Bilinmeyen bir kadından mektuplar

Olamaz mı?

Arkadaşlar multimedyada paylaştığım şarkıları kesinlikle dinlemenizi tavsiye ederim,yazdığım şeylerin müziğe dökülmüş hali adeta.

Ayrıca bu bölümü _zeynepuner_ adlı arkadaşa büyük bir zevkle ithaf ediyorum.Hikayemde kendinden bir parça buldu.Vee,hikayemizin harika kapağını hazırladı!Tekrar teşekkür ederim güzellik:*

Aynı anda başka insanlara seni seviyorum demişizdir.

Olamaz mı?Olabilir-di.

Ama onca yıl sen orada,ben buradayken,sen tam bir kazanovaydın.Ve ben,hiç kimseye seni seviyorum dememiştim.Belki de bunu hakeden birilerine söylemeliydim.Ama asla filmlerdeki gibi bir kalp çarpıntısı yaşamamıştım.Sana rastlayana dek.

Sana rastladığımda mutlu bir hikayemiz de olmadı.Evet,uzun bir hikayemiz oldu.Ama benim açımdan kesinlikle mutlu olmadı.

Dershaneye gittiğim o zamanlar,leyla tavırlarım bir öğretmenimin gözünden kaçmamıştı.Bana ucundan döndüğü evlilikten ve çok aşık olduğu adamdan söz etmişti.Öyle bir hikayesi vardı ki,çok içime dokunmuştu.Asi kızı uslandıran türden bir aşk.Sonu mutlu olmamış.Şu an o öğretmenim nerede,ne yapıyor hiç bilmiyorum.Belki eski aşkına dönmüştür,belki hayatına bir başkasını almıştır.Belki de hala yalnızdır.Ama o gün,karşıma geçip anlattığı şeyler gözlerimin dolmasına yetmişti.Farkettiniz mi bilmem,aşkla tanışmamış biri aşk hikayelerinden etkilenmez.Ben de öyleydim.Ama o gün,yolda hüngür hüngür ağlamıştım.

Ve o gün bana bir şey demişti,tarih 22.12.2013 idi.

'Bir gün çok aşık olacak,aradığını bulacaksın.' Beni umutsuz anımda yakalamıştı,hemen günlüğüme not düşmüşüm.Ve B ile ilgili mutlu hikayemizi sırtlanmışım, 'Ya ben 13.20'de o yoldan geçmesem ve bizden vazgeçsem?O zaman ne olacağız?'

Belki de hala şansım varken bunu yapmalıydım.O saatte özenle orada olmaya gayret etmemeliydim.Zamanla aklımdan çıkar mıydı?Bilmiyorum.

Ama o benim zamanla içime işlemeyi başlamıştı.Günlüğümden anlıyorum bunu.

26.01.2014

Bir yabancının hayatımı bu kadar değiştirebileceğine ihtimal vermezdim.Hele hayatımı küçük tesadüfler üzerine kurmak,yapmayı düşüneceğim son şeydi.Değişimin uç noktalarındayım.Hissedebiliyorum.Ya bir şekilde toparlanacak,ya da sonsuza dek bağlanacağım.Başta küçük bir heyecandın.Sonra değişti.Hayatım durduğunda sadece yaşlar akıyor gözlerimden.Sadece gitmeni istiyorum.Zihnimdeki bütün parçalarını toplayıp unutulmanı.

Benim için bir takıntıya dönüşmesi zor olmamış.O köşeden heyecanla geçtiğimi hatırlıyorum.Gözlerini üstümde yakaladığımda zevkten dört köşe olurdum.Ama eve dönünce hüngür hüngür ağlardım.Normalde sessiz ağlarım,yüzümün kızarır ve yaşlar akar.Ama o zamanlar,ağlarken nefesim kesiliyor,hıçkırıklara boğuluyordum.Ve bunların hepsi tanımadığım bir insan içindi.Mantıksızdı.Kendimi küçük görüyor,aşağılıyordum.Bu kadar zayıf olamazdım,bir insana bu kadar bağlanamazdım.Ergenlik dedim,unutmaya çalıştım.Ama daha beter şeyler yaptım.

'Bir gün çok aşık olacak,aradığını bulacaksın.' demişti.

Benimse aklımda tek bir isim vardı.

B.