil sa sinabi ko at bakas sa mukha niya iyong kasiyahan. Naupo siya sa tabi ko habang nakatingin kami sa beach. Madilim na at kitang-kita mula sa pwesto namin ang liwanag ng buwan mula sa langit.

It's a very peaceful and calming night. The sky is clear, and I just feel so relaxed.

We're both quiet while staring at the beautiful view. Walang nagsasalita samin at tanging tunog lang ng tubig mula sa beach ang ingay na naririnig namin. Napayakap ako sa katawan ko ng biglang humangin. Medyo malamig na rin dahil gabi na.

"Here," Micko said as he draped his jacket over my shoulders.

I gave him a friendly smile. "Salamat," I said, having dreamed about this moment for four years.

I've always wanted to see Micko again and introduce him to our son.

I'd always hoped that our paths would cross again.

And now, everything I've been dreaming about is coming true.

"It all started at my parent's house with a dinner party," he stated.

Agad akong napalingon sakaniya pero nakatingin lang siya sa harapan. Huming siya ng malalim bago siya nagpatuloy.

"I heard my dad and Aunt Sweety talking, and then my dad said your name, which caused me to stop and listen to them."

"I overheard them discussing you. I overheard them discussing your family, and that's when it hit me. I recall what you said about your father's best friend stealing everything from you and your family." He sighed deeply before returning my gaze. Tears streamed down my cheeks. His face softens as he reaches for my cheek to wipe away my tears.

Dusk To Dawn (Published Under Immac PPH)Where stories live. Discover now