Chapter.35*Reminiscing*

226 0 0
                                    

TAKE 2: haha xD binura ko po ung nauna kong post ng chapter na toh. bakit? KATANGAHAN po! haha xD. in-update ko siya eh hindi pa nga pala siya tapos hoho borlewags na ko >.<

enjoy reading po :)

@nylrehs

---------------------------------------------------------------------------------------------

[Xander's POV]:

Ang saya niya na. Madalas ko na siya makitang masaya, nakatawa, pati mata niya nakaayon na sa mga ngiting pinapakita niya.

"Mish, mahal pa kita pero gusto kita maging masaya". Bulong ng utak ko at nasundan yun ng isang malalim na buntong hininga.

Andito ako ngayon sa kwarto ko, nakatingin lang ako sa kisame, nakapikit o nakadilat nakikita ko pa din ang mukha niya.

araw araw pasan ko padin sa loob ko ung hirap ng nararamdaman ko. yung pakiramdam na puno ng panghihinayang. panghihinayang na bakit hindi ko sinubukan. bakit lagi kong binibitawan. yung pagsisisi na bakit hinayaan ko siyang masaktan. bakit ko siya hinayaang makaramdam ng ganun kung alam kong naging masaya sana siya kung di ako dumating sa buhay niya. sana pwedeng hugutin pabalik ang oras. kung makakabalik lang ako sa nakaraan, hinding hindi na ako papasok sa buhay niya. dapat nakuntento na lang ako na mahal ko siya, hindi ko na sana sinabi pa.

"kuya may tao" biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at bumungad ang kapatid ko

"sino?" tanong ko

"elise daw. sino yun? girlfriend mo?" tanong niya tsaka ako pinukulan ng mga tinging nagdududa

"haha, ano ka ba. kaklase ko lang yun noh. tsaka alam mo naman sinong love ng kuya mo eh" sagot ko sakanya

"kawawa naman ang kuya ko" sabi niya tsaka lumapit at tumabi sakin sa higaan ko. "masakit ba kuya magmahal?" tanong niya

ito kasing kapatid ko 1st yr palang tsaka hindi pa marunong sa pagmamahal. pero may pagka hopeless romantic

"hindi, hindi masakit magmahal lalo na kung mahal ka ng mahal mo. ito ung pinakamasayang mararamdaman mo. pero..." huminto ako tsaka tumingin sakanya

"pero ano kuya?" tanong niya

"pero... may mga bagay talagang dumadating para hadlangan kayong dalawa. at wala ka ng magagawa kundi bitiwan yung pagmamahal na yun. at dun ka masasaktan"

"pero kuya di ba challenges lang yun?" tanong niya

"alam mo bunso, hindi lahat ng bagay kailangan mong lumaban. kung sinasabi na sayo ng mundo na wala talaga, baka dapat nga isuko ko na" alam ko hindi niya yun maintindihan dahil kumunot ang noo niya.

“parang yung sa quotes kuya, yung… life is so complicated, sometimes you don’t know if things are reason to hold on or to give up” tanong niya. Siguro nga tama yung quotes nay un. Mahirap mag jump into conclusion, palaging may regret sa huli. Minsan nga nasaktan ka na, nakasakit ka pa.

"haha tara na nga, bata ka pa. pag dumating na ung love sayo, maiintindihan mo din si kuya" tsaka ko ginulo ung buhok niya at lumabas na ko ng kwarto

"oy elise, ginagawa mo dito?" tanong ko nang makita ko siya na nakaupo sa sala

"wow ha, walang juice?" biro niya

"wala eh. beer gusto mo?" biro ko naman

"baliw! bitter!! hahaha" pang aasar niya

"hoooh! crush mo nga ko e. selos!" panunukso ko. inamin niya na kasi na may gusto siya sakin. pero sabi niya sinabi niya yun para wala na kaming sikreto sa isa't isa pero di niya hinihiling na magustuhan ko din siya. Sabagay, mahirap kasi yun. Halata naman sigurong si mish pa din mahal ko db at ayoko humanap ng panakip butas, dahil mali yun.

Destiny's Game (Revising-- Chap.17: Secret)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon