ဖူးစာ၏လှည့်ကွက်

(အပိုင်း16)

♡ဖူးစာ၏လှည့်ကွက်♡

(အပိုင်း16)

''ငါ့တို့နောက်နှစ်ရက်နေပြန်လာမယ်''

''လာပေါ့..အဲ့တာဘာဖြစ်''

''လုပ်ခိုင်းစရာရှိတယ်...''

''ဘာလဲ...ဘာလုပ်မှာလဲ''

''.................''

''ဝိုး...အိုကေ..အားလုံးစီစဥ်ထားပေးမယ်''

''ငါ့စိတ်ချမယ်နော်''

''ညီမကိုသာယုံထားလိုက်..ဟီးဟီး''

''အေး..ဒါပဲ''

လင်းညို့နဲ့ဖုန်းပြောပြီးအိပ်ရန်ပြင်နေစဥ်...
အိမ်းနားကိုကပ်လာနေသူတစ်ဦး၊
အနမ်းရဲ့အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်ကနေပြီးတံခါးကိုအသာ​လေးထုကာ...

''ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်''

''ဟင်..ဒီချိန်ကြီးဘယ်သူကြီးပါလိမ့်''

အနမ်းအိပ်တော့ဖို့ပြင်နေတဲ့အချိန်...ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့ တံခါးခေါက်သံသဲသဲလေးကိုကြားလိုက်ရကာ...ဘယ်သူများပါလိမ့်ဆိုပြီးအတွေးတွေကဝင်လာသည်။

''ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်...ငယ်...ငယ်ရေ...အိပ်ပြီလား..ကိုယ်ဘာ''

''ဟင်...ဟိုလူကြီး''

ဒီအသံကိုသေချာလေးကိုမှတ်မိနေသည်။
အသံပိုင်ရှင်ကိုသိနေတာကြောင့်..ပြတင်းတံခါးလေးကိုအသာလေးဖွင့်လိုက်ကာ...သူမျက်နှာချောချောကပေါ်လာသည်။

''ငယ်...မအိပ်သေးဘူးလား..နေကောင်းရဲ့လား''

တံခါးဖွင့်ပြီးတာနဲ့...မေးနေလိုက်တာမသိရင်သူ့ကဆရာဝန်ကျနေတာပဲ

''ကောင်းတယ်...ပြန်တော့''

ပြောပြီး...ပြတင်းတံခါးကိုပြန်ပိတ်ဖို့အပြင်မှာသူ့ကတံခါးကိုလက်နဲ့ဆွဲကိုင်ထားလိုက်သည်။

''နေပါအုံး..ငယ်လေးရဲ့...ကိုယ်ပြောစရာရှိလို့''

''ပြော...ဘာပြောမှာလဲ..မြန်မြန်ပြော..ကြီးမြတို့ကြည်နူးတို့နိုးပြီးတွေ့ဝါးရင်တစ်မျိုးထင်နေလိမ့်မယ်''

''ကိုယ်တို့ကလည်း..တစ်မျိုးပဲဟာကို''

''ရှင်နော်..ပြော..ဘာပြောမှာလဲ''