(Bölüm Parçası Var)
Harry,hala sorunun cevabını beklerken ben sadece yeşil gözlerine odaklanmıştım.İç çekmelerim dakikalardır azalmıyordu aksine git gide artıyordu.Elimi boynuma götürüp ''Bilmiyorum.Sa-sanırım düşürdüm.'' Dediğimde yüzü değişik bir hal almıştı.Bana kızıp bağırmasını beklerken beni kollarının arasına çekti.Bana sarıldığında ona sarılmak yerine ölü gibi duruyordum.Saçlarımı öpüp ''Sorun değil.'' Diye fısıldadı ama sorundu.Bundan adım gibi eminim.Şuan kötüydüm beni daha fazla üzmemek için yapıyordu.Ondan ayrılıp yere baktım ''Eve gidelim mi?'' diye sorunca başımı iki yana salladım.Eve gitmek istemiyordum,şuan herkesten uzakta sessiz sakin bir yere gitmek istiyordum.Birkaç gün kafa dinlemek ve sorunlar olmadan güzel birkaç gün geçirmek.Harry ''İstersen şehrin dışındaki çiftlik evine gidebiliriz.'' Dediğinde ona başımla hafifçe onayladım.Aslında onu da istemiyordum o eve gitmek istiyordum ama istemediğim tek şey oydu,Harry.Elimi tuttuğunda vücudum titremeye başlamıştı beni arabaya yönlendirirken ses çıkarmadan onu takip ettim.Arabanın kapısını açtığında bindim kapıyı kapatmadan önce kemerimi taktı bunu ben yapabilirdim ama yine de ses çıkarmamıştım.Kapıyı kapatmadan önce eğilip yanağımı öptü ardından kapıyı kapatıp arabaya bindi.Kemerini taktıktan hemen sonra elini anahtara götürüp çevirdi sadece yaptığı hareketleri izliyordum.Arabayı sürmeye başladı ikimizde tek kelime etmiyorduk.Başımı cama dayadım ve dışarıyı izlemeye başladım.Harry eğilip bir yere bastı ve şarkı çalmaya başladı.Gözlerimi kapatıp Harry gibi şarkıya eşlik etmeye başladığımda gözlerimin önünden yıllar geçmişti.Onunla tanıştığım ilk an,ondan nefret edişim,Lola ile tanıştığım gün,onun beni rezil etmesi,benim onu rezil etmem,Jev'in beni öpüşü,Harry ile katilden kaçmamış,bıçaklanmam,kaçırılmamız,işkence görmemiz,bana sürtük demesi,beni dövmek zorunda kalması,Wiil'in oynadığı iğrenç oyun,babama bağırmam,annemin ölmüş olması,Harry'nin Prim ile birlikte olması,evlilik teklifi,kaybolan kolye....Ve bir çok şey şuan bunlara rağmen hala onun yanındaydım hayat birlikte olmamızı istemiyor gibiydi ama bizi de birbirimizden ayırmıyordu.Başımı kaldırıp Harry'ye baktım gözlerini bir saniye olsun yoldan ayırmıyordu ''Harry,kimseye haber vermeyelim olur mu?'' diye sorduğumda yanağında oluşan gamzesini gördüm ''Olur meleğim.'' Dediğinde gülümseyip önüme döndüm ardından yeniden ''Harry?'' dedim Harry gözlerini yoldan birkaç saniyeliğine ayırıp bana baktığında ''Efendim meleğim?'' dedi alt dudağıma küçük bir ısırık attıktan hemen sonra ''Kolyeyi düşürmek istemedim.O kolye benim için değerliydi yaşadığımız her şeye rağmen onu boynumdan bir saniye olsun çıkarmamıştım.Bana kızdığını biliyorum bir kolyeye bile sahip çıkamadım.'' Dediğim an sesimin titremesi artmıştı.Harry elimi tuttuğunda ''Üzülme meleğim.Hem sana kızmadım.'' Diyerek elini çekti yine de inanmıyordu.Uzun süren yolculuğun ardından çiftlik evine gelmiştik.Harry arabadan indiğinde ben indim.Ev,küçük ve bir havuzu vardı her yer yeşillikti Harry yeniden elimi kavradı ve girişe doğru ilerledik ''Burası çok güzel.'' Dediğimde Harry elimi bırakıp beni kendine çekip yanağımdan öptü ''Hayır,burası sen gelince güzelleşti.'' Diye fısıldadı biraz utansam da bu hoşuma gitmişti.İçeri girdiğimizde Harry direk odunlara yönelmişti bende mutfağa girip dolaba baktım yiyecek bir şeyler olması hoşuma gitmişti.Tam çıkarmış bir şeyler hazırlamak için işe koyuluyordum ki Harry arkamdan sarılıp beni durdurdu ''Sen içeride otur şömineyi yaktım ben hazırlarım.'' Diye fısıldadı başımı iki yana salladım ''Yardım etsem?'' diye sorduğumda ''Üzgünüm bu gün sadece Styles yemeği yiyeceksin.'' Diyerek beni mutfaktan çıkardı.Şöminenin karşısında iki tane sallanan sandalyelerden vardı bir tanesine oturup üzerime battaniye aldım.Battaniyeye sıkı sıkı sarılırken şöminenin çıkardığı sesi dinlemeye başladım.Yavaş bir şekilde sandalyede sallanırken gözlerim yeniden doldu.Kalbimdeki sessiz çığlık git gide artarken korkum yeniden tüm bedenimi bir alev gibi ele geçirmiş ve beni çaresizlik ile baş başa bırakmıştı.Onu seviyordum ama yine de pişmandım bu olmamalıydım çocukken verdiğim sözü tutamamıştım....
