,,პირველი და უკანასკნელი.."

თავი 17

-მეზიზღები-სიძულვილით წარმოვთქვამ სიტყვებს და ხელებს მის სახეზე ვალაგებ

-მეც მეზიზღები მაგრამ ჩვენი სიყვარული ზიზღზე მეტია, მე ველოდები ამას როდის აღიარებ-თვალს მიკრავს და ახურებულ ბაგეებს მიკოცნის

* * *

ისე ტკბილად მეძინა ისე ტკბილად რომ ანგელოზებსაც შეშურდებოდათ, მაგრამ, ამ საცლში ძილს ვინ გაცლის, თვალებს არ ვახელ ოსე ვუგდებ ყურს კარზე კაკუნს.. კაკუნის შემდეგ ვიღაც ოთახში შემოდის ქოთქოთით ეს დამატყვევებელი ცისფერი თვალების პატრონი გახლდათ

-თათ..-ფრთხილად ჯდება საწოლზე და შუბლზე ხელს მისმევს, ძლივს ვცდილობ ღიმილის შეკავებას-ანგელოზო-შუბლზე მკოცნის-ჩემო მფარველო ანგელოზო-ამჯერად შუბლს აღარ დაჯერდა და ქვევით ჩაიწია პატარაზე ცხვირზე მაკოცა-თათ..-კვლავ მოწყურებულმა ტუჩებზე დამეწაფა რაც არ უნდა ყოფილიყო მუდამ ჩემს დატყვევებას ახერხებდა, თვალები ფრთხილად გავახილე და მოვშორდი

-გაგიჟდი?-წამოვიკივლე და კარისკენ გავიხედე, შემდეგ ფრთხილად ალექს გადავხედე

-კაი გაჩე ნელიკო ქვევითა ბავშვებს ელოდება..-რაო ამან? ვინებსო?

-ღადაობ?-პირი დავაღე

-ვიცოდი რომ მოგენატრებოდა-უხერხულად გადმომხედა და თავი მოიქავა, ოთახს მოავლო თვალი შემდეგ კი წამოდგა და სიარული დაიწყო აქეთ-იქით, მეც წამოვდექი და მასთან ახლოს მივედი ცოტა კი გაუკვირდა მაგრამ მიჩვეული იყო, იცოდა რომ ყოველთვის რაც დამარტყამდა თავში იმას ვაკეთებდი,
მასთან ახლოს მივიწიე და ფეხის თითებზე ავიწიე, ხელები კისერზე შემოვხვიე და დაბალ ხმაზე დავიჩურჩულე..

-მადლობა!-თავი მის მკერდზე დავდე სასიამოვნოდ გაოგნებული იყო

-მადლობა შენ, ჩემს ცხოვრებაში გამოჩენისთვის!-ხელები მანაც შემომხვია და სახე ჩემს თმაში დაფარა-მაგიჟებ!-დაიჩურჩულა და ბაგეები შემეხსნა ღრმად ჩავისუნთქე ჰაერი, ახლა ამ წამს დავადგინე რომ მე კვლავ მასზე არა, მის სულიერ სიმშვენეზე ვიყავი გაგიჟებული.