"I saw him, he's back Garrix.. Kristoff is back, we bumped each other while I'm looking for a restau. Hindi ko inakala na siya yung taong nabangga ko."
Garrix listened to me. Nakaupo na kami ngayon sa loob ng restau. We are waiting for our order to arrive. I told Garrix what happened a while ago.
"So why are you crying? Hindi ba dapat masaya ka?"
Yun na nga e. Sana.. Kaya lang kung tingnan niya ko parang di niya ko kilala.
"His eyes is cold and his expression is blank. Parang hindi na siya ang Kristoff na nakilala ko.”
He is way too different from Kristoff that I used to know. Is this because of what I've done to him? Ito na ba ang parusa niya saakin?
Kinabukasan ay maaga kong tinungo ang bahay ni Kristoff. I need to talk to him. Nag doorbell ako at gaya ng dati ay binuksan ako ni manong guard.
“Ay maam ikaw pala. Ano ho bang kailangan ninyo?"
Tanong saakin ni manong guard.
"Andiyan ho ba si Kristoff?"
Umalis saglit si manong guard at bumalik din kaagad.
"Pasok ho kayo maam.”
Pagkapasok ko ay nalula ako sa laki at ganda ng mansion. Ito ba talaga ang bahay niya? Dito ba talaga siya nakatira? Sinalubong ako ng maid at pinapasok sa loob ng magara niyang bahay, sa entrance pa lang aakalain mong nasa mamahaling hotel ka na.
Palinga-linga ako sa loob ng bahay ni Kristoff. Hindi ko inakala na ganito pala talaga siya kayaman. Halos lahat ng gamit na mkikita mo ay mamahalin mapa paintings, vases, chandeliers, figurines, tables, chairs. LAHAT! Walang wala ang bahay namin sa ganda at gara ng bahay ni Kristoff.
Nilapitan ako ng isang maid at inilalayan paakyat ng hagdan.
"This way maam."
Saan naman ako dadalhin ng maid na ito? Ilang living room ba meron sa mansion ni Kristoff? Nakakalito naman ang bahay niya sa sobrang lapad. Tumigil kami sa tapat ng isang pintuan. Kumatok ang katulong at binuksan ang pintuan.
"Pasok ho kayo maam."
Aniya at sinarado ang pinto. Nagtataka man ay dahan-dahan akong pumasok sa loob ng kwartong ito. May sarili itong living room at may isa pang pintuan sa bandang kanan.
Napansin ko na may nakadisplay na mga litrato, nilapitan ko ito at tiningnan. Isang batang lalaki na yakap ng isang magandang babae na sa tantiya ko ay ina niya. Sunod naman ay ang larawan ni Kristoff. Hindi kaya kwarto niya ito?
"Why are you here?"
Nagulat ako ng biglang may nagsalita mula sa likod ko. Nanigas ko sa kinatatayuan ko. Siya nga...hindi ako pwedeng magkamali, kilala ko ang boses niya.
Nilingon ko siya. At gaya ng pagkikita namin sa mall ay cold pa rin ito. At tila ba bato na walang pakiramdam.
"[.... wanted to talk to you.."
Umupo siya sa couch habang direktang nakatingin sa mga mata ko. Hindi ako sanay na ganito siya. Umupo ako sa tapat niya at nagsimulang magsalita.
"I know...I hurt you...I know...! pushed you away... Napaka selfish ko kasi...kasi.. Ipinagkait ko sayo ang katotohanan. Patawarin mo ko sa nagawa ko Kristoff."
Tahimik lang siya at walang imik na nakatingin saakin. He is wearing his blank expression again. Hindi ko na mapigil ang mga luha ko.
"Kristoff.. Come back to me.. ! know I am being desperate... But I still love you so much. Hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal ko para sayo.. Mahal pa rin kita..sobra..."
Mas sumasakit ang damdamin ko dahil parang wala na talaga siyang pakialam saakin. Lumapit ako sakanya at lumuhod ako at nagmakaawa... Parang tanga na ako sa ginagawa ko pero wala akong pakialam.. Gagawin ko ito dahil nagmamahal ako.. Kaya ipaglalaban ko ito hanggang sa abot ng aking makakaya.
"Are you done? I still have meeting. Excuse me."
Napahagulgol ako. Tumayo siya at akmang aalis pero niyakap ko siya mula sa likod. I am begging him to stay and forgive me. Pakiramdam ko hindi ko na kakayanin pa ito. Any time soon I can feel that I am going to passed out. Kinakapos na rin ako mg hininga pero hindi ako susuko.
"Kristoff! please, please.. forgive me..don't do this to me..please I'm begging you.. I promised to do everthing for you.."
He stopped for a bit and asked me.
"What did you say?"
Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan ito.
"Kahit ano..gagawin ko.. Mapatawad mo lang ko..Kristoff mahal na mahal kita.."
Hinarap niya ako.
"Kahit ano?"
He asked. I nodded in response.
"Kahit ano."
Umupo ulit siya sa couch at pinagkrus ang kanyang mga kamay sa harap ng kanyang dibdib. Tinititigan niya akong mabuti mula ulo hanggang paa.
Nakatayo ako ngayon sa harap niya at naghihintay ng kanyang sagot.
"Undress yourself."
Nasasaktan man ay sinunod ko pa rin ang sinabi niya. Dahil nakasuot ako ng shirt at skirt inuna kong hinubad ang tshirt ko.
Nakatingin lang siya sa ginagawa ko. Alam kong hindi ito ang unang pagkakataon na makikita niya ang katawan ko. But it feels way more different right now. Pakiramdam ko parang birhen ako at ito ang unang pagkakataon na maipapakita ko ang katawan ko.
Napapalunok ako sa bawat pag angat ko ng damit ko. Sunod kong hinubad ang skirt ko. Naka bra at panty na lang ako ngayon. Nakatingin lang siya saakin.
"What are you waiting for? I wanted to see you naked. Isn't it clear?"
Bakit mo ba ginagawa saakin ito Kristoff? Hindi ka naman ganito dati. Sunod kong hinubad ang bra ko. Tiningnan ko si Kristoff. He stared blankly on my boobs at tumingin ulit sa mga mata ko. I closed my eyes and took a deep breath bago ko tuluyang hinubad ang panty ko.
I am now all naked in front of him. Kinakabahan man ako sa kung ano pa ang ipapagawa niya, pero hindi ko iyon pinahalata sakanya. Gusto kong patunayan sa kanya na seryoso ako sa mga sinasabi ko. Tumayo siya at dahan-dahan na lumapit saakin. Sa bawat pag abante niya ay ganun din ang pag atras ko. Hanggang sa wala na akong maatrasan pa dahil nakadikit na ako sa pader ngayon.
Kinulong ako ng mga bisig niya. Ang mga mata niya ay direktang nakatingin sa mga mata ko. Gusto ko siyang halikan. Pero hindi ko magawa. Nanatili akong tahimik, hindi ko magawang tumitig sa mga mata niya.
"From now on.. I want you to do what I say..”
Aniya sabay talikod saakin.
"I want you to stay here and wait for me till I cum..home."
Ma otoridad na sabi niya. Nanghina ako. Hindi pa rin niya ako napapatawad. Mukhang kailangan kong paghirapan ang kapatawaran niya.
