Xander’s Point of View:
Sabado ng umaga. Balak namin pumunta ni bes sa mall dahil nagpapasama siya na bumili ng bag nya. Syempre, kung mahal at ang taong iniikutan ng mundo mo ba naman ang magyaya sayo? Tatangi ka pa ba? Kaya naman madali nya akong napapayag na samahan siya. Ang cute nya kaya kapag nagmamakaawa at kapag namimilit. Haha!
So, dahil excited ako na mamasyal kasama si Colby ay maaga pa lang ay gising na ako. At dahil walang mapaglibangan ay kinuha ko ang gitara ko upang tugtugin ang kantang inaalay ko para sa kanya – Ikaw Lamang. Sa isang buwan na lumipas ay lagi kong tinutugtog ang kantang to lalong lalo na kapag hindi ako busy sa mga ginagawa ko sa school. Ewan ko ba kung bakit hindi ko makuhang magsawa sa tuwing pinapakinggan at tinutugtog ko ito. Gustong-gusto kong kantahin to sa harap ni bes ngunit hanggang ngayon ay takot pa rin akong umamin ng tunay na nararamdaman ko sa kanya.
Sa umagang iyon ay walang ibang laman ang isip ko kung hindi ang mga nangyari isang buwan ang makalipas pagkatapos ng nangyari sa amin ni Colby. May mga pagkakataong natutuwa ako sa tuwing naiisip ko at naalala ko ang mga kilig moments namin sa isang buwan na iyon ngunit nalulungkot naman ako kapag napagtatanto ko na hindi ko pa pala naamin sa kanya ang nararamdaman ko at wala pa akong balak sabihin.
Sumagi rin sa isipan ko si Trina. Oo, si Trina na classmate kong na parang isang lintang dikit ng dikit sa akin. I don’t know what she wants, kinakaibigan ko naman siya at pinapakisamahan ng mabuti pero this past few weeks? Hindi ko na alam kung kaya pa ng pasensyahan kong pagpasensyahan ang mga taong katulad nya. Ginagambala nya ang taong mahal ko. At ang mas masama hindi lang sya dahil sinasama nya pa ang mga kaibigan nya upang maresbakan si Colby. Kaya naman hindi na ako nagatubili pa once I caught her on act na inaaway si Colby at ang mga kaibigan nito.
Sa classroom ay naging kilala na rin ako. Syempre, isang kalapastangan kung may isang estudyante sa school na to ang hindi nakakakilala kay Xander James Villanueva (Hangin! XD) Haha! Biro lang. Basta ako? Pinakakasamahan ko lang naman ng maayos ang mga tao sa paligid ko at totoo lang ako sa sarili ko kaya naman naging popular na rin ako sa classroom at college namin, siguro ay dagdag points na lang ang itsura ko.
Isa pang problema ay pagusbong muli ng mga haters sa boyfriend ko este bestfriend ko. Bukod kasi kay Trina ay may iilan na namang estudyante ang palihim siyang tinitirada at ang ikinababahala ko na naman ay mayroon na namang mga taong nagpapadala ng treat note sa kaibigan ko at sinasabing “Lubayan mo si Xander kung hindi kami ang makakabanga mo.”, syempre lubos akong nagalala ngunit lalo akong humanga sa kanya dahil nakita ko kay Colby ang courage nya sa paghandle ng mga bagay na ganito. Ang laging dahilan nya ay “Sus, bes? Napagdaanan na na’tin yan! Maning-mani ko na yang ganyang problema..”, alam ko deep inside ay nasasaktan sya ngunit iba talaga si Colby. Siya kasi yung taong kahit mabasag ay kayang pulutin ang nabasag na sarili upang buuin muli at magsimula ng bagong buhay. Masasabi ko pa ngang mas lalaki si Colby sa pinapakita nyang katapangan e. Proven na yan noong break-up nila ng Tristan.
And speaking of Tristan, nagkausap kami ng masinsinan at usapang lalaki one time noong hinihintay ko si Colby na matapos ang last subject nya. Nakaupo ako noon sa park malapit sa school ng bigla syang tumabi sa akin.
