Chapter 24----Malling ala Logan Garcia
LOGAN'S POV
We left early that Sunday. At around 10:00am. Dahil alam kong wala kaming magagawa sa bahay, I decided to take her to the mall.
I don't go to malls. But it seems like it's where normal married couples go to.
"Logan. Di ba...dun ang daan pauwi?" she commented while we were on the car.
"I know. We're going somewhere else."
"O_____O"
"Pupunta tayo ng mall."
"O_______O"
"What's with that reaction?"
She shook her head.
"Kasi. Di ko lang na-expect to. May nakalimutan ka bang bilhin? Di ba online ka naman bumibili? Anong gagawin natin dun?"
"I just figured out na normal sa married couple na pumunta ng mall to date."
What the hel* did I just say?!
"Date? Ide-date mo ko?" she said with matching palaki ng mata. She's getting good at that, honestly.
"Date na lang. Yun na kasi lumabas sa bibig ko."
"Uwaaaaaaaaa. Logan. Ewan ko kung matatakot ako o magpapasalamat pero...thank you! (^_^)V"
"Ikaw lang ata ang inaaya ng date tapos nagta-thank you. Is this your first date"
She nodded.
Outside I was (-__- )
Inside I was \o/
I am her first date.
CIERRA'S POV
Lahat ata ng babae tumitingin kay Logan.
Pfft.
Bigla akong hinawakan ni Logan. Justification niya, para daw magmukha kaming mag-asawa at baka tumigil na ang mga babae sa kakatingin sa kanya para di na ako magselos.
Aba. At siya pa ang may ganang palaging tumatawag na saking assuming? (-_- )
Pumunta kami ng isang malaking boutique na puro designer ang items.
"Choose what you want," sabi niya.
"Puno pa ng closet ko, Logan. Di ko pa nga nasusuot yung iba eh."
"Just choose. We'll figure out a way with your closet later. Gusto ko munang umupo Cierra so just come to me if may napili ka na, okay?" tumango ako. "I'll be right there"
Tinuro niya ang area na may mga couch at tumango ulit ako.
Nagsimula na akong pumili at...t-shirt, five thousand? Sapatos ni Ferragamo 20k? Bag 50k? Ano bang laman ng mga to? Ginto? Tssss.
Buti na lang nakakita ako ng ilang mas mura compared sa karamihan doom. Dinala ko ang tatlong t-shirt at pumunta kay Logan...
Nang may isang malanding babaeng lumalandi sa kanya.
Isang tingin ko pa lang, malandi na? Ahihihi.
Di namalayan ng babae na nasa likuran na niya ako.
"So Logan. What do you say for some coffee? My treat. Or do you want more than that? Still my treat."
Confirmed. Malandi boses niya. Lumalandi siya. Naramdaman ko na lang na kumulo lahat ng dugo ko sa katawan.
"Ehem." intro ko. Humanda ka saking babae ka.
"Yes?" sabi niya sabay harap sakin. "If you need some help, go approach one of my salesladies. They're everywhere." at tumalikod ulit para humarap kay Logan na kasalukuyang walang ginagawa.
Di ba ako nakikilala ng babaeng yun? >____<
"Ehem."
Humarap ulit siya sakin.
"Ano ba? Who are you? Bakit ka nang-iistorbo?"
Eto na.
"For your information, miss na halatang di huli sa balita...asawa ko iyang nilalandi mo."
"O____O" at tumawa siya. "The hel* I care. Your husband wants to have coffee and more of that with me."
"Sinabi ba niya, ha? Tsaka we got coffee and more of that sa bahay kaya tigilan mo na iyang mga pinagsasabi mo. Eto, itinda mo," binigay ko sa kanya ang mga dala kong t-shirt at hinatak si Logan. "Aalis na kami."
Ang hirap kaya ng ginawa kong paghatak sa asungot kong asawa. Ang bigat ata niya >___<
Sa buong buhay ko, ngayon lang ako nakipag-away ng ganito. Bakit para sa lalaking to, pa? Aaaay. Nakakaloka.
Nang makalayo na kami sa boutique ay tumingin sakin si Logan at ngumiti.
"Who would have thought na kaya mo akong ipaglaban.." nakangiti nitong sabi.
"Ipaglaban your face. Hoy, mister. Ang pangit tingnan ng lumalandi ka na nandun ang alam ng lahat ng tao except ng babaeng yun ang asawa mo."
Namumula na mukha ko sa galit. May mga taong dumadaan at tumitingin na samin. Bahala kayo.
"I wasn't planning on flirting back. I was gonna tell her off pero naunahan mo ako. Teka...are you sure you aren't jealous?"
Ngumiti na naman siya.
Nagsimula akong lumakad palayo nang hinabol niya ako at umakbay siya sakin. Tumitingin ulit ang mga tao.
"Ngayon. Alam na nila na asawa kita. Sorry na," bulong niya sakin. "Gusto mong kumain?"
Nag-nod ako. Kahit pa'no, gumaan yung pakiramdam ko pero di pa rin maalis sa isip ko... Nagselos ba talaga ako?
Ayokong isipin yan. Haaaay.
Pumunta kami sa isang Italian restaurant at nag-order siya ng dalawang spaghetti with meatballs.
"We'll go to other boutiques later para makapamili ka,"
Nagtwist ako ng spaghetti.
"Okay lang naman na wala. Sabi ko na sayo, ang dami nang laman ng closet ko. (^_^)"
"We'll just go around, then."
Nag-nod ako at nagpatuloy kami sa pagkain. Nakaholding hands kami habang naglilibot. May ilang kumukuha ng pictures pero di ko na inintindi yun.
Ang saya ko kaya. :3
Dumaan kami sa isang jewelry shop at napatingin ako sa isang star necklace. Di naman ako mahilig sa alahas pero ang ganda talaga ng design.
Bibilhin kita, someday.
Umiwas na ako ng tingin bago pa ako mahuli ni Logan.
Natapos ang araw na grocery lang ang nabili namin. Mabuti na lang may lulutuin na ako pang hapunan.
Pagkarating namin sa condo na tinawag ko ng bahay ay nag-arrange agad ako ng groceries sa pantry.
Habang nag-aarange ay naramdaman ko ang isang malamig na bagay na dumampi sa leeg ko. Tinignan ko at nakita ko ang star necklace na nakita ko kanina.
"Pa'no mo nalaman?" tanong ko.
"It's not important anymore. Basta palagi mong suotin yan. Malalagot ka pag nawala mo."
At umiwas na siya ng tingin.
"Logan. Thank you...sa lahat lahat."
Ngumiti siya sakin.
"Your welcome:)" at pumasok na siya ng kwarto niya.
Logan.
Kung alam mo lang.
Di ko naman kailangan ng necklace na to para ma-realize kong ikaw ang pinakamagandang nangyari s buhay ko.
