,,პირველი და უკანასკნელი.."

თავი 1

"ჩამოხვედი? სად ხარ?"-ყვირის ბოლო ხმაზე როგორც კი მობილურს ვპასუხობ

"ჰო ჩამოვედი, ამ წამს ჩამოვიღე ბარგი მატარებლიდან"-მეღიმება როცა მობილურის მეორე მხრიდან კივილს ვისმენ-"შენ სად ხარ?"-ვკითხე პასუხის მოლოდინში

"ამ წამს გამოვდივარ სახლიდან, 5 წუთში მანდ ვიქნები"-მითხრა თუ არა გათიშა

მე ჩემს ჩანთებს ხელი დავავლე და გზისკენ დავიწყე სვლა

-მართლაც როგორ მომნატრებია ბათუმი..-ჩავილაპარაკე

მართლაც ზუსტად 5 წუთში მოვიდა

-თათიააააა-დაიკივლა, გამოიქცა დაა ზედ შემომახტა ლამის გადავყირავდით

-შენ რა მოწიე გოგო? ვატყობ ისევ ისეთი გიჟი ხარ როგორც მაშინ ბოლოს რომ გნახე.-ვუთხარი და ლოყაზე მაკოცა

-მომენატრე ძალიან ტრაკო.

-ხო მეც

როგორც იქნა მოკითხვებს მოვრჩით და მანქანაში დავჯექით

-ტასო ძალიან მშია, მოდი სადმე ზღვისპირა ადგილას წავიდეთ და მივირთვათ რამე ოღონდ ჯერ სახლში შევიაროთ-ვუთხარი და ჩემი მობილური ამოვაძვრინე ჯიბიდან, ნომერი ავკრიფე სწრაფად მალევე ხმა გაისმა

"სახლში ვარ!"-მისი ხმა მტკიცედ გაისმა დაა თავი დავაქნიე თითქოს ამას ხედავდეს

"კარგი რამე გინდა? წამოვიღო?"

"არა არაფერი"-თქვა და გავთიშე

მალევე მე და ტასომ სახლამდე მივაღწიეთ ბარგი ჩამოვიღე და ჩემებიც სახლიდან გამოვარდნენ წინ ჩემი პატარა ბეკეკა გამოიქცა

-დეიდა-ოხ მისი ტკბილი ხმა როგორ მიყვარს და მომენატრა

ხელში ავიყვანე და სახე დავუკოცნე

-როგორ მომენატრე ჩემო პატარა

მალევე პატარიდან დიდებისკენ გადავინაცვლე ყველას მოვეხვიე და ვაკოცე როგორც იქნა სახლში შევაღწიე პორდაპირ გეზი ჩემი ოთახისკენ ავიღე ჩანთები ძირს დავყარე და ლოგინზე გავწექი