Unicode
ညစာစားချိန်မှာ တိတ်ဆိတ်နေကြသော ဗညားထွဋ်ခေါင်နဲ့ ပိုင်ခန့်ကို ကို ကြည့်ကာ မမက *ဘာဖြစ်နေကြလဲ* ဟု မေးသည်။ နှစ်ယောက်လုံး ဘာမှ မပြောဘဲ ငြိမ်နေတော့ မျက်စောင်းထိုးကာ၊ ထပ်တော့မမေးတော့ချေ။ ထမင်းစားပြီးတော့ ပိုင်ခန့်ကိုက *ဆေးလိပ်သွားသောက်ဦးမယ်* ဟု ပြောကာ အရင်ဆုံး ထထွက်သွား၏။ ထိုအခါမှ မမက စကားစသည်။
"ရန်ဖြစ်ထားကြတာလား"
"မဟုတ်ပါဘူး"
ဗညားထွဋ်ခေါင် ငြင်းလိုက်တော့ မမ ခေါင်းခါသည်။
"မဟုတ်သေးပါဘူး၊ တစ်ခုခုတော့ ဖြစ်ထားကြပါတယ်"
မမကိုတော့ မပြောဘဲ မနေချင်တာကြောင့်၊ ပြောလိုက်ပါမယ် ဟု တွေးကာ -
"ကျွန်တော့်ကြောင့် အလုပ်မှာ ပိုင်ခန့် ပြဿနာဖြစ်သွားတယ် မမ"
"ဟယ် ... ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ"
မနက်က အဖြစ်အပျက်ကို ပြောပြလိုက်တော့ မမက သက်ပြင်းချရင်း "ထင်သားပဲ" ဆိုသည့် အကြည့်နဲ့ကြည့်သည်။ ဗညားထွဋ်ခေါင်ကို အပြစ်မတင်ဘဲ ထုံးစံအတိုင်း ပြုံးကာ ပြော၏။
"မမပြောသားပဲ၊ ဗညား မလုပ်နိုင်လောက်ဘူးဆိုတာ"
မမစကားကို ခေါင်းပဲညိတ်ပြီး ထောက်ခံလိုက်ရင်း ထမင်းပန်းကန်တွေ ကူသိမ်းပေးဖို့ ပြင်တော့ *ရပါတယ်* ဟုဆိုကာ မမက ပန်းကန်တွေ ယူသိမ်းသည်။
"ကိုခန့်က သူ့အလုပ်မှာ ဘယ်လိုပြန်ဖြေရှင်းရမလဲဆိုတာ သိမှာပါ၊ ဘာမှ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မနေပါနဲ့"
"ဟုတ်"
ဖြစ်တာကဖြစ်ပြီးပြီ ဆိုပေမယ့် ပိုင်ခန့်ကိုနဲ့မမ ကိုတော့ အားနာမိသည်။ အခုက သူလွန်တာတော့မဟုတ်ပေမယ့်လည်း၊ ပိုင်ခန့်ကို အလုပ်ထိခိုက်မှာမျိုးတော့ မဖြစ်စေချင်ပါ။
"အဲ့ဒါဆို ပိုင်ခန့်နောက်ကို လိုက်သွားလိုက်ဦးမယ်နော်"
"အေး အေး"
အိမ်ရှေ့ကနေ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ပိုင်ခန့်ကိုက လမ်းထိပ်အုတ်ခုံမှာထိုင်ကာ ဆေးလိပ်သောက်နေ၏။ အိမ်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်မနေ။ အနားကို လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ဘေးမှာ သွားထိုင်လိုက်တဲ့အထိလည်း လှည့်မကြည့်ပါ။
YOU ARE READING
Magic Hides My Man
Romanceကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့လက်ကို မလွှတ်လိုက်ပါနဲ့ ဒီကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးမှာ မင်းတစ်ယောက်ကိုပဲ ငါသိတာ ...။
