A/N:
Here's another one! :) There's a photo of Logan's car on the right. Haha. Sensya na po if the story's still seems flat...we're still going to the better parts! yey! Please continue reading. Thank you and enjoy :)
LOGAN'S POV
"No, Venus. We are not making a big deal out of this. I'm a producer not a freaking celebri..."
And nandun na naman yung babae. Nakatayo lang. Parang blanko.
"What now?!" I raised my voice.
Ang galing na man kasi nitong magtiming. Kakatawag lang ni Venus para sa mga problema sa office. Haay nako.
"What do you mean?" Venus asked.
"Talk to you later," Sabi ko and I ended the call.
"Sir. I'm really sorry but your coffee maker is kinda unusual."
Wow. Galing pala mag english ng babaeng 'to. I stood in front of her and I realized na ang liit pala talaga niya! Hahaha
But she has the most beautiful eyes. Napaka innocent. Napaka mysterious at vulnerable.
"Sir pwede na po magsalita."
Ang babaeng to. Nang iistorbo. Eh tumitingin pa ako sa mga mata niya. I shook my head. Di pwede to.
"What's so unusual with my coffee machine?"
"Andami pong buttons"
Natawa naman ako.
"Let's go check how unusual it is"
I grabbed her arm and dragged her to the kitchen. Totoo pala. Ang daming useless buttons ng machine.
Ngayon ko lang talaga nakita to. I never make my own coffee. Nasanay na ako na pinagtitimpla o kaya umoorder. Minsan kasi, umuuwi na Lang ako ng unit para maligo. Venus just gave me the coffee maker para daw macomplete ang aura ng bahay.
So, Cierra and I figured out how to use the machine. At talaga, ngayon lang ako nakagawa ng sarili kong kape.
"Wow sir. Imagine. Ngayon lang kayo nagkita nito." and she tapped the machine.
I smiled.
"At marunong kayong magsmile!" she laughed. She was about to pinch my cheek nang pigilan niya ang sarili niya. "Ay, boss pala kita."
And she laughed again. Nakisali na lang ako. Her laugh is unexplainable. Nakakagaan ng pakiramdam.
"Would you like to have some coffee?"
"I don't drink coffee po. Tsaka aalis na naman po ako. May class pa kasi ako. Balik na lang ako bukas."
"Hatid na kita. Paalis na rin naman ako."
Shoot! Where did that come from? *mental facepalm*
"Talaga sir?! Nakakahiya naman... Pero sige! Tipid na rin iyon!" hahaha.
CIERRA'S POV
Ganda naman ng sasakyan nito. Hinimas-himas ko kasi I wanted to see for myself kung bakit mahal 'to.
"Erra, that's a car. Not a person," sabi ni Logan.
Shhh kayo na Logan lang ha. Kakapagod kasi sir ng sir! Hahahaha. Shhhhh
Nataranta ako sa sinabi niya. Kung makahimas naman kasi ako, parang mukha ni Logan..este ni Mario Maurer na lang! Haha
"Sorry po."
"Not a problem. Get in the car."
Sumunod na man ako. Ganda ng car. Kung maganda sa labas, mas pa iyong loob! Haha. Nakita ko na may tatak na Mustang. I've heard of this at I've heard rin na mahal to.
Ilang meters na lang ang layo sa academy Kung sa'n ako nag-aaral nang...
"Sir dito na lang po ako."
"But we're almost there."
"Eh iyong mga classmates ko po, I think kilala kayo kaya baka pagkaguluhan lang kayo."
"Don't bother. I'm not planning on stepping out of the car."
Kaya ayon. Pumayag na lang ako. Sinewswerte talaga araw ko. ^___^
"Thank you po!" nagsmile ako at bumaba ng sasakyan. Ilang hakbang na ang nagawa ko nang binuksan ko iyong bag ko para i-check ang phone ko nang...
"Erra, cellphone mo nahulog sa car ko."
Boses ni Logan iyon ah. Lumingon ako at kinuha ang cellphone.
"Si Logan Garcia!!!" sigaw ng isang grupo ng babae. Buti na lang nakapasok agad si Logan sa sasakyan kaya nakaalis agad. At ako naiwan, kaharap ang mga babaeng nagniningning ang mga mata.
"Grabe Erra! Anong gayuma ang ginamit mo?!" tanong ng isa.
Patay. Ano sasabihin ko? Kung aamin ako na dun ako nagtatrabaho, di ako titigilan kaya nakaisip ako ng isang bright idea *ting*
"Fan kasi ako ng isang artist niya kaya pumunta ako ng building nila para hintayin iyong artist pero dinedma ako. Nagbanta ako na ipagkakalat ang attitude problem nung artista kaya nagvolunteer na lang siyang ihatid ako para hindi ako magalit."
Tiningnan nila ako ng ilang segundo. Please naman, paniwalaan niyo iyon >_>
"Okay." sabi nila isa-isa at umalis na sila sa harapan ko.
Salamat naman.
I sighed.
