Inlove with the Fuckboy

Chapter 17

We often fool ourselves
And say that it's love
Only cause when it's gone We end up being lonely
So how are we to know That it just isn't so
That we just have to let each other go
There were many times
When we shared precious moments
But later realized they were only stolen moments
So how are we to know That it just wasn't so
That we just had to let each other go

Sumasayaw kami ni kyle ng may humigit sa bewang ko.. si sean "pahiram muna ko kyle ha?" Ani niya kay kyle.

"Sige lang!"
Lumakad na palalayo si kyle saamin

"Kamusta ang anak natin?" Sabi niya habang nakatitig siya saakin.

"ANAK KO. Tandaan mo sean wala kang anak dito pinagtabuyan mona siya pinagtabuyan mona kami."

"That's why i am sorry yvo, let's work things right, let's start please. Give me a chance."

"Anong akala mo sa chance? Libreng pagkain? Na kapag kailangan mo hihingin mo? Ang laki ng nasira sean, sobrang laki."

"Forgive me. Yvo. Patawarin moko."

"Hindi ganun kadaling magpatawad sean, sobra mo akong sinaktan. Binigay ko lahat pero puro sakit at pagpa-paasa ang ipinaramdam mo sa akin."

If loving you is all that means to me
When being happy is all I hope you'd be
Then loving you must mean
I really have to set you free

Each day remains my love for you
Keeps growing stronger But everytime we meet
Makes leaving you so much harder
So how are we to know That this just wasn't so
That we just have to let each other go

"Then i'll court you. just let me please."

"No need sean, i'll forgive you but not now, just give me time for that it's not that easy."

If loving you is all that means to me
When being happy is all I hope you'd be
Then loving you must mean
I really have to set you free
Letting go is not an easy task
When smiling feels like
I must wear this lonely mask
It hurts deep inside And I just cannot hide
That there's anguish at the thought
That we should have to part.

i leave him standing there and walked to my friends, nagpaalam ako kila angel at julia na uuwi na dahil hindi maganda ang pakiramdam ko, hindi na ako nagpaalam kay sean dahil mangungulit lang ng magngungulit yun and it's so iritating nakaka stress siya! Ano bang gusto niya?! Nung mga nakaraan lang ay halos sinusumpa niya na kaming mag ina, ngayon naman ay ma nalalaman pa siyang ligaw ligaw!

Pagkauwi ko sa bahay ay sinalubong ako ni daddy.

Hindi naman ako ganun katigas para hindi magpatawad, lalo na pagdating sakaniya, mapapatawad ko naman siya eh wag muna ngayon hindi pa ako handang masaktan uli.

I took a bath and get myself dressed, i am so freaking tired pero hindi pa din ako inaantok naglaro muna akong color switch, level 32 na at nasa last na bilog na ako and suddenly myphone vibrates

It's unkown number
Sino naman to? Baka si sean juski mangungulit nanaman yun!

"Hello sino to?"

[I-it's sean]

"Okay, bye!"

[N-noo no wait! Just please listen to me first okay? I- i i just want to talk to you.. tommorow.. 10 am. Let's have some coffee? I'll wait for you.. ]

"Eh pano kung ayoko?"

"I will wait padin."

I ended the call.

Isa pa nako pampagulo pa to sa utak ko kung pupunta ba ako o hindi eh!

Kinabukasan ay kinausap ako ni daddy dahil ala una na.

Pinagalitan nya ko syempre. Alam niya ang usapan namin Josh.

Binagalan ko maligo at magbihis para pagpunta ko wala na siya dun, ang sama no? Yeah masama din siya.

2:30 lumabas ako.

Around 3pm nang makarating na ako.

Lumibot muna ako sa mall at nag window shoping para sa mga damit ni baby.

Mga 5:30 pm ng nag decide ako na pumunta just to check lang naman.

Oh Shoot! Andun siya, mukhang nalugi.

"Pupunta ka pa pala.. feeling ko ma-co confine na ako kaka kape dito. lahat na yata ng coffee's and frappes natikman kona"

Di ako umimik nakatingin lang ako sakanya at saka umupo sa harapan niya.

I didn't seen yet this side of sean
A for an Effort.

"Thankyou at pumunta ka"

What the? At nagpasalamat pa! May sapi yata ng angel to eh.

"What do you want?!"

"I want to be the Father of our baby , please alam kong napaka gago ko dati! Lahat ng masasakit nasabi ko sayo pero Yvo gusto ko lang malaman mo na hindi pa ako handa noon! Kilala mo ako bilang isang playboy at fuckboy, nasanay ako sa katauhan kong iyon sadyang napakahirap tanggapin na nakabuntis ako, yvonne binabawi ko yung mga sinabi ko, Ako ang ama niyan at papanindigan ko yan, pagdating mo ng 18 papakasalan kita, pangako. Alam kong alam mong hindi pa kita masyadong mahal ngayon yvo hinahanda ko ang sarili kong mahalin ka at gusto kong sanayin ang sarili kong makasama ang magiging ina ng anak ko."

I felt joy suddenly i can't help the tears to fall down, masaya ako at nagbago siya..

"I-ill give you another chance b-but please prove it to m-me."

"Yes i will,"

Mahal ko si sean, at hindi ako ganun kasama para ipagkait sa anak ko na makilala ang kanyang ama, pero mayroon side saakin na hindi siya kayang patawarin sa lahat ng sakit na naidulot niya sa pagkatao ko.

He drives me home and i was surprised when we reach home my father is having a seriously talk to his Father.

"Hi Dad," bati ni sean habang ako nagbless kay daddy..

"Oh anak! Nandito na pala kayo, ano ayos na ba? We're talking about your marriage and when Yvonne turned to 18 years old you'll get married immediately,"

Sabi ng dad niya, wala naman akong tutol dahil pwede naman ang annulment or divorce pag hindi kona kaya diba? O kaya kapag nagsawa na siya or napagdesisyunan niya ng ayaw niya talaga.

"Alam mo anak naka planned na talaga yung marriage ninyo ni sean, kaya ako nagalit dahil akala ko iba ang tatay niyan at hindi si sean, at para saan pa na magalit ako eh, diyan din naman mapupunta yan, napaaga nga lang hahaha!"

Ayan tumatawa sila ! Jusko namaaan! Pero thanks God dahil okay na kami ni Daddy, at .. ikakasal ako sa taong mahal ko, ayun nga lang hindi naman ako mahal.

Sana dumating na yung time na mahal niya na ako.. sinabi niya naman yun eh na gagawin niya lahat para subukang mahalin ako.