Stiefbroertje//bankzitters

deel 4

Pov Matthy
Ik sluit de voordeur achter me en begin te rennen. Ik heb om 19:30 afgesproken met Milo en Robbie in het park hier verderop, maar net toen ik thuis even ging zitten kwam ik erachter dat het al 19:25 was. Ik klik op mijn telefoon scherm. 19:28. Ik red dit toch niet meer. Zodra ik de dijk op ben, ben ik al helemaal verrot. Ik begin te lopen en zoek Milo's nummer tussen mijn contacten op mijn telefoon. Ik bel hem. Hij gaat een paar keer over. "Yo Mat" Hoor ik. "Yo uh ik ben onderweg, maar ik ga 19:30 niet meer redden" zeg ik. "Oh maakt niet uit, doe maar rustig aan, want we hebben alle tijd" zegt hij lief. "Dankje. Ik ben er denk ik binnen nu en 8 minuten" zeg ik. Ik hoor een goedkeurend geluidje en even later hangen we op.

Ik kom aan in het park. 7 minuten te laat, maar ik ben er. Ik zie Milo en Robbie op de schommel zitten. Wat een joehoe's. Het irritante hier is dat er hier in de buurt alleen maar zand speeltuinen zijn. Echt daar heb ik zo'n pleuris hekel aan. Al dat zand in je schoenen. Nee. Geef mij maar liever een normale speeltuin op het gras waar je kunt kloten.

"Hey josti!" Zeggen Milo en Robbie. "Hey" zeg ik. "Kom Mat" zegt Milo. "Wat?" Vraag ik. "Kom eens naar me toe" zegt hij. Ik begrijp niet helemaal wat hij wilt, maat ik ga maar gewoon naar hem toe. Hij pakt me bij mijn middel en zet me op zijn schoot. "Hou je vast" zegt hij. "Nee Milo, dit is echt gevaarlijk" zeg ik bang. Hij lacht en begint heen en weer te schommelen. "Milo Milo, niet zo gevaarlijk" zeg ik bang. Naderhand stopt hij met schommelen, ik zucht opgelucht. "Mat zat met doodsangsten op de schommel" zegt Robbie lachend. Ik grinnik.

~ tijdskip ~

Bas en Frank zijn ook gekomen en we zijn nu aan het vragen of we mogen logeren bij Robbie, want zijn ouders zijn er dit weekend niet. Zodra Frank, Bas en Milo weten dat ze mogen, is het mijn beurt om mijn vader te bellen. Ik bel hem en zet hem op de luidspreker. Het duurt even maar dan neemt hij op. "Hey Mat, wat is er?" Vraagt hij gelijk bezorgd, want ik bel hem nooit zomaar. "Hey, ik had een vraag" zeg ik. "Vraag maar raak" zegt hij. De rest luistert mee. "Zou ik vandaag bij Robbie mogen logeren met Bas, Milo en Frank?" Vraag ik. "Uh ja van mij wel" zegt hij. "Yes!" Zeg ik blij. Ik hoor hem lachen aan de andere kant van de lijn. "Maar kom je straks nog wel even je spullen hier halen?" Vraagt Raoul. "Ja ik kom zo" zeg ik. "Isgoed tot zo" zegt hij. Ik zeg nog gedag en dan hangen we op.

"Oké als Robbie dan nu naar huis gaat en alles alvast gaat klaar zetten dan gaan Bas en ik langs onze huizen en Matthy en Milo langs die van hun en gaan we daarna naar Robbie" zegt Frank. Iedereen stemt in.

Pov Milo
Ik loop samen met Matthy. We zijn net bij mijn huis geweest en lopen nu met zijn spullen richting de voordeur. "Wacht nog even papa gedag zeggen" zegt hij. Ik glimlach. Stiekem een beetje jaloers op zijn band met zijn vader.

Naderhand komt hij terug de gang in gelopen. Zijn, ik gok, stiefbroertje, loopt langs en geeft hem een schouder duw. Matthy kijkt om en draait zich dan weer terug naar mij. "Zullen we gaan?" Vraagt hij. Ik knik. We pakken onze spullen en lopen naar Robbie.

~ Tijdskip ~

Pov Frank
We zitten bij Robbie op de bank en we zijn halverwege de film, die we hadden aangezet. Matthy en Milo zijn inslaap gevallen.

Zodra de film is afgelopen, pakken we een dikke deken en leggen we deze over Matthy en Milo heen. Milo ligt recht en Matthy ligt met zijn gezicht tegen Milo aan en heeft zijn arm voor Milo's buik geslagen. Het ziet er best cute uit.

Wij laten hun op de bank slapen en wij gaan op de luchtbedden.

703 woorden