Chapter 21----Mrs Garcia

4 0 0
                                    

Chapter 21----Mrs Garcia

CIERRA'S POV

Haaaaaaaay. Ang gandaaaaaa ng tulog ko. Nagtext ang teacher ko na okay lang daw ako mag-absent ngayon para daw magsink-in na Mrs. Garcia na ako. Talaga namaaaan.

Lumabas ako pero wala si Logan. Kumatok ako sa kwarto niya pero wala rin.

Nasan ba yun? Tss.

Kumain ako ng toast at nagcoffee bago ako nagdecide na tawagan siya. Di sumasagot. Aba. Nagpapamiss.

Gumagana naman.

Ano ba, Cierra?! Baliw ka talaga! Hihihi.

Siguro pumasok yun sa trabaho. Kung pumasok na rin kaya ako? Uwaaaa. Bakit ba nang-iiwan yun? T___T

Maliligo na sana ako nang magring ang telepono. "Office" ang nasa caller ID.

Hmmm.

"Hello?"

"Busy ka ba?"

Ang dakila kong asawa.

"Nang-iwan ka lang ng buhay. Di ako busy. Baket?"

"Magluto ka ng lunch. Dito tayo kumain."

"Ayoko."

"It was not a question."

Beeeeeeeeep.

Ahhhhhhhhhhh! Baliw! >_______<

VENUS' POV

"Great wedding, yesterday," I said as I walk around Logan's office.

"Thanks. I had a great wedding planner," he answered and continued typing something on his laptop.

Kailan mo ba ako mapapansin?

I tried to excel in everything I do. Studied and worked at the same time. Nagfinish akong magna cum laude sa Business Ad course ko. Nagpaganda. Sumikat di lang sa field of business kundi sa social ladder. They even consider me as the country's most beautiful.

Tapos isang diner girl lang ang makakatuluyan niya? Isang babaeng I don't even know if may napatunayan na sa buhay.

The thought gives me headaches. Ugh.

I continued walking around, thinking and pausing.

"Don't you have your own office to walk around to?"

His question woke my thoughts up.

"I have. I just like it here better."

Because you're here. Di ko madagdag.

"It's almost lunch time and I really can't get any work done. Nahihilo ako sayo."

"I'll just sit, then."

He stood up.

"Look, Venus..."

"Okay, okay. I get it. I'll leave. See you at lunch?"

"Cierra will come over. I can't eat lunch with you."

Okay.

Pero di na ko sumagot and I went out of his office. Nakasalubong ko si Cierra. She was greeting everyone.

"Kakandidato ka ba?"

She looked at me and smiled.

"Hihihi. Hindi naman, Venus. Gusto mo sabay tayo maglunch?"

"No. I have better plans."

She nodded and went inside Logan's office.

Well me, I went to the nearest five-star restaurant and ate lunch alone. Told you I had better plans.

Lie.

LOGAN'S POV

She came in, the same jolly Cierra. She looks great in the simple dress she was wearing. She looks good with everything she wears.

Alright. Let's stop these thoughts.

"Hoy. Natutulala ka sa ganda ko?"

O____o

"Sabi ko na nga ba eh. Naiinlab ka na sakin. Hahahahaha"

Anong nakain ng babaeng to?

"You wish." I said.

"Sineryoso naman. Joke lang yun." umupo siya sa seat sa harap ng desk ko. "Ba't ka nga pala basta-basta umaalis? Akala ko pa naman maglileave ka ngayon."

Nagpout siya.

Ang cute. Tssss.

"Bakit? Gusto mo mag honeymoon?" tiningnan ko siya ng isang seducing look which made her blush.

To my surprise, she threw the notepad on my desk at me.

"Kadiri ka! waaaah!" at tinapon niya sakin kung ano pang nakita niya sa desk.

"Hoy! Ano ka ba?! Di na ba pwedeng magjoke?!"

"Kasi naman iyang jokes mo, di nakakatuwa."

The door opened at pumasok ang secretary ko.

"Sir? Is everything okay? Ano pong nangyari sa desk niyo?"

Sasagot na sana ako nang biglang sumabat si Cierra. "Ako may gawa nyan miss. Sorry talaga. Aayusin ko iyan promise."

Nag-nod ang secretary ko and made her way to my door.

"Wait," I said. She stopped. "Cierra's my wife. She can do everything she wants around here."

"Yes, sir."

At tuluyan na itong umalis.

"Logan. Talaga? Pwede kong gawin lahat ng gusto ko?"

I did not answer.

"Nice talking to you," umirap siya at tumayo. "Magla-lunch na ako."

"Pa'no naman ako?" di siya sumagot. Gumaganti ata to. "Cierra. Di ba sabi ko sabay tayo. Hoy."

She looked at me and smiled. "Marunong ka naman palang magsalita."

O___o

"Nakakabagot kasi iyang style mong di sumasagot eh. Feel ko tuloy wala na talaga akong kwentang kausap." -_____-

And I said what I don't usually say, "I'm sorry."

She smiled at me again.

"Huwag mo nang uulitin kundi wala ka nang lunch habang buhaaaaaay!!!!!" at tumawa siya. "Halika na, kain na tayo."

"So ibig mong sabihin, hanggang nandiyan ka, palagi mo akong bibigyan ng lunch?" I asked.

"Breakfast. Lunch. Or dinner. Anytime!" nagpeace sign siya. "Ang OA mo Logan! Gutom lang iyan!"

And we ate lunch.

Is it really possible that this cold-heart could warm up and learn to love her?

Just Like CupidTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon