İyi geceler öpücüğü

360 53 87
                                    

Kim ve Chay odaya girdiklerinde küçük bir şokla karşılaşmışlardı.

Odada sadece bir adet yatak vardı ve otel odalarındaki o ayrılan yataklardan da değildi bu.

"Harika." Demişti Chay çantasını yana atarken. "Yatağın sağ tarafı benim."

Kim bu durumdan rahatsız olmuştu. Chay ile yakın olmayı elbette istiyordu ama onu böyle bir durumun içine sokmak da bencillik ve kötülük olurdu.

"Ben koltukta yatarım, sıkıntı değil. Seni rahatsız etmek istemiyorum."

Kim bunu dedikten sonra çantasını koltuğa doğru fırlatmıştı.

"O koltuğa sığabileceğine emin misin?" Deyip gülmüştü Chay. Koltuk 2 kişilik bir koltuk bile değildi ve kıvrılıp yatsan bile zor sığabileceğin tarzda bir koltuktu. "Yatak büyük zaten. Ayrıca seni sandığın kadar çok da takmıyorum kafaya."

Chay böyle dese bile elbette onu kafaya takıyordu. Kafaya takmaması zaten imkansızdı.

"Emin misin?"

"Asıl bence sen rahatsız olabilirsin çünkü ben çok deli yatan bir insanım. Farkında olmadan seni yataktan itebilirim yani."

"Sen onu farkında olarak da yaparsın."

Kim bunu dediğinde Chay göz devirmiş ve eşyalarını çantasından çıkarmaya başlamıştı.

"İlk ben duş alsam sorun olmaz sanırım." Diyerek ayaklanmıştı Kim. Chay da onaylayan şekilde başını sallamıştı.

O duşa girdikten sonra Chay kendini yatağa bırakmış ve gözlerini tavana dikip derin bir nefes almıştı.

Bu odada olmak gerçekten zordu.

....

Kim duş alıp havlusunu beline sardıktan sonra kıyafetlerini almak için odaya dönmüştü. Chay da gözlerini çevirip bir anlığına ona bakmıştı.

"Kıyafetlerimi almaya gelmiştim de."

"Hı hı..." demişti Chay gözlerini çevirip ona bakmamaya çalışarak. Sonuçta inkar edemezdi, Kim'in karakteri çöpten farksız olsa da dış görünüşü oldukça mükemmeldi.

(Jeff'im de Jeff'im)

Kim kıyafetlerini alıp tekrar banyoya döndüğünde Chay elleriyle yüzünü kapatmıştı.

Bunu yaşamak için ne günah işlemiş olabilirdi cidden?

O kafasında bunları düşünürken Kim üstünü giyerek odaya dönmüştü.

"Sen de duşunu al istersen."

Chay bir şey demeden hızlıca yataktan kalkmış ve dolaptan kendisine pofuduk bir bornoz alarak duşa ilerlemişti.

Kim şu an çok tuhaf bir durumun içinde olduklarının farkındaydı ama bunu engellemek istediğinden de şüpheliydi.

Geçen kısa bir zamanın ardından duşta bir gürültü kopmuştu. Kim bir an endişeyle ayaklanmış ve kendisini duşun kapısının önünde bulmuştu.

"Chay, iyi misin?"

"İyi sayılırım. Ayağım kaydı ve düştüm."

"Geleyim mi yanına?"

"Bir saniye, şu an gelmesen daha iyi."

Kim sabırsız bir halde kapıda beklerken Chay kısa bir zaman sonra kapıyı açmıştı.

"İyiyim, sadece dizim çizildi birazcık."

Chay boğazına kadar sardığı bornozla küçük bir çocuğu andırıyordu.

Nasipte Varsa OlurHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin