Childhood Sweetheart | STALKER DUOLOGY #1

Special Chapter 2

A/N: It's a prank! May part two pa pala ang Special Chapter hehe. After this, totoonh Epilogue na talaga. Happy reading :)

****

Chapter 35: Special Chapter Part 2

Athena

It's been two weeks since I came back, me and Daren are doing good. Sobrang saya at kuntento ang puso ko ngayon dahil akin na ang lalaking mahal ko. Daren's been taking me anywhere for a date despite being busy with his work and who am I to refuse my handsome boyfriend? Hehehe.

Sa isang buwang nakalipas, hindi ko parin nabibisita si Liane at Jamie and today I'm planning on visiting them.

Kasalukuyan akong naglakad papunta sa selda nila habang gina-guide ako ng isang pulis. Ako lang mag-isa dahil alam kong busy si Daren saka gusto ko rin na ako lang ang bibisita dito.

Nang makarating sa selda nila, nakita ko si Liane na nakatulala sa isang sulok. Hinanap naman ng mata ko si Jamie at natagpuan ko siya sa kabilang selda. Sinabi ko kay mamang pulis na sila ang binisita ko at kung pwede ay sa visiting area lang kami.

Bumalik ako sa visiting area at umupo habang hinintay sila na lumabas. Napatayo ako nang makita ko si Liane. "Liane..." I called her name.

"What are you doing here? It's been what? It's almost two years now saka ka lang dadalaw dito?" Singhal niya. Nanatili lang akong kalmado.

"I know, I'm sorry kung natagalan. How are you?" Pinaupo ko siya sa harap kong upuan. Hindi siya umimik at kalauna'y umiyak siya bigla. "Hey.. are you okay?"

Suminghot-singhot siyang nag-angat ng tingin sakin. "Athena, Athena patawarin mo ako sa nagawa ko! I know I was being irrational when I did those things. Sobrang nagsisisi na ako ngayon. Pangako, magbabago na ako! Babalik na akong Australia, hindi na ako manggugulo. Just please, set me free. I'm begging you!" She held my hand and squeezed it.

"Alam ko namang hindi mo yun sinasadya. Liane, alam kong mabuti kang tao at alam ko ring balang araw makakatagpo ka rin ng lalaking magmamahal sa'yo ng totoo."

"I know, I'm sorry. So sorry sa inyong lahat. "

"Apology accepted kahit pa noon paman. Nasasaktan rin ako na nakikita ka sa loob ng kulungan." I smiled at her. "Bakit hindi lumabas si Jamie?"

"Sabi niya nahihiya daw siyang magpakita sayo dahil sa nagawa niya. Hiyang-hiya nga din ako pero gagawin ko ang lahat mapatawad niyo lang ako."

"Hey, don't think about it na. Kakausapin ko si mommy and daddy. Don't worry, hmm?"

Napalingon ako sa likuran ni Liane nang sumulpot si Jamie na nakayuko at hindi makatingin sakin.

"Sige, iiwan ko muna kayo." Tumayo si Liane at bumalik sa loob.

"Jamie, hi, upo ka." Sinunod nga niya ang sinabi ko pero nakayuko parin.

Kung ako nagulat sa pinanggagawa niya, mas nagulat at hindi makapaniwala naman ang pamilya niya lalo na ang mommy niya kaya hindi siya tinulungan at hinayaan lang dito.

"Can you look at me, Jamie?" I tried asking him. Slowly, he tried lifting his head hanggang sa nagkatinginan kami. I saw regtres in his eyes and he feel sorry. I sighed. "Wala ka man lang sasabihin? Partly, I'm here to hear your side." Lumunok muna siya saka yumuko. "You know me, Jamie. You know I won't judge that easily so I am here to hear your side too. Can you tell me why you did those things?"

"Because I still love you." Nagulat ako sa sagot niya. "Liane asked me if we could help each other so that Daren would be hers and you'll be mine, so I agreed. Without thinking right, I agreed to do bad things to you, I regretted it so much. I'm very sorry for being an asshole. I accept if you won't forgive me. I'm so sorry." He sobs.