Chapter 23
"Sana mag-work"! piping dalangin nang puso ko.
Weird pero kinakabahan talaga ako sa pwedeng mangyari.
This is not a usual thing for me
This is the first time na magtatapat ako sa isang tao
Funny dahil magtatapat ako sa taong asawa ko na!
I don't know how he will react
Baka pagtawanan niya nga lang ako
Para tuloy gusto ko nang magback-out
Pero sa tuwing iisipin ko ang purpose kung bakit ko gagawin ang bagay na ito. Lumalakas ang loob ko.
Ayaw kong dumating yung araw na bigla na lang niya akong iwan dahil wala siyang assurance na nakuha mula sa akin na mahal ko talaga siya.
Paano kung manawa na siya sa paghihintay?
Paano kung kelan ready na akong sabihin ayaw na pala niyang marinig?
Ayaw kong dumating sa puntong hanapin niya ang pagmamahal na yun mula sa iba.
So I came with the decision na sabihin na ang tunay na nilalaman nang puso ko.
"Meet me at Jollibee Fernando's" text ko sa kanya nung decided na talaga akong magtapat sa kanya, but unfortunately wala pa siyang reply.
Kanina pa naman tapos ang basketball practice nya.
Like the usual routine, itinetext naman niya ako after the practice.
Nakapagtatakang wala pa siyang text till now.
I've been trying to call his number pero no answer palagi.
Sana lang nare-recieved nya yung mga text ko.
Nang maalala kong tawagan si Dave
After a few rings, finally may sumagot din but it seems nagkakasiyahan sila. It turned-out na hindi din kami nagkaintindihan.
Mag-gagabi na! Nang tingnan ko ang suot kong relo na regalo sa akin ni Xian nung last birthday ko, 7 pm na pala
Kaya pala madilim na sa labas
Hmpp! Kaya pala walang reply!'Busy pala sa pag-gimik. Like the usual, madalas nagkakayayaan ang team.
Pero nakapagtatakang hindi siya nagsabi ngayon.
Bakit kaya? tanong ko sa sarili
Nang bigla akong natigilan. Baka hintay ako nang hintay dito eh wala naman pala akong hihintayin.
"One hour more Kimberly" pag konsula ko sa sarili para hindi ako mainip.
I will think of my goal para magkaroon ako nang dahilan para matagalan ang paghihintay.
Naka-ubos na ako nang isang large fries at large ice tea sa paghihintay but I think kailangan kong umorder na ulit. Nakakahiya namang nakatambay lang ako nang walang kinakain.
Nagulat pa ako nang makilala ako nang isang service crew
"Ang ganda-ganda nyo po talaga Ms. Kimberly" excited na sabi nang baklang crew.Ikinaway pa ang kamay nya na para sa beauty queen.
"Oh thank you"! nasabi ko na lang.
"Asan ka na kasi Xian"? tanong ko sa sarili. Naaaliwas na kasi akong nasa akin ang atensyon nang mga tao.
Nagsisimula na kasi nila akong makilala at nahihiya ako.
"Damn"! badtrip kong sabi nang makitang lowbat na ako.
