22nd Day

75.1K 1.3K 165
                                    

22nd Day

I was still catching my breath and his arms are still around me. Hindi ko maiwasang mapangiti and I hid it by kissing his bare chest. Humigpit ang pagkakayakap niya akin. His fingers drawing circles on my bare chest.

Kung tatanungin ako, kung nagsisisi ba ako, isang malaking hindi ang isasagot ko. Kahit kailan, everytime we did it, hindi ko pinagsisihan ang mga yun. Kahit nung nabuntis ako, hindi ko pa din pinagsisihan kahit na napakasakit ng consequence niyon.

I felt him kissed my hair and his hands began wondering again. As usual, naramdaman ko na naman ang kakaibang init at kuryente that was brought about by his touch.

"Cloud..tanghali na." And when I say tanghali, tanghali na talaga. Past 12 noon na ata samantalang 6AM siya kanina pumasok sa kwarto ko.

"Hmmm?" Pero lalo lang niyang hinigpitan ang yakap niya sa akin at sinisinghot ang buhok ko.

"Nagugutom na ako." Mahinang reklamo ko pa and I know kapag pinagpatuloy pa niya ang ginagawa niya, talo talo na. Makakalimutan ko na ang gutom ko.

"Me too. Nagugutom pa din ako." Hinampas ko na. Alam ko naman kung anong klaseng gutom ang sinasabi niya. God! Hindi ba siya napapagod?

"Baka hinahanap na tayo nina Yaya Loida at Sky." At nagtataka na nga ako kung bakit hanggang ngayon hindi pa din sila kumakatok sa kwarto ko gayung tuwing umaga pag magkakasama kami yun palagi ang gawain nila.

"Don't worry. Hindi nila tayo hahanapin. Alam na nila." Naitulak ko siya ng mahina at tiningnan ko ang nakangiting labi niya pero nakapikit pa din ang mata niya.

"What do you mean...alam na nila?"

"I told Sky that I am going to talk to you and if we don't go out of your room it means that we are already making her baby brother." Pakiramdam ko nag iinit ang buong pisngi ko dahil sa sinabi niya. Paano niya nasabi yun sa bata?

"Cloud! She's just a child!" Dinilat niya ang isang mata niya at pinisil lang ang ilong ko tapos hinalikan ang dulo nito.

"Just kidding. Sinabi kong mag uusap tayo at i-sesettle natin ang lahat. And I also told her something very important at sabi ko pa hindia ko lalabas ng kwarto mo hanggang sa hindi kita mapapayag. Kaya sigurado akong hindi ka kakatukin nun." Habang sinasabi niya yun, papalapit na naman ang mukha niya sa mukha ko. I just want to close my eyes and wait for his lips pero pinilit kong dumilat.

"Anong very important thing?" Nakita ko na naman siyang ngumiti kahit na malapit na malapit ang mukha niya sa mukha ko. And his eyes is now staring at my lips.

"too many questions." He said with a very impatient tone.

"Cloud!"

"Hmmm... Important thing such as, giving Sky a sibling. Come to think of it my love, didn't you see how pretty Sky is? Ayaw mo bang ikalat ang lahi natin? Sayang naman!" And he chuckled nung hinampas ko ulit siya.

"Cloud! Umayos ka nga!" Ngumiti lang ulit siya and to my dismay, binitiwan niya ako. Nanghinayang talaga ako because I still wanted to be wrapped in his arms and to feel his delicate warmth.

"Okay. Teka lang." Tapos bumangon siya at umikot sa kama. I wrapped the blanket aroung me at tiningnan siya. Nagsuot siya ng boxer niya pati ng pantalon niya pati na din ng damit niya. Aalis na ba siya?

"Are you leaving ?" Hindi ko napigilan ang sarili kong magtanong.

"No. Not yet. Just being decent." Tumaas ang kilay ko. Nakaupo na ako sa gilid ng kama sa harap niya. And I saw na parang bigla siyang kinabahan.

Tapos nagulat na lang ako when he kneeled down in front of me and took something from his pocket. I know what was coming.

At doon ako biglang kinabahan because of what he might do. This time I was nervous as he is or maybe more. And that nervousness increased when I saw the hopeful look in his eyes and he offered a solitaire ring in front of me. Hidni ko alam ang maramdaman ko.

"I know, this is a bit late. This should come before you know...that was really unplanned." Nakita kong namula siya at pati ako nag init ang mukha.

"I should have done this after kitang mapaamin but then, it is never too late, right? So, May Ayr Dominguez, I will have to ask you the most cliché and unnverving question of all time. Will you marry me and would you be wiiling to spend the rest of your life with me?"

Napatingin ako sa singsing na hawak niya and then sa mukha niya pabalik sa singsing and again to his face. I swallowed a lump in my throat as I can't seem to stop the tears from falling in my face as I looked at his expectant eyes. 

30 Days of MayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon