Weg van Huis [Flikken Maastricht]

H5: Venetië

Eva

Wolfs had voorgesteld om een keer naar het buitenland te gaan. Het viel buiten de boot; we maakten enkel uitstapjes naar Nederlandse steden. We waren nog nooit samen op vakantie geweest en hij vond dat we onze welverdiende vakantie uitermate moesten benutten.
Ik twijfelde, hoefde niet perse naar het buitenland toe.
Wolfs zei dat hij ons half jaar samenzijn wilde vieren. Ik had gelachen. Wat stelde zes maanden nou voor vergeleken met de rest van ons leven? Want dat was wat we wilden; ons hele leven met elkaar delen, nooit meer bij elkaar weggaan.
Ons tien jaar werkpartnerschap en onze vriendschap vond ik een betere reden om een midweek weg te gaan.
Hoe dan ook; we gingen en stiekem had ik er ontzettend veel zin in.
We vlogen pas aan het begin van de avond. Het was een korte vlucht van nog geen twee uur. De reis naar het hotel was langer. Eerst met de bus, daarna met de boot. Het was iets na twaalven toen we bij ons hotel arriveerden. Beiden waren we doodop van de lange reis.
"Ik ga meteen slapen", mompelde ik slaperig. Ik onderdrukte een gaap en keek toe hoe Wolfs met het pasje de deur opende.
"Ik denk dat dat hier helemaal goed gaat komen", grinnikte Wolfs. Hij wist natuurlijk hoe de hotelkamer eruit zag. Ik niet. Aan mij werd niets verteld.
Wolfs duwde de deur met een glimlach open en liet mij als eerste naar binnen stappen.
Mijn mond viel open van verbazing toen ik de hotelkamer bekeek. Het zag er prachtig uit. Een groot tweepersoonsbed in het midden van de kamer was het eerste dat opviel. Een prachtig hemelbed bekleed met spierwitte lakens. Het leek een slaapkamer van een prinses uit een sprookje. Het grote raam met daarbij een deur was het volgende dat mij opviel. De deur leidde naar het balkon, vanwaar je uitkeek op het helderblauwe water en verscheidene gondels.
Ik zette mijn koffer op de grond en richtte mijn blik op Wolfs, die glimlachend achter mij stond.
"Dit is toch veel te duur, man", bracht ik verbaasd uit.
"Valt best mee", haalde Wolfs zijn schouders op. Hij sloeg zijn armen van achter om mijn middel en drukte een kus in mijn haren.
"Nee, dat valt helemaal niet mee", schudde ik heftig mijn hoofd. Ik draaide me uit zijn armen om hem aan te kunnen kijken.
"Voor jou doe ik dat graag, dat weet je toch." De grote glimlach op zijn gezicht viel niet te missen.
"Ja, dat weet ik, maar ik wil het niet hebben, Wolfs. Dit is veel te duur", vertelde ik hem zuchtend. Ik voelde me er niet goed bij dat hij zoveel geld aan mij uit gaf.
"Ik mag jou toch best eens verwennen", was Wolfs van mening. Hij pakte mijn hand vast en kneep er kort in om mij gerust te stellen.
"Ik ben het er niet mee eens dat je je rekening leegplundert voor mij", bleef ik erbij.
"Dat doe ik ook helemaal niet", schudde Wolfs zijn hoofd. "We kunnen de komende maand misschien niet buitenshuis eten, maar verder..."
Bruut onderbrak ik zijn woorden.
"Wolfs", keek ik hem bestraffend aan. Ik voelde me nog schuldiger dan ik me eerder al voelde. Mijn blik maakte nu ook nog duidelijker dat ik het er totaal niet mee eens was.
Hij begon te lachen toen hij mijn gezichtsuitdrukking zag.
"Ik maakte een grapje, Eef. Maak je er nou maar niet druk om." Hij nam mij in zijn armen en omhelsde mij stevig. "Het is maar geld", vond hij.
Ik glimlachte tegen zijn borst aan. Hij was lief. Te lief misschien wel.
"En als je het echt wil, mag je altijd iets terug doen natuurlijk", grinnikte hij uiteindelijk.
Ik keek op.
