ULTERIOR MOTIVE (ONGOING)

CHAPTER 18

MIRABELLA

It's positive. I'm pregnant.

Hawak ko ang PT at matagal na nakatingin doon.

"Oh, no," ilang beses kong ulit.

Binitiwan ko ang PT sa upuan at tumayo. I paced back and forth. Hindi ako mapakali. Hindi ko matanggap na nangyayari ito. Sa sobrang busy ko sa trabaho, sa school ni Krome, at pati kay itay ay nawalan na ng puwang sa isip ko si Alesteir.

Dahil sa tuwing naiisip ko siya ay sumisikip lang ang aking dibdib lalo na kapag naaalala ko ang mga salitang binitiwan namin sa isa't-isa.

"Shit! God! Bakit mo ba ako pinaparusahan ng ganito?!" Frustrated kong sabi. "Hindi pa ba sapat ang lahat ng paghihirap ko kaya dinadagan Mo pa?!"

Ano na ang gagawin ko ngayon?

Another mouth to feed! Ano'ng buhay ang ibibigay ko sa bata na ito? Hindi ako nagtapos ng pag-aaral. Nag-struggle pa nga ako sa pag-iipon ng tuition fee para makalipat si Krome sa mas magandang skwelahan.

But no... I can't have this now. I'm sorry.

I'm so sorry.

Napaupo ako at humikbi. Ano ba ang iniisip ko?

No, I need to lose this. I have to get rid of this.

Pumunta ako sa pinakamalapit na pharmacy after ko mag-research ng mga gamot na maaaring makatulong sa akin.

Nasa likod ako ng mag-ina at buhat niya ang kanyang anak na lalaki. Namumula ang mga pisngi nito at hinahabol ang paghinga. Tila inaapoy ito ng lagnat.

"Hello," bati ng bata sa akin.

Napalingon sa akin ang ina nito. "Ay, sorry. Madaldal talaga itong anak ko lalo na kapag may sakit siya."

Tila bata pa ito at magkaedad lang kami.

"Okay lang. Bakit dinala mo siya sa pharmacy kahit may lagnat siya?"

Ngumiti ito. "Wala siyang kasama sa bahay, eh. Saka hindi ko alam kung ano ang gamot na para sa kanya."

"Ilang taon na siya?"

"2 years old. At huwag mo ng itanong kung nasaan ang ama niya." Ah, she's a single mom. Pero mukhang mas bata pa siya sa akin.

"Ako nga pala si Mirabella."

"Melissa. At ito si Reid. Ang makulit kong anak kaya may sakit."

"Nice to meet you, Reid."

Gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ni Reid kahit na may butil ng luha sa mga mata nito dahil sa sakit. Muntik na akobg maluha nang masilayan ang kanyang anghel na mukha.

Napahawak ako sa aking sinapupunan.

"Ikaw? Ilang months na iyan?"

"H-Huh?"

"O-oh. Uhm, sorry, napansin ko lang kasi."

Napatingin ako sa ibaba. At ngayong alam ko na buntis ako, ay tila kapansin-pansin na ang umbok sa aking tiyan.

"Nandito ka para bumili ng PT para makasigurado?"

Natulala ako at nag-iwas ng tingin. "H-Hindi."

Tila nabasa ni Melissa ang nasa isipan ko. "I'm sorry. Kung ano man ang desisyon mo, hinding-hindi ako makikielam. Pero kung desisyon iyan ng partner mo, siguro ay pag-isipan mo muna."

Naputol ang pag-uusap namin dahil turn na niya na bumili ng gamot. Nagkaroon ako ng pagkakataon na pag-isipan ang mga sinabi niya.

Natapos na si Melissa at ngumiti lang ito sa akin bago umalis.