Harry'nin Ağzından;
Yemeği bitirtir bitirmez ''Effie?'' diye seslendim ama ses vermemişti.Başımdaki aşçı şapkasını çıkarıp masaya koydum ve yavaş adımlarla içeri girdim şöminenin önündeki sandalye de oturuyordu.Yanına gidip baktığımda battaniyeye sarılıp uyumuş olduğunu gördüm.Yanağını okşadığımda elimde ıslaklık hissettim.Eğilip yanağını öptüm yemek biraz bekleyebilirdi onu şuan uykusunun en güzel yerinde uyandırmak istemiyordum.Bende diğer sandalyeye oturup onu izlemeye başladım.Nedensizce gülüp yaşlandığımızı hayal ettim.Yaşlanmış ve birlikte şöminenin başında oturup torunlarımızın gülüşme seslerini dinliyoruz.Bunların hepsi sadece bir hayal olsa da hayali bile güzeldi.Peki ya gerçek olursa?İşte o zaman dünyanın en şanslı insanı olduğumu kabul ederim.Effie'nin üzerinden kayan battaniye yüzünden kalktım ve onu alıp üzerine örtecekken Effie yavaşça gözlerini araladı ''Harry?'' diye mırıldandı üzerini örtüp yanağını öpmemle birlikte ''Uyu tatlım.'' Diye fısıldadım o yavaşça gözlerini kapatırken yeniden açtı ''Yemek..'' gibi bir şeyler mırıldanmaya başladığında gülümseyip ''Sonra yeriz.'' Dedim ama o çoktan uyanmıştı bana bakıp gülümsemeye çalışırken ''Ama sen açsın.'' Diyerek parmağıyla karnıma dokundu ''Bekleyebiliriz.'' Dediğim de elini yanağıma götürdü ''Ama sana kıyamam ki.'' Dediğinde dudağımı ısırıp onun yüzünü süzmeye başladım.Fazlasıyla solmuştu ve biraz üzgün gözüküyordu.Yavaşça eğilip dudaklarımı dudaklarına bastırdım geri çekildiğimde gülümsüyordu ''Seni seviyorum.'' Diyerek burnuna da bir öpücük kondurdum birlikte mutfağa girdiğimiz de masaya bakıp bana döndü ''Harika gözüküyorlar.'' Diyerek oturdu ve hemen yemeye başladı.Onun bu masum halleri çok hoşuma gidiyordu özellikle bir kızdan neredeyse biraz daha fazla yemek yiyordu.Bende oturup hazırladıklarımı yemeğe başladım.Açıkçası bu hazırladıklarım fazlasıyla hoşuma gitmişti.Effie yemeğini bitirmiş küçük bir kız çocuğu gibi beni izlerken onun mavi gözlerinde kaybolduğumu hissettim bana fazlasıyla masum bakıyordu.Aramızda yaşanan şeyden sonra böyle bakması beni keyiflendirmişti.Sadece bir an onun benden nefret ettiğini düşünmüştüm ama etmiyordu.Aksine beni seviyordu ne olursa olsun seviyordu....
''Ama Harry bu çok saçma.'' Diyerek filmi kapattı.Bağdaş kurmuş otururken yanaklarını şişirdi ''Her aile kızının mutluluğunu istemez mi?'' diye sordu izlediğimiz film onu fazlasıyla etkilemiş gibiydi yanağından öptüğümde gülümseyerek bana baktı ''İster.'' Diye cevap verdim ardından ''Ama bu sadece bir film bak biz mutluyuz değil mi?'' dediğim de biraz düşündü vereceği cevabı merakla beklerken başıyla hafifçe onayladı bu bana göre mutlu olmadığını ifade ediyordu.Zorla yutkunup gülümseyeme çalıştım ''Artık uyuyalım mı?'' diye sorunca onu onayladım ve kalktım.Birlikte üst kata çıktıktan hemen sonra ben kendimi banyoya attım.Banyodan çıktığımda Effie'ye baktım giyinmiş penceren dışarı bakıyordu kıyafetlerimin içinde kaybolurken sessizce arkasından ona yaklaştım ve sarıldım.Altımda sadece havlu vardı bunu umursamadan ona sarıldım burnumu boynuna bastırdım.Harika bir kokusu vardı ''Kokun beni sarhoş ediyor Effie.'' Diye mırıldandım kendimden geçmiş bir şekilde Effie kıkırdarken onu kendime çevirdim dudağını içeri doğru kıvırıp bana bakarken ''Öyle yapma..'' diye fısıldadım bana ''Ne diyorsun?'' der gibi bakarken parmağımla çenesine dokundum ve onun yaptığını yapınca gülümseyip dudaklarını serbest bıraktı ''Yoksa seni öpemem.'' Dediğimde yanakları kızardıktan hemen sonra öne eğilip pembeleşmiş dudaklarına dudaklarımı bastırdım önce karşılık vermemişti sadece bir an sonra bana karşılık vermeye başladı.Kollarını boynuma doladığında bende ellerimi beline koyup onu kendime çektim.Onun dudaklarının tadına bakarken aklımdan geçen şey sadece şuydu.Üzgünüm Winchester,sen Styles olacak.İstesen de istemezsen de....