"Wat dan?" vroeg ik met een lach.
"Morgenavond met mij in het bubbelbad, een massage misschien." Zijn ogen twinkelden bij het uitspreken van de woorden.
"Een bubbelbad, serieus?" Mijn ogen werden nog groter dan dat ze al waren.
"Kijk maar in de badkamer", grijnsde hij.
"Je bent gek, Wolfs", schudde ik lachend mijn hoofd.
"Gek op jou, ja."
Ik giechelde zacht om zijn woorden en gaf hem een stevige omhelzing.

"Goeiemorgen aller knapste, liefste, mooiste, leukste, lekkerste vrouw", hoorde ik fluisterend naast me, waardoor ik langzaamaan ontwaakte. Kort wist ik niet meer waar ik was, maar al snel besefte ik me weer dat we in het prachtige Venetië waren. Het zorgde voor een grote glimlach op mijn gezicht.
"Slijmbal", mompelde ik slaperig terug. Het kostte veel moeite om mijn ogen te openen. De ochtendzon scheen fel de hotelkamer binnen. Ik kreunde licht en draaide mij op mijn andere zij, daar kon ik wel normaal mijn ogen openen.
Ik voelde een paar lippen op mijn schouder en zijn zachte, warme adem in mijn nek.
"Vandaag een half jaar, Eef."
Mijn glimlach werd nog groter dan dat hij al was. We waren precies een half jaar samen. Ik draaide mij naar hem toe en drukte mijn lippen op zijn mond. Liefdevol kuste hij mij terug. Ik liet mijn handen over zijn blote borst glijden.
"Dat moeten we vieren, vind je niet?" Met twinkelende ogen kroop ik op hem. Mijn lippen maakten opnieuw contact met hem, dit keer in zijn nek. Wolfs liet zich kort meevoeren, maar hield mij tegen toen ik mijzelf wilde ontdoen van mijn hemdje.
"Geen tijd", schudde hij zijn hoofd toen ik hem een vragende blik zond.
Mijn voorhoofd fronste.
"Het ontbijt komt zo en we moeten weer op tijd gaan, omdat ik nog iets geregeld heb", legde hij uit.
Met een grinnik rolde ik weer van hem af. Ik had het al verwacht; Wolfs was altijd al iemand geweest die alles tot in de puntjes wilde regelen.
Hij rolde zich op zijn zij en streelde met zijn wijsvinger over mijn bedekte bovenlichaam.
"Vanavond", beloofde hij, "dan gaan we eerst samen in bad en daarna..." Zijn zin hoefde hij niet af te maken. De twinkeling in zijn ogen en de grijns om zijn lippen zei genoeg.
We werden onderbroken door een klopje op de deur. De roomservice was gearriveerd. Wolfs kroop over mij heen het bed uit en opende de deur. Niet veel later reed hij een blinkend, zilver karretje de kamer in. De kar was volledig gevuld met lekkers. Ik likte verlekkerd over mijn lippen toen Wolfs een dienblad oppakte en deze op mijn schoot zette. Ik zou het nooit op kunnen krijgen, daar was ik van overtuigd. Twee sneeën wit brood, een pistoletje, een croissantje, verschillende vleeswaren, kaas, een eitje, een appel, een schaaltje aardbeien, een kop thee en niet te vergeten een glas versgeperste jus d'orange. Wolfs zette eenzelfde dienblad op zijn schoot. Alleen had hij een koffie in plaats van een thee.
In stilte begonnen we aan het ontbijt, terwijl we genoten van de fluitende vogels en de warme ochtendzon.
"Ik hoef vandaag geen eten meer hoor", verzuchtte ik toen het dienblad deels leeg was. Het had me goed gesmaakt en ik liet dan ook met spijt de overgebleven etenswaren liggen. Ik zette het ding op de grond en ging weer liggen.
"Ik lust straks anders wel weer wat", grinnikte Wolfs. Hij had zijn dienblad schoon leeggegeten.
Ik klopte speels op zijn buik.
"Vreetzak", mompelde ik lachend.
Wolfs keek mij quasi beledigd aan.
