Truce (Erityian Tribes Novella, #1)

03 - Assembly

Dinilat ko ang mata ko at inadjust ang paningin sa paligid. Nakita ko si Hiro at Akane sa magkabilang gilid ko, samantalang hindi ko naman makita 'yung tatlong kasama namin.

"Glad you're awake," sabi ni Hiro.

"Ilang oras akong walang malay?"

"Twenty five minutes and thirty two seconds," sagot naman ni Ms. Reina habang papasok sa jet at nakasunod sa kanya sina Sir Hayate at Sir Hiroshi.

"I guess your body can't take the speed of this jet yet." Pumunta si Sir Hiroshi doon sa control area at may pinagpipindot.

"It's 10:30 PM at malapit na tayo sa Romania. We'll arrive there at approximately 10: 47 PM," sabi naman ni Sir Hayate habang tinitignan 'yung location namin sa radar.

Siguro nga ako na lang ang hindi sanay sa ganitong speed. For sure ay wala na lang 'to sa tatlong teachers dahil mukhang lagi silang sumasakay sa mabibilis na sasakyan. And of course, walang-wala rin 'to kay Akane. Mukhang excited pa nga siya eh. Ganun din si Hiro dahil naexperience niya na ng ilang beses ang pagiging reckless driver ni Akane.

Medyo nakaadjust na ako sa speed ng sasakyan though blurry ang vision ko at hindi ako makagalaw sa pwesto ko. Bakit ba kasi ganito kabilis 'to? Para akong nakasakay sa roller coaster na hundred times ang bilis!

"Drink this," sabay abot ni Hiro ng isang maliit na vial.

"Ano 'to?"

"It'll ease your dizziness. Binigay ni Reiji dati."

Napaisip pa ako kung kailan pa 'yung dati pero kinuha ko kaagad 'yun nung umikot na naman ang paningin ko. Binuksan ko 'yun at naamoy ko kaagad ang strong scent ng white liquid. Hindi ako huminga at ininom ko lahat ng nandoon at akala ko ay masusuka ako sa lasa pero nagulat ako nung naging lasang mint pagdating sa lalamunan ko.

"Effective 'yan. 'Yan din 'yung laging iniinom ni Riye kapag ako ang nagdadrive eh," sabi naman ni Akane na nasa kanan ko. Mukhang may stock din ng ganito si Riye. Kailangan kong humingi sa kanya kung sakali mang pilitin ni Akane na ipagdrive kami sa susunod.

After a few minutes ay nawala na 'yung bigat ng sikmura ko at medyo umayos ang pakiramdam ko. Effective nga 'yung gamot. Sino kaya ang gumawa nun? Si Reiji? Si Riye? At paano kaya nila nagawa 'yun?

"We'll drop you at the top of Mt. Tampa. May hidden way doon papunta sa Transylvanian Alps kung nasaan ang Yllka Shrine. I think it'll take you ten minutes from Mt. Tampa to Yllka Shrine so makakarating kayo doon ng mga 11 PM."

"Hindi po kayo sasama sa amin?" tanong ko kaagad kay Ms. Reina.

"Oh, no. May sarili kaming mission at nagkatanong same way lang ang dadaanan natin kaya hinatid na namin kayo."

Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam 'yung mission na tinutukoy nila pero hinayaan ko na lang. Nung 10:45 PM na ay unti-unting bumaba ang plane at nakita ko ang mountain ranges sa ilalim namin. Sa kabilang banda ay puro city lights pero sa ibaba namin ay sobrang dilim dahil puro bundok iyon.

"Teka, Sir. Hindi ba tayo mahuhuli nito dahil pumasok tayo sa Romania ng walang pasabi?" tanong ni Akane habang nakasilip pa sa bintana at palakad-lakad.

"Gawa sa glass ang surface ng plane na 'to kaya magrereflect lang ang paligid at maliit ang chance na makita tayo. Isa pa, hindi rin ito madaling madetect dahil ibang signals ang ginagamit dito," sagot ni Sir Hiroshi.

Ni hindi ko napansin kanina na sa glass pala gawa 'to. Grabe, ang taas talaga ng tingin ko kay Sir Hiroshi at sa Technology department sa paggawa ng machines. Napapaisip tuloy ako kung gaano kagaling ang predecessors niyang sina Sir Aiwa at Ma'am Mayu. Kaso hindi ko na sila naabutan.