Aqui's POV
This is really unexpected. I never saw this coming. What I thought would be a peaceful seminar slowly unfolds a riot right in front of my eyes. I was already baffled nang makita ko si Jenni dito – though I must admit na masaya ako dahil nandito siy—la ng anak namin.
Dealing with the tension between Jenni and Zel is already more than I can handle. Paano pa kayang nandito rin sina Cassie at Heidi. Isama mo pa yung asungot na Howard na yun. Chaft-chaftin ko mukha nun e.
Buti nalang naiwas ako kanina ni Jenni sa confrontation. Pero parang wala akong mukhang maihaharap kay Jenni. I don’t want her to see me na may kasamang iba. Parang I feel guilty. Kaya napagpasyahan kong umiwas muna sa kanila. Maliban nalang kay Zel kasi wala akong choice dahil she’s here with us officially. Ugh, what a mess. To clear my thoughts, naisipan kong magpahangin sa beach. Gabi na naman kaya wala naman siguro sila dun.
Ansarap ng hangin. Para akong nagbukas ng ref at dumampi ang malamig na simoy nito. The breeze is a little salty which adds to the relaxing feeling.
“So, ari di sila gali.”
Subtitle: So, nandtiro rin pala sila.
Bakit ba parang kabuti ang mga tao?
Subtitle version of conversation.
“Sinong sila?” tanong ko kay Heidi. Di ko kasi alam kung sino sa kanila ang tinutukoy niya. Pero tingin ko sina Jenni ang tinutukoy niya.
“You know. Yung… yung asawa mo,” sagot niya. Tumabi siya sakin at tumingin sa malawak na dagat. Ramdam ko ang bitterness sa boses niya.
“Nagulat din nga ako. I didn’t expect them to be here. Kayo? Di mo man lang sinabi na pupunta ka pala.” I glimpsed at her na nakatingin parin sa dagat.
“Ayaw mo ata eh.” Humarap siya at nakipagtitigan sakin ng nakangiti.
“Di sa ganoon. Siyempre masaya ako na nandito ka. Di ko lang talaga inasahan. Pero sana di mo nalang sinama yung… lalaking yun.” I motioned for her to sit down. At naupo kaming dalawa.
“Sus… to naman selos agad.” Ngumiti siya. “Tsaka kung di dahil sa kaniya di naman ako makakapunta rito eh. Diba naikwento mo sakin nung isang araw na pupunta ka nga rito, ayun naikwento ko kay Howard. Natanong niya kung magbabakasyon ka dito. Kaya sinabi ko na may seminar kayo dito at kaasama mo si Milo. Tapos akala ko wala lang sa kaniya. Nagulat nalang ako kinabukasan naka-book na kami dito.”
“Ah, buti naman pala. Di ka ba hahanapin nun?” tanong ko.
“Hindi yun. Di ko nga alam kung nasaan siya eh.” Kumunot ang noo niya pagkasabi.
Mga ilang minute din kaming ganoon. Walang nagsasalita sa amin. Nakatingin lang kami sa hugpungan ng dagat at ng langit na punong-puno ng bituin. Ang ganda ng langit. I’m sure Jenni would love this view.
BINABASA MO ANG
Marriage Contract
General FictionSabi nila ang kasal daw, hindi daw yan parang bagong lutong kanin. Na kapag napaso ka, pwedeng pwede mong iluwa. They say marriage is a lifetime contract. Kaya nga wala itong expiration date eh. Kaya pag napakasal ka, dapat daw sa taong sigurado kan...