"En bedankt." Zijn handen gleden onder de deken en vonden al vrij snel mijn buik. Ik probeerde hem nog tegen te houden, maar dat ging niet meer. Zijn vingers gleden razendsnel over mijn buik. Het kriebelende gevoel verspreidde zich en ik gierde het uit.
"Wolfs, stoppen", lachte ik.
De grijns op zijn gezicht zei enkel dat hij dat nog niet van plan was.
Ik probeerde mij om te draaien en te ontsnappen aan zij greep, maar hij gaf niet mee. Wolfs was een stuk sterker. Natuurlijk was hij sterker; met zijn brede schouders en gespierde armen.
"Dat mag wel iets liever hoor", luisterde Wolfs er niet na. In plaats van te stoppen, kietelde hij nog meer.
"Wolfs", gierde ik. Ik deed een tweede poging te ontsnappen aan zijn vingers, maar het mocht niet baten.
"Je weet wat je moet zeggen", grijnsde hij opnieuw.
Ik zuchtte, wilde niet toegeven aan zijn eisen.
"Allerliefste Floris, wil je alsjeblieft stoppen?" Ik zette mijn allerliefste gezicht op.
Hij leek zijn keuze te overwegen.
"Ik hou heel veel van je", voegde ik er met een overdreven glimlach aan toe.
Wolfs drukte een liefdevolle kus op mijn lippen en liet zijn vingers van mijn buik glijden. Hij plofte weer naast mij neer op het matras.
"Ik ga even douchen", besloot ik. Nog eens bracht ik onze lippen samen en stond daarna op uit het bed. Wolfs zijn blik voelde ik over mijn lichaam glijden toen ik richting de badkamer liep. Ik negeerde het en sloot mijzelf snel op in de kleine ruimte.
Ik zette de douche aan en ontkleedde mij ondertussen van mijn hemdje en slipje. Toen de stoom boven de douchecabine uitkwam, stapte ik onder de hete straal.
Fris gedoucht en aangekleed stond ik voor de spiegel in de badkamer. Ik kamde mijn nog natte haren door. Toen mijn haren klitvrij waren, legde ik de borstel aan de kant. Ik pakte mijn toilettas erbij en zocht naar hetgeen dat ik nodig had.
"Shit", mompelde ik toen ik het niet kon vinden.
"Wat is er?" hoorde ik Wolfs vanuit de slaapkamer roepen.
"Nee, niks", wuifde ik het weg.
Niet veel later ging de deur van de badkamer verder open en stapte Wolfs binnen.
Voor de tweede keer doorzocht ik mijn toilettas, in de hoop dat ik er toch overheen gekeken had.
"Ben je iets vergeten?" vroeg Wolfs geïnteresseerd.
"M'n pillen", mompelde ik terug. Ik zuchtte en concludeerde dat ik het écht niet bij me had. Als er iets is wat ik nodig zou hebben, was het de pil wel.
"Oh, dat is toch niet zo erg", reageerde Wolfs luchtig. Hij stond voor de spiegel en bracht zijn haar in model.
"Wolfs", zuchtte ik. Hij bleef het maar proberen, hij bleef het maar voorleggen. Hij wilde een kindje, met mij. Een kindje van ons samen. Ik wist niet wat ik wilde. Ooit zou een kindje zeer zeker welkom zijn, maar het liefste wachtte ik er nog even mee. We moesten eerst maar eens openlijk voor onze relatie uitkomen.
"Ach, je bent heus niet meteen zwanger als we het zonder doen", dacht Wolfs.
Ik schudde mijn hoofd, nam liever het zekere voor het onzekere.
"We halen wel condooms", besloot ik.
Wolfs zuchtte; hij hield er niet van.
"Tenzij jij niets wil doen deze week", zei ik er achteraan, puur om hem te plagen. Een week zonder zou hij niet kunnen, dan moest hij maar aan mijn eisen voldoen.
"Oké, oké", ging hij overstag.
Ik grijnsde zelfvoldaan en pakte mijn mascara uit mijn toilettas. Ik bracht een dun laagje aan en borg het weer op. Make-up was voor mij niet echt nodig, dit was genoeg. Ik bekeek mezelf nog eens in de spiegel en knikte goedkeurend. Ik was klaar voor de dag.