Truce (Erityian Tribes Novella, #1)

11 - Restricted

Habang papalapit kami nang papalapit sa Dungeon ay lalong bumibigat ang mga hakbang ko at lalo akong hindi makahinga. Gusto kong malaman ang tungkol kay Mama pero natatakot din ako. Kahit na hindi sinasabi sa akin ni Papa ay alam kong marami silang hirap na pinagdaanan para sa akin kaya naman gusto kong malaman ang kahit anong tungkol sa kanila pero natatakot ako na baka hindi worth it ang mga ginagawa ko sa kabila ng mga sakripisyo nila.

Napahinto ako sa paglalakad dahil sa dami ng tumatakbo sa isip ko. Nakita ko namang huminto rin si Darwin at lumapit siya sa akin.

"Don't force yourself if you can't," sabi niya. "And don't make that kind of face." I looked at his face and even though we're surrounded with darkness, I can clearly see his striking green eyes. Then I realized, I am not alone. At least, I have him here. I cleared my mind and reached for his cloak.

"I'm going." Pagkasabi ko nun ay ngumiti siya at hinayaan niya akong nakahawak sa cloak niya habang nagsimula ulit kaming maglakad.

Tahimik lang kaming naglalakad at hindi ko alam kung ilang minuto na ang lumipas. Napahinto kami bigla nung may nakita kaming pinto. Ni hindi ko kaagad 'yun napansin dahil kulay itim rin ito at maging ang dingding ng kwarto sa labas.

"Ready?" tanong ni Darwin at tumango ako kahit na sobrang bilis na ng tibok ng puso ko.

Dahan-dahan kaming lumapit sa pinto. Hinawakan ni Darwin ang knob pero may kakaiba akong naramdaman sa paligid. Nagulat na lang ako nung pinihit niya ang knob at bigla akong may narinig na ingay sa itaas. Pagtingala namin ay agad naming binuksan ang pinto at pareho kaming bumagsak sa sahig. Napapikit naman ako nung narinig ko ang malakas na pagbagsak ng malaking bagay sa bandang paanan namin kung saan kami nakatayo kanina—a huge spike trap fell from above and it almost pierced us.

Tumayo kami at mas naging alert ako sa paligid dahil baka may maactivate na naman kaming traps at hindi na kami makaligtas pa.

"Let's go," bulong ni Darwin at sumunod naman ako sa kanya.

Nilibot ko ang paningin ko sa kwarto kung nasaan kami ngayon at narealize kong isa pala 'tong medical laboratory. Ang daming kakaibang gamit na ngayon ko lang nakita pero ang ilang cryogenic chambers na nakahilera sa dulo ng room ang nakatawag ng pansin ko, at nagulat ako nung nakita kong may mga lamang tao sa loob ang mga 'yun.

"Rainie, come here." Napatingin ako kay Darwin at nag-gesture siya na lumapit ako sa kanya kaya naman sumunod ako. Nasa may parang control room area siya at nakatingin siya sa isang malaking screen. Tumabi ako sa kanya at tinignan ko rin kung anumang tinitignan niya at may iba't ibang folders ang nakadisplay doon. He clicked one folder entitled Restricted but a password is required to open it.

"Do you have any idea?" tanong ko sa kanya about sa password pero umiling siya.

"This system is complicated. Kapag nagkamali tayo ng password, mala-lock lahat ng files dito at hindi na natin mabubuksan kahit anong mangyari."

"So that means we only have one chance."

"Yes."

Natahimik kaming dalawa at pareho kaming nag-isip kung ano ang possible password para sa folder na 'to.